- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Τα όνειρα των πολιτικών αρχηγών: Ένα καλοκαιρινό πολιτικό αφήγημα.
Ο Πρωθυπουργός πετάχτηκε στον ύπνο του αλαφιασμένος. Στεκόταν λέει μπροστά σε ένα περίπτερο με ξένες εφημερίδες και όλα τα πρωτοσέλιδα είχαν μεγάλους τίτλους για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ότι προστάτευε δήθεν τους υπουργούς του από τη διερεύνηση των ευθυνών τους. Και ότι είχε τάχα γελοιοποιήσει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες επειδή οι βουλευτές του, ενώ απείχαν από τη Βουλή, συμμετείχαν στην ψηφοφορία.
Ο Κυριάκος ανακάθισε στο κρεβάτι του. Κάθε χρόνο τα ίδια, σκέφτηκε. Δεν πρόλαβε να τελειώσει ο εφιάλτης των Τεμπών κι άρχισε καινούργιος με τα βοσκοτόπια. Ήταν, βλέπεις, και άτυχος με τον Βορίδη, που δεν ήθελε να γίνει Ιφιγένεια. Χάθηκε να είχε βάλει τον Τριαντόπουλο και στο Αγροτικής Ανάπτυξης από την αρχή, να τον στείλει τώρα κατ’ ευθείαν στον φυσικό του δικαστή; Ξάπλωσε κι άρχισε να μετράει προβατάκια, μπας και ξανακοιμηθεί.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε κάθε λόγο να χαμογελάει στον ύπνο του. Είχαν ανοίξει, λέει, οι κάλπες και το ΠΑΣΟΚ ήταν καθαρά μπροστά. Πανηγυρική η ατμόσφαιρα στη Χαριλάου Τρικούπη, η εξέδρα στημένη από νωρίς για την επινίκια ομιλία. Στον 6ο όροφο τα στελέχη είχαν γίνει μια αγκαλιά. Ο Χάρης είχε φωταγωγήσει την Αθήνα, ο Παύλος υπογράμμιζε το αντιδεξιό του προφίλ και η Άννα περηφανευόταν για τον πολιτικό της σχεδιασμό.
Ο Νίκος άνοιξε τα μάτια του ικανοποιημένος. Να τα βλέπουν αυτά όλοι όσοι με έβαζαν να ξαναεκλέγομαι συνεχώς μουρμούρησε. Και όσοι μου φώναζαν για την πρόταση μομφής που έκανα μαζί με τη Ζωή ή για το παρών στην κατάργηση του άσυλου και την εσχάτη προδοσία. Το πρωί θα συγκαλούσε, έπειτα από τρία χρόνια, τα όργανα και θα προκήρυσσε συνέδριο. Οι κυβερνητικές ευθύνες απαιτούσαν συλλογικότητα και ανανέωση.
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε κάθε λόγο να χαίρεται. Το Κόμμα είχε ξεπεράσει το 10%, για πρώτη φορά μετά την πτώση του τείχους και τη διάσπαση του οπορτουνιστικού Συνασπισμού της Αριστεράς, αποδεικνύοντας ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός κρατάει ακόμα γερά στη χώρα μας. Είχε παραμείνει πάντα πιστός στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού, τον οποίο κάποιοι ψευτοκομμουνιστές βιάστηκαν να ξεγράψουν. Ο Μήτσος τσιμπήθηκε για να βεβαιωθεί ότι δεν ονειρευόταν.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν πίστευε στα μάτια του. Από το μπαλκόνι της Κουμουνδούρου έβλεπε τον Αλέξη να καλπάζει πάνω σ’ ένα άσπρο άλογο και ο κόσμος να τον ραίνει με άνθη. Ποιον, αυτόν που, αφού είχε κατεβάσει το ποσοστό της Αριστεράς στο μισό, τους φόρτωσε τον Στέφανο και τα βρόντηξε. Άδικο, φώναξε αγανακτισμένος ο Σωκράτης. Με τον Κασσελάκη είχε καθαρίσει. Με τον Τσίπρα όμως; Άλλαξε πλευρό και ξανακοιμήθηκε, μπας και ονειρευτεί κάτι καλύτερο.
Η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας ήταν έξαλλη. Μόλις είχαν διακόψει αυθαίρετα την τριήμερη παρέμβασή της και δεν μπορούσε να το χωνέψει. Όχι, δεν θα περνούσε έτσι αυτή η φασιστική πρακτική. Και πάλι όμως, είχε εδραιωθεί στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η Ζωή βολεύτηκε καλύτερα στο μαξιλάρι της. Λίγο τολουόλιο να βρισκόταν και θα κυβερνούσε τη χώρα. Ήταν καιρός να αναστήσει το χαμένο όνειρο του πατέρα της.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης περίμενε εναγωνίως ένα νέο χαρμόσυνο όνειρο. Από τότε που του είχε παραδώσει ο Ιησούς τις επιστολές του δεν τον είχε ξαναδεί. Λες και άνοιξαν οι ουρανοί και τον κατάπιαν. Τα εμβόλια είχαν ξεχαστεί και οι κεραλοιφές είχαν ξεθυμάνει. Μόνο ο Πούτιν πήγαινε κάπως καλά. Ονειρευόταν ήδη τη μέρα που θα έβαζε τον άλλο Κυριάκο στη φυλακή και θα έμπαινε θριαμβευτής στο Μαξίμου.
Ο Πρωθυπουργός της «Πρώτη φορά Αριστερά» κοιμόταν βαθιά. Ήταν, λέει, καθισμένος στο καινούργιο του γραφείο και δεν πρόφταινε να μετράει τις αιτήσεις προσχώρησης στο κόμμα του. Στον τοίχο πίσω του, στη θέση του Τσε Γκεβάρα, κρεμόταν το κάδρο της Άνγκελα Μέρκελ. Αυτό εννοούσε με το «γκο μπακ, μαντάμ Μέρκελ». Χαμογέλασε σαρδόνια. Να ‘ναι καλά η γυναίκα. Ο Αλέξης άρχισε να μελετάει τις προτάσεις για το όνομα του κόμματος. Το «Rebranding Tsipras» τού φαινόταν το πιο συμπεριληπτικό ιδεολογικά.
Σημείωση: Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Ειδικά για τους πολιτικούς αρχηγούς είναι και κομμάτι της δουλειάς τους. Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων αν κάποιο από τα παραπάνω όνειρα δεν το έχει δει κάποιος ακόμα. Καλό καλοκαίρι και όνειρα γλυκά.