Η σχέση μου με το ουίσκι συνοψίζεται σε ένα αμυδρό μειδίαμα των χειλιών και μια ξινίλα στα μούτρα, κάθε φορά που το βάζω στο στόμα μου. Κοινώς, δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με το δημοφιλές απόσταγμα, που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το προσκυνούν θεοί και δαίμονες. Αυτά όλα ίσχυαν πριν μερικές εβδομάδες, μέχρι που γνώρισα τον Γιάννη, τη Βασιλική, τον Αντρέα και τη Σίντυ. Με δυο λόγια τους The Tasters Club.
Ήταν ένα βράδυ Δευτέρας στον πάνω όροφο του V4 bistrot, όπου και γινόταν μια γευσιγνωσία ουίσκι με τίτλο τα «Αδικημένα αποστακτήρια της Σκωτίας». Ένα μεγάλο μακρόστενο τραπέζι καταλάμβανε σχεδόν όλο το χώρο, που μοιάζει –δεν μπορείς να μην το προσέξεις- με κελάρι. Πάνω στο τραπέζι περίμεναν ήδη 4 ποτήρια με το κεχριμπαρένιο ποτό για τον καθένα από εμάς. Ανάμεσά τους ένα μικρό μπουκαλάκι με το όνομα σου τυπωμένο στο αυτοκόλλητο, που χρησιμεύει για να ρίχνεις σταγόνες νερού στο ουίσκι σου, όπως έμαθα στη συνέχεια. Δίπλα ένα σημειωματάριο και ένα μολύβι στέκονται στις επάλξεις για να δεχτούν τις όποιες σημειώσεις περί χρώματος, σώματος, γεύσης.
Κάθομαι στην πράσινη καρέκλα μου και περιμένω. Λίγο οι ήχοι της γκάιντας (!), λίγο τα ανυπόμονα χαμόγελα των συνδαιτυμόνων μου, η περιέργειά μου έχει ήδη αρχίσει να εξάπτεται. Τότε είναι που εμφανίζεται ο Whiskey Expert (ίσως ο μοναδικός στην Ελλάδα) Πέτρος Χαριζόπουλος και μας καλωσορίζει με αυτή τη φράση: «Καλώς ήρθατε στα αδικημένα αποστακτήρια της Σκωτίας, που είναι αδικημένα όχι στην ποιότητα, αλλά στο marketing. Σήμερα, λοιπόν, δοκιμάζουμε άγνωστα ουίσκι».
Κι ύστερα κύλησαν δυο ώρες σαν νερό. Έμαθα ότι μόνο στη Σκωτία υπάρχουν 115 ενεργά αποστακτήρια. Ότι το χρυσό χρώμα στο ουίσκι σχεδόν πάντα σημαίνει ότι έχει ωριμάσει σε βαρέλια που πριν είχαν μέσα bourbon. Ότι βάση νομοθεσίας, τίποτα κάτω από τους 40 βαθμούς δεν μπορεί να θεωρηθεί ουίσκι. Ότι δεν πρέπει να βιάζεσαι για να το πιεις, γιατί εκείνο σε περίμενε σε ένα βαρέλι, στο σκοτάδι ενός υπογείου πολλές φορές ακόμα και 12 χρόνια. Ότι δεν υπάρχει απόσταγμα στον πλανήτη που να μπορεί να δώσει την πολυπλοκότητα του ουίσκι. “Whiskey is passion not fashion”, όπως σημείωσε με ένα πλατάγισμα της γλώσσας και ο ειδικός της βραδιάς μας. Κι όλα αυτά έχοντας κάτω από τη μύτη μου (στην κυριολεξία) ένα Benriach 12 ετών, ένα Glen Garioch 15 ετών, ένα Benromach και ένα Ledaig 10 ετών.
Από την πρώτη γουλιά είχα αρχίσει να γοητεύομαι. Δεν ήταν μόνο οι συνθήκες ιεροτελεστίας, ούτε οι οδηγίες του ειδικού. Ήταν ότι πρώτη φορά στη ζωή μου δοκίμαζα malt whiskey. Και η διαφορά με τα blended, που μέχρι τότε είχα γευτεί, ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή.
Τι είναι όμως το The Tasters Club και πώς ξεκίνησαν όλα αυτά; Εδώ η ιστορία έχει ζουμί...και λίγο πλάκα. Όπως είπα, τα πρόσωπα πίσω από το The Tasters Club είναι ο Γιάννης, η Βασιλική, ο Αντρέας και η Σίντυ. Και οι τέσσερίς τους έχουν λατρεία με το ουίσκι (ε ναι, το μικρόβιο το κόλλησαν τα αγόρια της παρέας). Στα γενέθλια λοιπόν του Αντρέα, οι υπόλοιποι τρεις αποφάσισαν να του κάνουν μια έκπληξη. Μάζεψαν φίλους και γνωστούς, βρήκαν σπάνιες φιάλες, η Σίντυ έκανε το food pairing, ο Γιάννης και η Βασιλική που είναι γραφίστες έφτιαξαν το logo και τύπωσαν σουπλά, σουβέρ, σημειωματάρια. Η πρώτη γευσιγνωσία του The Tasters Club ξεκίνησε για πλάκα, ως δώρο για τα γενέθλια ενός φίλου. Και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους, όπως έπρεπε. Σε λίγο, το The Tasters Club άνοιγε την πόρτα του στους λίγους και παθιασμένους με το ουίσκι.
Στις πολύ επιτυχημένες μέχρι τώρα γευσιγνωσίες τους (η τελευταία έγινε sold out σε χρόνο ντετέ), έχεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις αποστάγματα που πολύ δύσκολα θα έβρισκες μόνος/ η σου ή και αν τα έβρισκες θα ήταν σχεδόν απαγορευτικό να τα αγοράσεις. Θα μάθεις πράγματα που δεν φαντάζεσαι, θα γνωρίσεις και άλλους «ομόθρησκους», θα κάνεις ένα μακροβούτι χωρίς ανάσα στα μυστικά του περίπλοκου αυτού αποστάγματος. Και πάντα με την καθοδήγηση του εξαιρετικού Πέτρου Χαριζόπουλου που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο ενδιαφέροντα και κατατοπιστικά για τους λιγότερο μυημένους.
Μην ξεχνάς ότι το μότο είναι: «it’s not about drinking, it’s about tasting». Ή όπως λένε τα παιδιά: «Θέλουμε να πιούμε, να ευχαριστηθούμε το απόσταγμα. Να γίνουμε στο τέλος μια μεγάλη παρέα και να περνάμε ωραία». Και περνάνε.
*Η επόμενη γευσιγνωσία θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 21 Μαρτίου στο V4 bistrot, έχει τίτλο The Scapa Journey και θα μας ταξιδέψει στα νησιά Orkney και στο 2ο βορειότερο αποστακτήριο της Σκωτίας. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
**Για να συμμετέχεις στις γευσιγνωσίες, δεν χρειάζεται να γίνεις μέλος στο The Tasters Club. Αν γίνεις όμως (είναι δωρεάν) έχεις προτεραιότητα στις επόμενες γευσιγνωσίες και έκπτωση σε επιλεγμένες κάβες.
22°
