Μια ανώνυμη πηγή μού έστειλε το προσχέδιο μιας ομιλίας την οποία υποτίθεται ότι θα παρουσιάσει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εν είδει διαγγέλματος από την τηλεόραση.
Αγαπητοί συμπατριώτες:
Σας απευθύνομαι όχι ως αρχηγός του κόμματός μου, ούτε ως επικεφαλής της κυβέρνησης. Σας μιλώ απλώς ως Έλληνας ο οποίος έτυχε να βρίσκεται σε μια θέση απ' όπου μπορεί να επηρεάσει το μέλλον της χώρας μας. Το διάγγελμα είναι δικό μου. Δεν το έχω συζητήσει με την ηγεσία του κόμματος μου ή με οποιονδήποτε άλλον.
Συχνά με περιγράφουν ως ριζοσπάστη. Ορισμένοι μάλιστα με έχουν αποκαλέσει τον πλέον επικίνδυνο άνθρωπο στην Ευρώπη. Ναι, είμαι ριζοσπάστης. Θα είμαι πάντοτε με το μέρος όσων συνεισφέρουν στην κοινωνία και όχι με το μέρος όσων την εκμεταλλεύονται. Όντας ριζοσπάστης είναι φυσιολογικό να κάνω ριζοσπαστικές αλλαγές και σήμερα σας παρουσιάζω τη ριζοσπαστική αλλαγή που σκοπεύω να κάνω.
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής μου δράσης τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την ανάδειξή μου ως πρωθυπουργού, οι πράξεις μου επηρεάστηκαν από δυσπιστία που αισθάνομαι προς τους πιστωτές μας και τις ξένες δυνάμεις. Υποτίμησα το γεγονός ότι η δυσπιστία γεννάει δυσπιστία και στην άλλη πλευρά.
Ξεκίνησα υποθέτοντας ότι η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με συμπαγή ομάδα αδυσώπητων πιστωτών που προτιμούν να μας δουν να χρεοκοπούμε και να βγαίνουμε εκτός ευρώ από το να δουν να πετυχαίνει μια αριστερή κυβέρνηση. Υποθέτοντας ότι δεν υπάρχει καλή θέληση στην άλλη πλευρά του τραπεζιού. Δεν είμαι ονειροπόλος. Φυσικά και οι πιστωτές μας επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν το δικό τους συμφέρον. Άλλωστε διακινδυνεύουν πολλά χρήματα. Και εμείς θα συμπεριφερόμασταν με τον ίδιο τρόπο αν ήμασταν στη θέση τους. Νομίζω όμως ότι έκανα λάθος όταν υπέθεσα ότι θέλουν το κακό μας. Υπέθεσα λανθασμένα ότι το μόνο που θέλουν Βερολίνο, Βρυξέλλες και ΔΝΤ είναι “γη και ύδωρ”. Ότι ζητούν την υποταγή και την παράδοσή μας. Υπέθεσα λανθασμένα ότι το μόνο που θέλουν όλοι αυτοί οι πιστωτές είναι να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους.
Πιστεύω ότι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή, σημαντικότερο από το έχει κανείς δίκιο, είναι να αναγνωρίζει πότε κάνει λάθη και να διδάσκεται από αυτά. Αν έκανα λάθος βασιζόμενος στη δυσπιστία, θα αλλάξω τώρα ριζικά και θα εργαστώ για να αποκαταστήσω την εμπιστοσύνη. Με την ελπίδα ότι η εμπιστοσύνη θα φέρει εμπιστοσύνη.
Δηλώνω κατηγορηματικά: Η Ελλάδα θα εξακολουθήσει πάση θυσία να είναι μέρος τος Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν θα υπάρχουν πλέον “κόκκινες γραμμές” όπως και δεν θα υπάρχει πλέον δυσπιστία μεταξύ των δικών μας διαπραγματευτών και αυτών των πιστωτών μας. Αντιθέτως με ειλικρίνεια τείνω το χέρι μου ζητώντας μια νέα μορφή εταιρικής σχέσης, η οποία θα μας απαλλάξει από την πίεση να εφαρμόσουμε μεταρρυθμίσεις. Δεν υπάρχει πια λόγος να μας πιέζουν γιατί επιθυμούμε τη συνεργασία. Η πίεση μεταφέρεται πλέον στους εταίρους μας οι οποίοι πρέπει να δείξουν ότι είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί μας. Δεν μπορούμε πια να απογοητεύουμε την Ευρώπη, αλλά και η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι δεν θα απογοητεύσει εμάς.
Δεν θα ζητήσω πολλά από τους εταίρους μας. Στην πραγματικότητα θα ζητήσω μόνο δύο πράγματα: να μειώσουν το επιτόκιο του χρέους μας και να επεκτείνουν τη διάρκεια αποπληρωμής του.
Δεσμεύομαι ότι θα χρησιμοποιήσουμε το 8% των φορολογικών μας εσόδων για την εξυπηρέτηση του χρέους μας. Το ποσό αυτό είναι πολύ μικρότερο από αυτό που πληρώναμε συνήθως. Ακόμη και πέρυσι, όταν μεγάλο μέρος του χρέους μας είχε πολύ χαμηλό επιτόκιο και κάποιο μέρος καθόλου επιτόκιο, χρειάστηκε να διαθέσουμε το 12% των φορολογικών μας εσόδων για την εξυπηρέτησή του. Επιτρέψτε μου να σας δώσω το παρακάτω παράδειγμα ώστε να γίνει κατανοητό αυτό που προτείνω: το 2000, όταν το δημόσιο χρέος μας ήταν λιγότερο από το μισό απ' ό,τι είναι σήμερα, πληρώσαμε σε τόκους πάνω από 10 δισ. ευρώ. Αν αποδεχτούν οι εταίροι μας την πρότασή μας, από την αρχή του 2016 θα πληρώνουμε λιγότερο από τα μισά χρήματα απ' όσα πληρώναμε το 2000 για να εξυπηρετήσουμε χρέος που είναι υπερδιπλάσιο. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτή θα ήταν πολύ σημαντική παραχώρηση από τους εταίρους μας.
