Σέβομαι απόλυτα όσους επιμένουν να τρώνε παγωτό και τον χειμώνα, καθώς είναι μία απόλαυση που οφείλει να μην καταπιέζεται από ποταπές έννοιες όπως οι εποχές. Παρόλα αυτά, η αξία μιας ανοιξιάτικης βόλτας ανάμεσα στα πολύχρωμα στενάκια του κέντρου κρατώντας ένα χωνάκι είναι ανεκτίμητη, και το παγωτό ακόμα πιο νόστιμο όταν δεν τουρτουρίζεις.
Έτσι λοιπόν, με το που ο ήλιος άρχισε να λάμπει και τα βαριά παλτό ήταν πλέον αχρείαστα, αποφάσισα να περάσω το απόγευμά μου περπατώντας και ρεμβάζοντας στην Αθήνα, μέχρι που βρέθηκα σε έναν γνωστό και ροζ παράδεισο. Και κάθισα εκεί για πάντα.
Το Dickie Dee έχει ήδη κάνει μία θεαματική είσοδο στην γλυκιά σκηνή του κέντρου, ανοίγοντας για πρώτη φορά τις μηχανές παγωτού πριν έναν περίπου χρόνο και αποκτώντας σχεδόν αμέσως μία ξακουστή φήμη. Και καθόλου άδικα.
Ακόμα και αν δηλώνεις πως δεν είσαι τεράστιος οπαδός του soft ice cream (τι πάει λάθος;), σίγουρα εδώ θα δαγκώσεις την γλώσσα σου και θα μετανοήσεις. Οι γεύσεις λίγες και εκλεκτές, τα υλικά αγνά, το αποτέλεσμα φρεσκότατο κι εσύ εκστασιασμένος με ένα κουταλάκι στο χέρι να ανεβοκατεβαίνει.
Μεγαλύτερη έκπληξη για ένα άτομο που αντιπαθεί το παγωτό φυστίκι και σιχαίνεται οτιδήποτε έχει σχέση με λουκούμια ήταν ο συνδυασμός pistachio με τριαντάφυλλο, ο οποίος ήταν τόσο βουτυρένιος και ζαχαρωτός ταυτόχρονα που με έκανε να κοιτάξω τον ιδιοκτήτη Δημήτρη Φωτόπουλο με δυσπιστία. Δεν γίνεται να πετυχαίνει τέτοια υφή χωρίς καμία «ζαβολιά»!
Κι όμως, για την παρασκευή του παγωτού, χρησιμοποιείται μόνο εγχώριο γάλα και σοκολάτα, το φιστίκι έρχεται από την Σικελία ενώ στην συνταγή υπάρχει ελάχιστη ζάχαρη, κάνοντας έτσι όποια γεύση και αν επιλέξεις να έχει χαμηλά λιπαρά.
Ίσως βέβαια εσύ θελήσεις να τυλίξεις το χωνάκι σου με ένα ζαχαρένιο σύννεφο από μαλλί της γριάς όπως εγώ. Τότε κάπως αλλάζει το πράγμα.
Εκτός από το φυστικοτριανταφυλένιο combo που συστήνω ανεπιφύλακτα, πρέπει να δοκιμάσεις το δροσερό γιαούρτι με μούρα, την vegan dark chocolateμε χαλβά σοκολάτας και τριμμένο μουστοκούλουρο (θα σε ψήσει να νηστέψεις) και για μία σχεδόν εξωπραγματική απόλαυση έχω να προτείνω το εξής: salted caramel με καραμελωμένο ποπ κορν από πάνω. Ω, ναι.
Η διακόσμηση του Dickie Dee έχει προκύψει από αναφορές σε art deco και το The Great Gatsby, με ροζ λεπτομέρειες και μία μαρμάρινη μπάρα, η οποία κάνει τον χώρο να θυμίζει περισσότερο μπαρ της Νέας Υόρκης και λιγότερο παγωτατζίδικο της Αθήνας. Έτσι οι περισσότεροι πελάτες έρχονται εδώ για να μείνουν, να χαλαρώσουν και να απολαύσουν κάτι το εξαιρετικά νόστιμο με την ησυχία τους. Και αυτό δεν σημαίνει μόνο παγωτό.
Δοκιμάσαμε ένα Dickie Cup με κομματάκια brownie, παγωτό Fior di Latte και σως πραλίνας και κοντέψαμε να πάθουμε κώμα. Συνεχίσαμε με ζεστή μηλόπιτα, παγωτό και αλατισμένη καραμέλα και το πάθαμε. Το brownie με φυστικοβούτυρο μας αποτελείωσε.
Τελικά βράδιασε και ο Δημήτρης Φωτόπουλος μας προσκάλεσε να μείνουμε για ένα «σφηνάκι» παγωτού ακόμα (δεχτήκαμε) και ένα ποτήρι κρασί, που σερβίρεται από κάποια ώρα και μετά στον χώρο (δεχτήκαμε).
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
