Συνάντησα πρόσφατα σε διάφορα σημεία της πόλης ένα αινιγματικό ροζ αυτοκόλλητο με τη φράση «ΠΕΟΣ 20017». Η πρώτη μου σκέψη –πέρα από το να το ανεβάσω στο Instagram φυσικά– ήταν πως, αν αναφέρεται στο 2017, τότε, ναι, έχει πέσει μέσα. Το 2017 για την ώρα θα μπορούσε πολύ εύκολα να χαρακτηριστεί από τη λέξη «ΠΕΟΣ», είτε ταυτίζεσαι σε προσωπικό επίπεδο με αυτό, είτε κοιτάζοντάς το από κοινωνική σκοπιά. Δεν άργησα να μάθω ότι το αυτοκόλλητο αυτό προαναγγέλλει την πρώτη σόλο έκθεση του Barba Dee, ή αλλιώς του Δημοσθένη Μπάρμπα όπως είναι το πραγματικό του όνομα. Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Ιωάννινα, απόφοιτος Ε.Μ.Π., ο Δημοσθένης ζει τα τελευταία οχτώ χρόνια στην Αθήνα, όπου ανακαλύπτει τον εαυτό του μέσα από το πάθος του για το illustration, τη ζωγραφική και το street art.
Ο Barba Dee ανακαλύπτει τον εαυτό του μέσα από το πάθος του για το illustration, την ζωγραφική και το street art.
Ο Barba Dee παρουσιάζει για πρώτη φορά μια σειρά έργων του εμπνευσμένη από στίχους του Κωνσταντίνου Βήτα και από την προσωπική του ζωή, σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό στον Κεραμεικό, αυτή την Πέμπτη 22 Ιουνίου. Η σειρά ΠΕΟΣ 20017 δημιουργήθηκε τους πρώτους μήνες του 2017 και ο κύριος λόγος της δημιουργίας της ήταν η ανάγκη του καλλιτέχνη να εξωτερικεύσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τον κατέκλυζαν εκείνη την περίοδο σαν μια μορφή ψυχανάλυσης.
Τα έργα λειτουργούν περισσότερο σαν σύνολο παρά σαν μονάδες αφού σκοπός τους είναι η απεικόνιση μιας δυστοπίας. Η έκθεση θα πλαισιωθεί με live από τους Dury Dava, Μαρία Πετρογκαζ και Κ. Κοκοβίκου. Ο Barba Dee μίλησε στην Athens Voice προσπαθώντας να ξεδιαλύνει λίγο από το μυστήριο που καλύπτει αυτή τη σκοτεινή έκθεση. Μας λέει επίσης αν λειτούργησε ψυχαναλυτικά.
Είμαι ένας επαρχιώτης που ξεπέρασε το σύνδρομο του επαρχιώτη, ένας Αθηνέζος ανάμεσα σε Αθηναίους (ή το αντίστροφο), ένας ακόμα νέος που πάει χαμένος.
Τι σημαίνει ο τίτλος της έκθεσής σου; Γιατί ΠΕΟΣ;
Ο τίτλος λειτουργεί καθαρά μεταφορικά. Πρακτικά η λέξη «πέος» είναι μια μηδενιστική λέξη που χρησιμοποιώ όταν όλα πάνε στραβά κατά τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούν οι Γάλλοι τη λέξη merde (σκατά). Οπότε, όταν πέρναγα τη «μαύρη» φάση κατά την οποία δημιούργησα και τα έργα, η απάντησή μου σε καθημερινές ερωτήσεις («πώς είσαι;», «τι κάνεις τον τελευταίο καιρό;») ήταν πάντα «πέος».
Το 20017 είναι ένα τυπογραφικό λάθος που συνηθίζω να κάνω. Στην περίπτωση του τίτλου εκφράζει την παράλληλη πραγματικότητα που βίωνα κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Ότι ο κόσμος συνέχιζε να κινείται αλλά εγώ ένιωθα κολλημένος σε αυτή την κατάσταση.