Για αυτό, λοιπόν, δεσμεύομαι απέναντι στους εταίρους μας ότι από το 2016 θα διαθέτουμε το 8% των φορολογικών μας εσόδων για την εξυπηρέτηση του χρέους μας. Το ποσό επαρκεί ώστε να εξυπηρετείται ολόκληρο το χρέος μας προς τους ιδιώτες πιστωτές μας και ένα μέρος του χρέους μας προς τους εταίρους μας. Αν απαιτηθούν περισσότερα μέτρα λιτότητας για την επίτευξη αυτού του στόχου (κάτι για το οποίο αμφιβάλλω), τότε θα τα εφαρμόσουμε.
Σχετικά με την περίοδο αποπληρωμής του χρέους μας: Δεν είναι δυνατό να έχουμε κρίση κάθε φορά που πρέπει να επαναχρηματοδοτηθεί ένα ομόλογο που κατέχουν οι επίσημοι πιστωτές μας. Για αυτό ζητάμε την αναδιάρθρωση των ομολόγων που κατέχει ο επίσημος τομέας ώστε να επιμηκυνθεί κατά 25-50 χρόνια η περίοδος λήξης τους. Την απόφαση για το πώς θα επιτευχθεί αυτή η επιμήκυνση θα τη λάβουν οι εταίροι μας.
Τι προσφέρω σε αντάλλαγμα τους εταίρους μας; Δεσμεύομαι απέναντί τους ότι θα συνεργαστούμε ανεπιφύλακτα ώστε να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη και ευημερούσα Ελλάδα. Ελλάδα η οποία θα διακρίνεται για τις οικονομικές ευκαιρίες που θα παρέχει και για την κοινωνική δικαιοσύνη. Ελλάδα όπου η δημόσια διοίκηση θα είναι αποδοτική και θα χαρακτηρίζεται από ισχυρό αίσθημα ευθύνης με στόχο την προώθηση του κοινού συμφέροντος. Από την πλευρά μας δεν θα θέσουμε “κόκκινες γραμμές”. Είμαστε πεπεισμένοι ότι ούτε οι εταίροι μας θα θέσουν “κόκκινες γραμμές”. Γνωρίζουμε όλοι μας τα σημαντικότερα σημεία διαφωνίας σήμερα: μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, της αγοράς εργασίας κτλ. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να γίνουν αυτές οι μεταρρυθμίσεις και είμαστε πρόθυμοι να ψηφίσουμε σήμερα τα απαραίτητα νομοσχέδια. Εκεί που χρειάζεται διαπραγμάτευση είναι η εφαρμογή τους. Η ελληνική κοινωνία υπέμεινε πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια ώστε να είναι σε θέση να αντέχει νέα σοκ λιτότητας. Συνεπώς είναι κρίσιμης σημασίας να μας δοθεί επαρκής μεταβατικός χρόνος ώστε να τις εφαρμόσουμε.
Ορισμένοι από τους εταίρους μας μπορεί να αναρωτηθούν: Πώς μπορούμε να σας εμπιστευτούμε; Η απάντηση που τους δίνω είναι: Δεν βλέπετε πόσο πολύ σας εμπιστεύομαι ήδη εγώ; Δεν νομίζετε ότι πρέπει και εσείς να δείξετε ανάλογη εμπιστοσύνη; Δεν μπορώ να σας αναγκάσω να με εμπιστευτείτε. Μπορώ μόνο να σας ζητήσω να δεχτείτε το λόγο της τιμής μου και να με εμπιστευτείτε. Σε τρεις ημέρες από σήμερα θα ζητήσω ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο επί όσων περιέγραψα σήμερα. Ευελπιστώ ότι όλοι οι βουλευτές θα ψηφίσουν με βάση τη συνείδησή τους χωρίς κομματικές δεσμεύσεις. Αν κερδίσω την ψήφο εμπιστοσύνης θα σχηματίσω νέα κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχουν ικανοί άνθρωποι από όλα τα κόμματα ώστε να υπάρχει εθνική ενότητα. Παρακαλώ να θυμάστε τα εξής: Η Ελλάδα παλεύει ακριβώς πέντε χρόνια. Οι Έλληνες πλήρωσαν υψηλό αντίτιμο ώστε να παραμείνουν μέλη της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε πια φτάσει σε σημείο καμπής. Είτε θα κάνουμε ένα βήμα προς ένα καλύτερο μέλλον, είτε θα αποφασίσουμε ότι το μέλλον θα είναι δυσκολότερο απ' ό,τι ήταν τα τελευταία χρόνια. Τουλάχιστον το προβλεπτό μέλλον.
Ευχαριστώ πολύ!
*Ο K.K.είναι Αυστριακός, συνταξιούχος τραπεζικός και blogger (Μτφ: Κώστας Καρκαγιάννης)
13°
