Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες, αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;
Θα έκανα όλο το κέντρο πεζόδρομο, από το Σύνταγμα ως το Μεταξουργείο και από τη Βικτώρια έως τα Πετράλωνα. Θα έβαζα τραμ και ποδήλατα για να μετακινείται ο κόσμος πιο γρήγορα – τα αυτονόητα, δηλαδή.
Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα;
Στη λαχαναγορά του Ρέντη, βοηθούσα τα καλοκαίρια τον παππού μου, που είχε πόστο εκεί. Καρότα, σέλινα, μαϊντανά – αυτά μου πήραν τους πρώτους μου δίσκους. Φεύγαμε από το σπίτι του στη Νίκαια (στάση Τζανή) γύρω στις 12 το βράδυ και γυρνάγαμε 9-10 το πρωί. Είχε δυο κουρδιστά ξυπνητήρια –βαράγαν και τα δύο κατά τις 11 το βράδυ– για να είναι σίγουρος...
Το πρώτο σου διαμέρισμα;
Στο Παλαιό Φάληρο σε μια πολυκατοικία της δεκαετίας του ’60, του φημισμένου αρχιτέκτονα Ρίζου. Γείτονάς μου ήταν ο Αλέκος Τζανετάκος, οδηγούσε μια Harley, είχε ημίμακρο μαλλί και τον θυμάμαι να φοράει πάντα ένα bomber jacket. Ένα μεσημέρι τον συναντήσαμε στον κοινόχρηστο διάδρομο με τη σύντροφό μου και μια φίλη της και καθώς τον καλημερίζαμε παρατηρήσαμε ότι είχε στη ζώνη του ένα περίστροφο! Εκείνη τη στιγμή έσβησε το φως της πολυκατοικίας και τα κορίτσια άρχισαν να ουρλιάζουν!
Πού ζεις τώρα;
Μένω βόρεια προάστια από τότε που η κόρη μου έγινε 2 χρονών, μέχρι τότε μέναμε στην Κυψέλη. Για να κάνουμε κούνια στην πλατεία περιμέναμε κάνα μισάωρο, οπότε είπαμε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Μου λείπει η Κυψέλη όμως, είναι μια πολύ ιδιαίτερη γειτονιά και γεννάει τους καλύτερους, ειδικά στο ραπ...
Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος;
Τα τζιτζίκια (εκτός κέντρου βέβαια), ο θόρυβος που παράγουν είναι τόσο δυνατός που τον συνηθίζεις και δεν τον παρατηρείς, είναι πραγματικά το soundtrack του να ζεις στην Ελλάδα όχι μόνο στην Αθήνα.
Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Τα ιδιαίτερα υψηλά ντεσιμπέλ των συζητήσεών του/της και το ατελείωτο υβριστικό του/της λεξιλόγιο!
Πού αλλού θα ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Μου αρέσει πολύ η Σαλονίκη, το ότι η θάλασσα είναι στο κέντρο της πόλης, μου αρέσουν οι άνθρωποί της... Είμαι βέβαια γαύρος και η μάνα μου είναι από τη Νίκαια, οπότε ίσως είχα ένα θέμα εκεί.
Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο;
Ζητείται κλόουν, ηλικιωμένος...
Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Στο κέντρο, μάλλον ο Εθνικός Κήπος. Αν και πάω από παιδί, δεν τον βαριέμαι ποτέ.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο;
Το Da Bruno στο Παλιό Φάληρο σαν παιδί, για συναισθηματικούς λόγους περισσότερο, εκεί αισθάνομαι ότι παίχτηκαν οι πράξεις που καθόρισαν τη μετέπειτα ζωή μου... Πιο πρόσφατα, η Ράτκα στο Κολωνάκι.
Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Να μην ξεχάσω να κλείσω τον καθρέφτη μου, όταν παρκάρω.
Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Θα μπορούσα να πω Εξάρχεια, Κυψέλη... Αλλά θα πω Ομόνοια. γιατί αποτελεί μεγαλύτερη πρόκληση. Στην καθημερινότητα συμβολίζει το ακριβώς αντίθετο από το όνομά της. Εδώ και δεκαετίες αποτελεί μια αθηναϊκή δυστοπία, ένα αθηναϊκό ταμπού, ήταν μπροστά από την εποχή της και σε μεγάλο βαθμό προέβλεψε τα χρόνια της κρίσης. Αποτέλεσε το best practice του αθηναϊκού gentrification, όπως το βιώνουμε σήμερα. Άρα όχι ακριβώς αγαπημένη, άλλα ίσως η πιο ενδιαφέρουσα από κοινωνική και φιλοσοφική άποψη.
