Με πήρε πολύ χαρούμενη μια γνωστή, ότι ανακάλυψε ΤΟ τέλειο χριστουγεννιάτικο δώρο, για όλους: ένα σπιρτόκουτο! Μετά τις ερωτήσεις τύπου «τι εννοείς;», «πλάκα κάνεις;» και τα σχετικά, μου έστειλε φωτογραφία του Ιδανικού Δώρου – είναι μεν σπιρτόκουτο, είναι δε... σαν κουτί για χάπες, όλο και κάτι χωράει μέσα (χάπες), επίσης είναι χριστουγεννιάτικο, μπιρμπιλωτό και στρασάτο όσο χρειάζεται ώστε να καβαλάει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο «δωράκι» και στη «σαβούρα».
Για την ακρίβεια, όπως πολλά πράγματα που βρίσκουμε σε μαγαζιά τύπου Jumbo, Moustakas, Tiger (= Jumbo στα σκανδιναβικά) και στα «Ό,ΤΙ ΠΑΡΕΙΣ 1 Ή 2 ΕΥΡΩ», η γραμμή είναι τόσο λεπτή που ώρες ώρες δεν τη βλέπουμε, ίσως επειδή έχει απάνω της κουδούνες, τάρανδους με κουδούνες, Αϊ-Βασίληδες με κασκόλ ή/και με κουδούνες, νάνους, ξωτικά, φάτνες, γιρλάντες, πούλιες, γκι, κουκουνάρες, κεριά, μπάλες, στρας, αστράκια, τον Λιμπεράτσε κ.λπ. κ.λπ.
Τι να κάνουμε; Τα λεφτά λιγοστεύουν ενώ οι συγγενείς και φίλοι μας παραμένουν ίδιοι, ή επαυξάνονται, όταν είμαστε πολύ κοινωνικοί/τυχεροί.
Πέρυσι μια φίλη μού έκανε δώρο ένα Ξεφλουδιστήρι Πατατών: αυτό το κουλό εργαλείο με το οποίο ξεφλουδίζεις πατάτες, αν βρεθείς ξαφνικά με πολλές πατάτες στα χέρια σου. Φέτος νομίζω θα μου χαρίσει μια πατάτα, για να ολοκληρωθεί το σετ.
Βέβαια κι εγώ έχω χαρίσει ένα βουρτσάκι σκουπίσματος νεροχύτη, που όμως ήταν πολύ χαριτωμένο (είχε ματάκια!) και πήγε σε φίλη με πολλούς νεροχύτες.
Γλαστράκια με βασιλικό ή άλλα αρωματικά, κυρίως από λαϊκές: με 2-5 ευρώ, ορίστε ένα νόστιμο δώρο. Το οποίο χρειάζεται απλώς μια κόκκινη κορδέλα για να γίνει χριστουγεννιάτικο.
Εποχιακά, π.χ. γυάλινες/πλαστικές/χαρτονένιες μπάλες για το δέντρο, σε εξάδες ή σκέτες, όταν είναι μεγάλες και σε κουτάκια. Είναι μία λύση.
Σπιτικά σοκολατάκια, κανείς; Σόρι αλλά βγαίνουν περίπου στα ίδια λεφτά με τα έτοιμα, και γίνεσαι και χατζής (=πασαλείβεσαι).
Μικροπράγματα τύπου μπλοκάκια, ποστ-ιτ με περίεργα σχήματα, χαρτομάντιλα-πενηντάευρα, ταπεράκια με Αγιοβασίληδες, φλιτζάνες, φλιτζανάκια, μπρίκια και χανζαπλάστ με χριστουγεννιάτικα σχέδια, κεριά, κουρδιστά μίνι μπιχλιμπίδια ή Αγιοβασιλάκια κ.λπ. είναι λύσεις τελευταίας στιγμής στις οποίες, ντρέπομαι που το λέω, έχουμε καταφύγει όλοι.
Υπάρχουν βιβλία κάτω των 10 ευρώ στην αγορά, σε μπαζάρ, σε παλαιοβιβλιοπωλεία και σε προσφορές. Πολλές φορές, και σε σουπερ-μάρκετ ή σε παραδοσιακά βιβλιοπωλεία. Το βάζω στη λίστα, μήπως το έχει ξεχάσει κανείς, και είναι κρίμα.
Δώρα ειδικής κατηγορίας: π.χ. ένα κουδούνι ποδηλάτου για κάποιον ποδηλάτη, μια ξύλινη κουτάλα για μάγειρα, όχι, ε; Είπα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια.
Ειλικρινά, τα οικονομικά δώρα είναι όλο και πιο ζόρικο θέμα. Μανταλάκια; Κοκαλάκια για τα μαλλιά; Νεσεσεράκια καλλυντικών; Τσαντάκια; Ήδη το υποκοριστικό μας φέρνει μια ψιλή λιγούρα.
Γούρια: υπέροχα, χαίρομαι που το σκέφτηκα, μια φίλη μου φτιάχνει ωραιότατα γούρια όπως και μια δική σας φίλη, ή οκτώ, είναι βέβαιο. Τουλάχιστον αγοράζοντας χειροποίητα, σπιτικά γούρια ενισχύουμε τις φίλες μας.
Το ίδιο ισχύει και για τις οκτακόσιες φίλες ή τους αντίστοιχους φίλους μας που φτιάχνουν κοσμήματα με κοχύλια, φασόλια και δόντια καρχαριών – που σίγουρα είναι ύποπτα, γιατί γιορτές-ξεγιορτές, δύσκολα θα σε αφήσει ο μέσος καρχαρίας να του τσιμπήσεις ένα δόντι για να το κάνεις σκουλαρίκι.
Βιβλία που ή δεν έχουμε ανοίξει/διαβάσει, ή τα διαβάσαμε και μας άρεσαν. Καθόλου πρωτότυπο και το προτείνουμε τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά είναι χρήσιμο είδος δώρου με θέση στη φετινή λίστα.
Είπα «χρήσιμο»: τα μπαχαρικά είναι καλούτσικο δώρο... αν και δεν μπορείς να χαρίσεις ένα μπούκοβο, έτσι, ξερό, σε άνθρωπο – εκτός κι αν σου ζήτησε ένα μπούκοβο, μια και πας στον μπακάλη. Δύο τρία μπαχαρικά μαζί σε ζελατίνα με κορδέλα, είναι δώρο. Ίσως και με μερικά χειροποίητα σοκολατάκια στη μέση, για το ξεκάρφωμα.
Δεν προτείνω «συσκευασίες δώρου» γιατί είναι ακριβές, και δεν ξέρουν τι να τις κάνουν όλοι μετά. Ανακυκλώνουμε με φίλες τις ίδιες μπιχλιμπιδωτές σακούλες δώρων εδώ και μια δεκαετία – με τα λεφτά που δώσαμε τότε, φυσικό είναι να αντέχουν.
Τα τρόφιμα είναι τέλεια δώρα, π.χ. μια μαρμελάδα, ένα λάδι, μπισκότα, μέλι, Σβαν κλπ. Όλο και κάποιος θα βρεθεί να τα φάει, ίσως και εμείς οι ίδιοι, αν μας ξεμείνουν μετά τις Γιορτές.
Με τούτα και με κείνα, όλο και κάτι βρίσκουμε να πάρουμε δώρο στους αγαπημένους μας. Απίστευτο, και όμως αληθινό: όσο περισσότερο αγαπάς τους φίλους και συγγενείς σου, τόσο κατεβάζεις ιδέες για χαριτωμένα δώρα, αγορασμένα με αγάπη, και κυρίως, με τρεις κι εξήντα…
