Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν δρομείς που δείχνουν ενδιαφέρον όχι μόνο για αγώνες υπεραποστάσεων, αλλά και για αγώνες μαραθωνίου σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ τους.
Στην Αμερική, το λεγόμενο «Classic double» είναι η συμμετοχή στον μαραθώνιο στο Σικάγο στις 6 Οκτωβρίου και μετά από ένα μήνα στη Νέα Υόρκη την 4η Νοεμβρίου. Στα δρομικά πακέτα όπως «50 μαραθώνιοι σε 50 πολιτείες» ,«7 μαραθώνιοι σε 7 ηπείρους», «6 μαραθώνιοι σε 6 εβδομάδες» δεν υπάρχει μόνο η πρόκληση των χιλιομέτρων, αλλά και αυτής των μετακινήσεων. Από το 2003 υπάρχει μάλιστα και μια διαδικτυακή πλατφόρμα για τους ονομαζόμενους «μανιακούς μαραθωνοδρόμους» με πάνω από 140.000 μέλη. Ελάχιστο όριο συμμετοχής, η προϋπόθεση να έχεις τρέξει 2 μαραθώνιους σε 16 μέρες ή 3 μαραθώνιους μέσα σε 90 μέρες, με τα προχωρημένα μέλη να έχουν καταφέρει να τρέξουν 52 μαραθώνιους σε 365 μέρες.
Όλα αυτά μοιάζουν τόσο εξωπραγματικά, αλλά δείχνουν ότι αφού υπάρχουν ερασιτέχνες δρομείς που μπορούν και τα καταφέρνουν, γιατί όχι και εσύ. Βέβαια όλα είναι τόσο μακρινά από δομημένα προγράμματα που βασίζονται στις βασικές αρχές της προπόνησης ενός ανθρώπινου οργανισμού. Αν καταπονείς «τόσο συχνά» το σώμα σου με αγώνες μαραθωνίου είναι σίγουρο ότι πρώτα περιορίζεται η ικανότητά σου για καλύτερη προσπάθεια κάθε φορά που τρέχεις. Και, δεύτερον, πολύ βασικό, πού βρίσκεται ο χρόνος της αποκατάστασης του σώματος σου;
Μαθαίνουμε σίγουρα μέσα από τον αθλητισμό τα όριά μας. Γνωρίζουμε ότι το σώμα μας προσπαθεί μέσα από την άσκηση να προσαρμοστεί βελτιώνοντας παραμέτρους που επιδέχονται αλλαγή, όπως δύναμη και αντοχή, και μακροπρόθεσμα έχουμε μια ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και βελτίωση σε δείκτες που σχετίζονται με την αντιγύρανση τις χρόνιες παθήσεις, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτης, παχυσαρκία κτλπ.
Περισσότερη άσκηση δεν σημαίνει πάντα και καλύτερο αποτέλεσμα. Για πολλά χρόνια οι πιο τολμηροί προπονητές πιστεύαν στην υπερπροπόνηση, όμως τα αποτελέσματα δεν τους δικαίωσαν. Τα τελευταία χρόνια τα ανθρώπινα όρια σπάνε, όταν λαμβάνονται υπόψιν ποιοτικά χαρακτηριστικά και ικανότητες του ανθρώπινου οργανισμού, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο χρονικό διάστημα της αποκατάστασής του. Αρκετές μελέτες διατυπώνουν τα αρνητικά αποτελέσματα των πολλών χιλιομέτρων και της χρόνιας καταπόνησης σε δείκτες του ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά και τους τραυματισμούς που προκαλούν. Τρέχοντας μπορούμε ουσιαστικά να γνωρίζουμε μια πλευρά του εαυτού μας που αρέσκεται να ανιχνεύει τα όρια της αντοχής του, γνωρίζοντας έτσι και καλύτερα τον εαυτό του, αλλά κάποιες φορές φαίνεται ότι κινδυνεύουμε από την υπερβολή σε βάρος της υπέρβασης.
15°
