Το Κάρμεν και το Στέλλα είναι τα δύο ανακαινισμένα θερινά σινεμά της Αθήνας
Δύο αθηναϊκές συνοικίες με αίγλη παλιάς Αθήνας απέκτησαν πρόσφατα τα θερινά που τους αξίζουν. H Κάρμεν στην Ελληνορώσων και η Στέλλα στην Κυψέλη είναι παλιά θερινά σινεμά που ζουν μία δεύτερη (ή και τρίτη) ζωή χάρη στη Weird Wave, που μετά τους κινηματογράφους Άστορ και Ανδόρα ανέλαβε την ανακαίνιση και τη διαχείρισή τους. Τα θερινά σινεμά είναι το στολίδι της καλοκαιρινής Αθήνας και το απόλυτο καταφύγιό μας τις ζεστές της νύχτες.
Μετά από 15 ολόκληρα χρόνια κινηματογραφικής σιωπής, ο ιστορικός διατηρητέος θερινός κινηματογράφος Κάρμεν άνοιξε ξανά τις πόρτες του τον Ιούνιο για να υποδεχτεί τους κατοίκους των Αμπελοκήπων και όχι μόνο. Η ιστορία της Κάρμεν ξεκινά το 1961, όταν και ανοίγει ως συνοικιακό σινεμά προβάλλοντας ταινίες Β΄ προβολής. Επιβιώνει μέχρι το 1988 και ανοίγει και πάλι ανακαινισμένο δέκα χρόνια αργότερα, ωστόσο, σύμφωνα με το βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα «Τα Σινεμά της Αθήνας 1896-2013 - Ιστορίες του Αστικού Τοπίου» (Αθήνα, 2013) η ποιότητα των προβολών του οδηγεί σε μειωμένη πελατεία και κλείνει οριστικά το 2004. Το κτίριο όπου στεγάζεται κηρύσσεται διατηρητέο. 15 χρόνια μετά η Weird Wave ανοίγει τις πόρτες του σινεμά. Οι υπεύθυνοι αντικρίζουν μπροστά από την οθόνη ένα μικρό δάσος. Τώρα, στον ένα περίπου μήνα λειτουργίας του, χαρακτηρίζουν την προσέλευση του κόσμου «λαϊκό προσκύνημα». «Άνθρωποι που έρχονται συγκινούνται και δακρύζουν, θυμούνται τα φοιτητικά τους χρόνια» αναφέρουν. Το καλοκαιρινό πρόγραμμα περιλαμβάνει ταινίες Α΄ προβολής, όπως:
«Η κόκκινη Τζόαν», κατασκοπική περιπέτεια με την Τζούντι Ντενς
«Όταν λείπει η μαμά», η καλύτερη καλοκαιρινή κωμωδία
«Οι αόρατες», η ταινία - φαινόμενο που έσπασε ταμεία στη Γαλλία
«Η γειτόνισσα», η πρώτη κωμωδία της Σοφί Μαρσό
«Παιχνίδια ζευγαριών», η νέα ταινία του Ολιβιέ Ασαγιάς με τη Ζιλιέτ Μπινός και τον Γκιγιόμ Κανέ
Επίσης: Ένα αφιέρωμα στα 100 χρόνια του Ingmar Bergman για πρώτη φορά σε ψηφιακές κόπιες. Και ένα αφιέρωμα στον Bernardo Bertolucci με τα αριστουργήματα «Ο Κομφορμίστας» και «Πριν την Επανάσταση», σε καινούργιες ψηφιακές κόπιες.
H πολυπολιτισμική και ιστορική περιοχή της Κυψέλης είχε στερηθεί εδώ και χρόνια τη μαγεία του σινεμά. Η ανακαίνιση του Δημοτικού Κινηματογράφου Στέλλα ομόρφυνε τα βράδια των Αθηναίων δίνοντάς τους τη δυνατότητα να απολαύσουν ταινίες πρώτης προβολής και εμπλούτισε την πολιτιστική ζωή της περιοχής. Το Στέλλα αποτελεί συνέχεια του «Πιγκάλ», που άνοιξε το 1969 και λειτούργησε ανελλιπώς για 21 καλοκαίρια, μέχρι το 1989. Μετονομάστηκε σε «Δημοτικός Κινηματογράφος Στέλλα» –από την εμβληματική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη– το 1992, όταν ξανάνοιξε από τον Δήμο Αθηναίων και έκλεισε τις πόρτες του το 2010. Η μηχανή των προβολών σίγασε για 8 ολόκληρα χρόνια. Ο γαργαλιστικός ήχος της ακούστηκε ξανά στο επίσης διατηρητέο κτίριο τον περσινό Ιούλη, όπου ο κινηματογράφος επέστρεψε με πάνω από 200 καθίσματα, ανανεωμένος και έτοιμος να υποδεχτεί παλιούς θαμώνες και νέους κινηματογραφόφιλους εκεί που ήταν πάντα: στην Τενέδου.
Φέτος το καλοκαίρι το πρόγραμμα συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τις ταινίες:
«Ο πρόεδρος», με τον Ρικάρντο Νταρίν στον πρωταγωνιστικό ρόλο
«Ο λαβύρινος του Πάνα», πρώτη επιτυχία του Ντελ Τόρο σε επανέκδοση
«Αναζητώντας τον Έρικ», κωμωδία του Κεν Λόουτς με τον Ερίκ Καντονά
«Για καλό και για κακό», μια έξυπνη και ανατρεπτική κωμωδία
«Δεν θα συμπεθεριάσουμε ποτέ!», η nο.1 ιταλική κωμωδία της χρονιάς
«Η γειτόνισσα», η πρώτη κωμωδία της Σοφί Μαρσό
«Τσε: Ο Αργεντινός», η βιογραφία του Τσε από τον Στίβεν Σόντερμπεργκ
«Τσε: Ο Επαναστάτης», το δεύτερο μέρος της βιογραφίας του Τσε Γκεβάρα
«Το ατελιέ», από τον βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα Λοράν Καντέ
Πώς θα ήταν η Αθήνα αν επικρατούσε ο τύπος της τούβλινης πολυκατοικίας χωρίς σοβάδες; Σίγουρα θα βλέπαμε μια άλλη εικόνα, πιο αυτόχθονη, παραδοσιακή ή χειροποίητη.
24°