Σε ποιες πόλεις του εξωτερικού έχεις ζήσει; Ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημά τους σε σχέση με την Αθήνα;
Ζούσα στο Λονδίνο για σχεδόν μια δεκαετία, στην Αθήνα μέχρι σχετικά πρόσφατα μπορούσες να ζήσεις με λίγα χρήματα, αυτό στο Λονδίνο είναι αδύνατον. Το Λονδίνο όμως έχει μια διαφορετική μπέσα, την οποία αν καταλάβεις, αν τη νιώσεις, είναι ιδιαίτερα σαγηνευτική.
Το αγαπημένο σου αθηναϊκό σινεμά;
Το ΑΛΦΑΒΙΛ στη Μαυρομιχάλη, με τη συρόμενη οροφή, είχα δει τον «Καουμπόι του Μεσονυχτίου» ένα καλοκαίρι εκεί, δεν ξέρω αν η συρόμενη οροφή έκανε κάποια διαφορά.
Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Χαβαλετζήδες – νομίζω ότι ο χαβαλές της Αθήνας είναι μοναδικός, αγγίζει τα όρια της μανίας.
Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους;
Πράοι.
Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Ιπτάμενα αυτοκίνητα, ανθρώπους να παρκάρουν παράνομα επάνω σε κτίρια και κολόνες της ΔΕΗ, ρομπότ στιλαρισμένα αρχαιοελληνικά να κάνουν twerk σε mash ups κλασικών (πλέον εν έτη 2068) ερμηνευτών όπως Πάνος Κιάμος κλπ.
Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Το Ευρωμπάσκετ του ’87.
«Αθηναϊκές» λέξεις που δεν υπάρχουν πια;
Χλιμίτζουρας, Φιδέμπορας.
Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Ο Abel Ferrara. Στην ταινία, αστυνομικοί σε κεντρικά τμήματα της Αθήνας πέφτουν θύματα επιδημίας η οποία εξαπλώνεται μέσω της κατανάλωσης κρύου καφέ και μεταταμορφώνονται σε ανθρωποφάγους βρικόλακες οι οποίοι στρέφονται ενάντια στον νόμο.
Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
Από ό,τι μου λένε η ταινία «Τσίου», παίζει και ένας φίλος μου σε αυτή, μια μορφή της αθηναϊκής μουσικής σκηνής, ο Γιάννης Μυτάς – θέλω να σε δω, Γιάννη.
Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα πω αυτό που μου ήρθε πρώτο, αβίαστα, όταν διάβασα την ερώτηση – η Μελίνα. Είχα την ευκαιρία να τη συναντήσω αρκετές φορές όταν ήμουν παιδί...
Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Τουρκοβούνια.
Ποιο είναι το καλύτερο ή το πιο σουρεαλ όνομα αθηναϊκού δρόμου;
Η οδός Κρίσης στην Κυψέλη, ναι εκείνος ο δρόμος που ανεβαίνει το τρόλεϊ... Ένας παλιός ταξιτζής μού είχε πει κάποτε ότι το καφενείο που βρίσκεται στη γωνία όπου η Κρίσης συναντά την πλατεία Κυψέλης, όριζε τα όρια του κέντρου της Αθήνας.
Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Το αρχαιολογικό μουσείο στην Πατησιών – όχι αυτό της Ακρόπολης!
Μια συναυλία στην Αθήνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Στο Bios το 2010, νομίζω, ήταν: Zomby, Actress και Africa Hitech, ήταν μονάχα ένα party, αλλά αυτό το line up θα το ζήλευαν τα καλύτερα φεστιβάλ του κόσμου. Η εμφάνιση του Dean Blunt (Babyfather) στο Plissken το 2016, νομίζω είναι το καλύτερο live που έχω δει.
Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Ο Νέγρος Του Μοριά, είναι ο πιο βέρος Αθηναίος που ξέρω.
Ο Κ.Ν. είναι μέλος των Black Athena και ραδιοφωνικός παραγωγός στο Athens Voice Radio 102.5 (κάθε Τέταρτη 00.00-02.00 και Κυριακή 20.00-22.00)
8°
