Υπάρχουν πια στον Δήμο της Αθήνας ταβέρνες με ανοιχτή αυλή, όπου μπορείς να φας και να πιεις, γλεντώντας με ζωντανή μουσική; Υπάρχει τουλάχιστον μία, με μεγάλη σκιερή μουριά μάλιστα, και την έχει το γλυκύτατο ζευγάρι Γιάννης και Λενιώ (εξ Ικαρίας). Πρόκειται για την εξέλιξη παμπάλαιας μπακαλοταβέρνας, που ανήκε σε κάποια κυρία Μεταξά (λαϊκά: «Μεταξού»). Εκεί, λοπόν, προχτές Κυριακή κάναμε με την παρέα μας ένα από τα ωραιότερα καλοκαιρινά γλέντια, το πρώτο για φέτος, που άρχισε μεσημέρι και τέλειωσε στις 10 το βράδυ, ενώ τα παιδιά των θαμώνων έπαιζαν στον πεζόδρομο με τα παιδιά της γειτονιάς. Προσφέρονται ποικιλία φαγώσιμων (σαλάτες, μεζέδες και κυρίως πιάτα) και πολλά είδη οινοπνευματωδών ποτών (κρασιά, μπίρες, τσίπουρα κ.λπ.) με κόστος μάξιμουμ € 15 το άτομο. Αλλά τον τόνο έδινε το ντουέτο Κώστας (κιθάρα) και Παναγιώτης (τρίχορδο μπουζούκι), δύο θαυμάσιοι (και ακούραστοι) μουσικοί, που έπαιζαν λαϊκά και ρεμπέτικα, ενώ κατά καιρούς προχωρούσαν και σε αυτοσχεδιασμούς. Όργανα έπιαναν και πελάτες που ήξεραν την τέχνη. Πολύ τραγουδήσαμε και πολύς κόσμος χόρεψε στο ωραίο πλακάκι. Όπως συνήθως, περάσαμε καλύτερα και ενωθήκαμε σε μια παρέα όταν έφυγαν οι πολλοί και χάθηκε η βαβούρα των άμουσων και/ή φωνακλάδων. Το μαγαζί δουλεύει εφτά μεσημέρια και έξι βράδια τη βδομάδα (πλην Κυριακής), οι δε μουσικοί εμφανίζονται Παρασκευή βράδυ, Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι. Συνιστάται εκθύμως (φωτογραφία). Πυθοδώρου 10, από Κωνσταντινουπόλεως 175, στο μεταίχμιο ανάμεσα σε Μεταξουργείο - Σταθμό Πελοποννήσου και Κολωνό, 210 5229.290, www.facebokk.com/metaksou
Νέοι ποιητές στο Περιστέρι
Νέοι ποιητές διαβάζουν ποιήματά τους, συνοδευόμενοι από όμορφες μουσικές και σύντομες φιλοσοφικές «σφήνες», με αντίστοιχη συζήτηση. Ο τίτλος της εκδήλωσης είναι «Ο ενιαίος άνθρωπος. Το άτομο ως φιλοσοφία και ποιητική». Γνωρίζοντας την ποίηση δύο ή τριών από αυτούς, προτείνω να πάτε. Πέμπτη (12/5) στις 7.30 μ.μ., αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Περιστερίου, πλατεία Ευαγγελίστριας (σταθμός μετρό Άγιος Αντώνιος).
«Ρω…ΜΥΛΟΣ ο Μέγας»
Είχα την τύχη να βρεθώ στις τελικές πρόβες της καταπληκτικής αυτής παράστασης (εμπνευσμένο έργο του Ντίρ(ε)νματ, σκηνοθεσία - διασκευή Σίμου Παπαναστασόπουλου, θεατρική ομάδα «Μη μόναν όψιν») και θα γράψω, ελπίζω, ένα ευρύτερο κείμενο για την εμπειρία του συγγραφέα που βλέπει να γεννιέται, μπροστά στα μάτια του, ένα έργο μιας τέχνης τόσο διαφορετικής απ’ ό,τι η συγγραφή. Για την ώρα, ένα σας λέω: μην το χάσετε. «Χυτήριο», Ιερά Οδός 44. Γκάζι, 210 3412.313. Μέχρι 29 του Μάη.
Οι αναγνώστες Νίκος Μπεζαντάκος και Γιάννης Σταμούλης τονίζουν ότι το σινεμά «Καλιφόρνια» (που έδωσε και το σχετικό υπο-τοπωνύμιο) λειτουργούσε στα Μανιάτικα του Πειραιά, στην περιοχή Αγία Σοφία ή Αγιά Σοφιά, δίπλα στην οδό Αιτωλικού, που παλιά ήταν ο κεντρικός δρόμος της περιοχής.
Γιατί το λένε Προμπονά
Ο Δημήτρης Προμπονάς, Αξιώτης γιατρός, φαρμακοποιός και πολιτευτής είχε ένα λαχανόκηπο 30 περίπου στρέμματα δίπλα στον Ποδονίφτη και πίσω από την «Κολούμπια», μεταξύ Ριζούπολης και Νέας Ιωνίας. Με τα χρόνια, όπως συνήθως, το ανθρωπωνύμιο έγινε τοπωνύμιο. Ο Προμπονάς κληροδότησε το κτήμα του στον Δήμο Αθηναίων κι έγινε εκεί ένα όμορφο Δημοτικό Πάρκο, πρόσφατα αναπλασμένο. Αν δεν το ξέρετε, ευκαιρία να το μάθετε.
Το χάρισμα του βιβλίου μου «Στρατιώτης του Χριστού» και η επακόλουθη άνευ προγράμματος συζήτηση υπήρξε, φαντάζομαι, ενδιαφέρουσα εμπειρία για τα 100 συν κάτι άτομα που έλαβαν μέρος. Αντίτυπα του βιβλίου έχουν απομείνει στον κινηματογράφο, στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου/ης.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