Ο Δημοσθένης Μπάρμπας aka Barba Dee
Αναφέρεις πώς τα έργα σου έχουν σκοπό σαν σύνολο την παρουσίαση μιας δυστοπίας. Πού συναντιέται αυτό με τα κομμάτια του Κ. Βήτα;
Οι στίχοι και η μουσική του Κ. Βήτα, από τους Στερεο Νόβα μέχρι και σήμερα, λειτουργούσαν πάντα σαν soundtrack της ζωής μου. Συνόδευαν στιγμές χαράς, πάθους, δυστυχίας, έρωτα, θανάτου. Η δυστοπία αυτή είναι η στιγμή που είσαι ταυτόχρονα παρών και απών, σκέψεις σε περιτριγυρίζουν αλλά δε μπαίνουν στο μυαλό σου, ζεις μια παράλληλη πραγματικότητα, ενώ στο βάθος ακούς το soundtrack της ζωής σου γεμάτο με νοσταλγικούς ήχους. Έτσι θεωρώ ότι είναι πλέον προφανές γιατί επέλεξα τους στίχους του.
Illustrator στην Ελλάδα. Είναι κι αυτό μια δυστοπία;
Ούτε το επάγγελμα, ούτε ο χώρος δημιουργούν τη δυστοπία. Για μένα η δυστοπία είναι το σοκ που παθαίνει ένας νέος όταν διαπιστώνει πως ό,τι του είπανε να προσμένει δεν υπάρχει πια.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι του Κ. Βήτα; Είναι αυτό το κομμάτι μέσα στα έργα σου;
Αδύνατον, το να επιλέξω ένα είναι σαν να διαλέγω μόνο μια στιγμή της ζωής μου. Μια στιγμή απογοήτευσης είναι εξίσου σημαντική με μια στιγμή ξεγνοιασιάς, εφόσον αποθηκεύτηκαν στη μνήμη μου και με διαμόρφωσαν, θα είναι ισάξιες. Ίσως το μόνο έργο που θα ξεχώριζα είναι το «Όλοι ήθελαν να ζήσουν εκεί», που απεικονίζει τη μητέρα μου στις καλοκαιρινές διακοπές. Σε συνδυασμό με το τραγούδι του Κ.Βήτα, δημιουργούν το απόλυτο παιδικό καταφύγιο.
Ένα από τα έργα που ξεχωρίζει από την επερχόμενη έκθεσή του ΠΕΟΣ 20017
Αν ξεκινούσες να σχεδιάζεις κάτι με βάση τα συναισθήματά σου τώρα, ποιου καλλιτέχνη τα τραγούδια θα διάλεγες για να εμπνευστείς;
Νομίζω από τα παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο ότι και πάλι του Κ. Βήτα θα διάλεγα. Οι στίχοι του είναι τόσο εικονοπλαστικοί που αρκεί να κλείσεις τα μάτια σου για να πάρουν όλα μορφή.
Τελικά ποιο ήταν το αποτέλεσμα της ψυχανάλυσης;
Ότι το ΠΕΟΣ δεν έρχεται μόνο το 20017 αλλά και το 20018, και θα συνεχίζει να έρχεται. Αν πιστεύεις πως όλα θα πάνε καλά, μπορεί και να πάνε. Μη περιμένεις να ακούσεις πως βρήκα τη λύτρωση, εδώ παίζεται ευρωπαϊκός κινηματογράφος, όχι αμερικάνικο σίριαλ.
«Είμαι ένας Αθηνέζος ανάμεσα σε Αθηναίους (ή το αντίστροφο), ένας ακόμα νέος που πάει χαμένος», Barba Dee
Στην έκθεση θα δούμε 20 έργα εμπνευσμένα από τα κομμάτια του Κ. Βήτα και τις προσωπικές σκέψεις του καλλιτέχνη.
Εμείς που δεν ξέρουμε τις σκέψεις σου τους πρώτους μήνες του '17 και δεν ακούμε Κ. Βήτα, τι θα δούμε στην έκθεση;
Σίγουρα δε θα δείτε πέη. Κάποιοι μπορεί να χαρούν και κάποιοι να απογοητευτούν. Σε ένα χώρο που μοιάζει ξεχασμένος από την υπόλοιπη Αθήνα, όπως και οι νέοι της, θα δείτε τα 20 έργα που λειτούργησαν σαν ψυχανάλυση σε μια περίοδο που μου έμαθε να αυτοαποκαλούμαι wasted youth. Στη συνέχεια οχτώ ακόμη νέοι θα βοηθήσουν να ξορκίσουμε το κακό σε μια μουσικοχορευτική τελετή εξαγνισμού.
Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση στο Guide της Athens Voice
