36 ώρες νηστικοί: Τι σημαίνει για το σώμα μια τέτοια νηστεία

Μια παράξενη fast track νηστεία των 36 ωρών και προκειμένου να ερευνηθούν πιθανά οφέλη αλλά και ρίσκα για ανθρώπους που προσπαθούν να ελέγξουν το βάρος τους ερεύνησε ένα δημοφιλες κανάλι του YouTube, το Wellness Wise, προκαλώντας αίσθηση, αλλά και ανησυχία.

Αίσθηση, γιατί όσα καταγράφει το συγκεκριμένο πείραμα γι’ αυτή τη μορφή νηστείας φαίνεται αποτελεσματικό. Ανησυχία γιατί κάθε οργανισμός έχει διαφορετικές ανάγκες και δεν πρέπει να προχωρά σε δραστικές αλλαγές στη θρέψη του, παρά μόνο αν έχει συμβουλευτεί ειδικούς και παρακολουθείται από γιατρό.

Αναλυτικά, το βίντεο στο συγκεκριμένο κανάλι του YouTube δείχνει τι συμβαίνει στο σώμα κατά τη διάρκεια μιας 36ωρης νηστείας, μόνο με υγρά όπως νερό και καφές:

Ποια τα στάδια της νηστείας - υπάρχουν, τελικά οφέλη; 

-Μετά από 4 ώρες: Η πέψη ολοκληρώνεται, η ινσουλίνη πέφτει και το σώμα αρχίζει να χρησιμοποιεί αποθηκευμένη γλυκόζη.

-Μετά από 8 ώρες: Η γλυκόζη στο αίμα μειώνεται και το σώμα στρέφεται σε εφεδρικές πηγές ενέργειας.

-Μετά από 12 ώρες: Ξεκινά η κετογένεση, δηλαδή η καύση λίπους για ενέργεια.

-Μετά από 16 ώρες: Ενεργοποιείται η αυτοφαγία, μια διαδικασία καθαρισμού και επιδιόρθωσης κυττάρων.

-Μετά από 24 ώρες: Η κυτταρική επιδιόρθωση εντείνεται και το σώμα καίει καθαρό λίπος.

-Μετά από 30 ώρες: Αυξάνεται η παραγωγή αυξητικής ορμόνης, που βοηθά στην ανάπλαση ιστών και προστασία μυϊκής μάζας.

-Μετά από 36 ώρες: Το σώμα φτάνει σε κορύφωση αυτοφαγίας, με αναγέννηση ιστών και πλήρη μεταβολική ενεργοποίηση.

Επιφυλάξεις και επιστημονική τεκμηρίωση

Ο καθηγητής James Betts από το Πανεπιστήμιο του Bath επισημαίνει ότι τα περισσότερα δεδομένα προέρχονται από μελέτες σε ζώα και όχι ανθρώπους. Δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για δραστικά οφέλη για τον ανθρώπινο οργανισμό μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Κατά τον ίδιο, η 36ωρη νηστεία παρουσιάζεται ως μια μορφή «ολικής επανεκκίνησης» του σώματος, αλλά άτομα που αποφασίζουν να ακολουθήσουν αυτή τη διαδικασία οφείλουν να γνωρίζουν τρία βασικά πράγματα: 1) Ότι δεν είναι κατάλληλη για όλους, 2) Ότι απαιτεί ιατρική καθοδήγηση και 3) ότι η επιστημονική βάση αυτής της συζήτησης στην παρούσα φάση είναι περιορισμένη.