Η ιδέα ήταν απλή. Έχοντας δει στη Θεσσαλονίκη τα πράσινα πατίνια της Lime που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και τους κατοίκους της συμπρωτεύουσας να γίνονται «Ευρωπαίοι» αρκετούς μήνες νωρίτερα από τους Αθηναίους, η αλήθεια είναι ότι είχαμε ζηλέψει. Από τα μέσα του Γενάρη, όμως, τα πατίνια κατέβηκαν στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και μπορούμε να τα συναντήσουμε παντού! Κι όταν λέμε παντού, το εννοούμε κυριολεκτικά, αφού μόλις κάποιος κάνει τη βόλτα του μπορεί να παρκάρει το ηλεκτρονικό πατίνι του όπου επιθυμεί, καθώς δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία στάθμευσης. Η διαδικασία έχει ως εξής...
Αρχικά κατέβασα την εφαρμογή της Lime και βρήκα το πιο κοντινό πατίνι στην τοποθεσία μου. Στη συνέχεια πρόσθεσα τα στοιχεία της πιστωτικής κάρτας με τα οποία γίνεται η πληρωμή και με €1 το ξεκλείδωσα. Μπορεί να μην έχω ιδέα ούτε από ποδήλατο, αλλά μέσα σε 5 λεπτά έλυσα το θέμα της ισορροπίας και στα επόμενα 5 κι εκείνο της ταχύτητας, μια και στην αρχή μάλλον το παράκανα με το γκάζι.
Κάθε 1 λεπτό που διένυσα, κόστιζε €0,15, οπότε για μικρές αποστάσεις τα πατίνια φαντάζουν ιδανική λύση. Πιάνουν ταχύτητα μέχρι 25 χλμ./ώρα και είναι διαθέσιμα στην πόλη από τις 8 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Η συντήρηση, η επαναφόρτιση και η επανατοποθέτηση των ηλεκτρικών πατινιών γίνεται στη συνέχεια από την ίδια την εταιρεία, η οποία όπως μας εξήγησε o Operations Manager, Νίκος Χατζηδάκης, είναι αρκετά ευχαριστημένη από τα πρώτα νούμερα χρηστών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για να συμπληρώσει ότι οι κάτοικοι έχουν αγκαλιάσει την ιδέα της έξυπνης κινητικότητας.
Πίσω στη βόλτα μας, από το Σύνταγμα ακόμη, με το που ξεκίνησα να ρολάρω, με σταμάτησαν περισσότερες από 10 φορές να με ρωτήσουν τι και πώς, ενώ οι περισσότεροι, αν και εντυπωσιάστηκαν με τα ηλεκτρονικά πατίνια, δεν ενθουσιάστηκαν το ίδιο και με την τιμή, αφού σε μεγαλύτερες αποστάσεις αυτή ξεφεύγει (π.χ. για μια ώρα χρειάζεσαι 10 ευρώ).
Η βόλτα στην Πλάκα με το πατίνι ήταν αεράτη. Μέσα σε 10 λεπτά είχα φτάσει, κάτι που στην τσέπη σημαίνει κόστος δυόμισι ευρώ (€1 ξεκλείδωμα + €1,5 τα δέκα λεπτά). Αν συνυπολογίσουμε τη φιγούρα που κάνεις σε ένα πατίνι σε σχέση με την μπροστινή θέση ενός ταξί, την οικονομία και φυσικά την άσκηση, τότε για αποστάσεις σαν και αυτήν δεν τίθεται δίλημμα. Ιδιαίτερα όταν τα καιρικά φαινόμενα με τα ευφάνταστα ονόματα εγκαταλείψουν την Αθήνα.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής επιτρέπεται η στάση, με την «ταρίφα» να σταματά να χρεώνει και το πατίνι να παραμένει κλειδωμένο για τον κάτοχό του, και φυσικά δεν χρειάζεται να το αφήσεις εκεί που το πήρες. Φτάνοντας στον προορισμό μου, σταμάτησα τη χρέωση και το πάρκαρα. Στη συνέχεια, το σύστημα GPS που έχει καθένα από τα εκατοντάδες πατίνια που είναι εγκατεστημένα ως τώρα στην Αθήνα το καταχωρεί στην εφαρμογή ως διαθέσιμο και μια νέα βόλτα είναι έτοιμη να ξεκινήσει.
Ιστορίες, μύθοι και πρόσωπα του δρόμου που άλλαξε την Αθήνα: Από τον ιπποσιδηρόδρομο στα ηλεκτροκίνητα τραμ και από την οικία Βούρου στα Grand Magasins
11°
© Θανάσης Καρατζάς
