Ο αληθινός

Αντλώντας υλικό και διασκευάζοντας ηχογραφημένα μικρασιάτικα παραμύθια/αφηγήσεις, όπως τα μετέφερε η γιαγιά Αργυρώ, ο Αληθινός γλιστράει σε ένα συμβολικό και ποιητικό σύμπαν πάντα με άξονα την προσωπική σύνδεση και τον επαναπροσδιορισμό του παρόντος.  

Με όχημα τη μουσική, σε μια συνθήκη ονειρικής συναυλίας, ένα γυναικείο ποπ συγκρότημα με τη χρήση μικροφώνων, μουσικών οργάνων και ηλεκτρονικών ήχων, μετατρέπει τις ιστορίες του σε τραγούδι. Τα μέλη του συλλογίζονται πάνω σε προσωπικές πορείες, επιλογές, αλήθειες και φαινόμενα που τα καθόρισαν.

Τι μένει στην πραγματικότητα από μια προφορική αφήγηση ενός παραμυθιού που ταξιδεύει στο χρόνο; Ποια αλήθεια διασώζεται; Της μνήμης ή της καρδιάς; Της ιστορίας ή της εμπειρίας της αφήγησης; Βγαλμένα από την προφορική παράδοση των Ελλήνων της Σμύρνης, παραμύθια όπως «Ο Αληθινός» ή «Της Τύχης τα Γραμμένα», συχνά σκληρά, ρεαλιστικά και ενίοτε αντικρουόμενα μεταξύ τους ως προς τον συλλογισμό ή την ορθότητα που μεταφέρουν, αποτελούν έναν «οδηγό επιβίωσης σε δύσκολους καιρούς».

Άλλωστε, οι ιστορίες αυτές αποτελούσαν ανέκαθεν το μέσο επικοινωνίας των γηραιότερων με τους νεότερους, ήταν ο τρόπος μεταφοράς της κοσμοθεωρίας και της εμπειρίας τους για τη ζωή. Ένας τρόπος να διαπραγματευτούν την ειλικρίνεια, τη σύνδεση με τους οικείους, το ρόλο της τύχης στη ζωή σε αντιδιαστολή με τη δύναμη της θέλησης, την ελευθερία επιλογών και τα κοινωνικά δεσμά. Εσύ, άραγε, σε τι πιστεύεις και σε τι αντιστέκεσαι;