Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για τον Χάρη Δούκα για όλα όσα κατάφερε με την υποψηφιότητά του στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ
Μπορεί να ηττήθηκε στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ ο Χάρης Δούκας (βλέπετε αυτή τη φορά όσοι προτιμούσαν τον αντίπαλο του μπήκαν στον κόπο να πάνε να ψηφίσουν) και να έχασε την ευκαιρία να φανεί ανεπαρκής σε δύο πόστα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα σε πολύ λίγο χρόνο δεν κατάφερε να κάνει πράγματα που άλλοι θα χρειάζονταν πολλές ζωές για να τα καταφέρουν. Πράγμα που σημαίνει ότι ο από σπόντα δήμαρχος της Αθήνας δεν απέτυχε αλλά πέτυχε…
Όσα κατάφερε ο Χάρης Δούκας με την υποψηφιότητά του στις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ
α) Να κάνει τον σύντροφο Ανδρουλάκη να μοιάζει ικανότερος συγκρινόμενος με κάποιον άλλο. Για να καταλάβετε το μέγεθος του κατορθώματος αυτού σκεφτείτε ότι στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, από όλους τους ψηφοφόρους της κυβέρνησης και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που απομακρύνθηκαν από την προηγούμενη επιλογή τους (μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες) ελάχιστοι είδαν τον κραταιό Νικόλα ως επιλογή και προτίμησαν να μην πάνε να ψηφίσουν.
β) Να κάψει το όποιο πολιτικό κεφάλαιο του έδωσε η νίκη του στις δημοτικές. Μπορεί να το κέρδισε από σπόντα και όχι χάρη σε κάποιες ικανότητες του, αλλά το αξίωμα του Δημάρχου της Αθήνας δίνει έναν κάποιον αέρα τουλάχιστον στην αρχή της δημαρχιακής θητείας. Με τη βενιζέλειο βιασύνη να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του κατάφερε να το κάψει και να το κάνει βαρίδι.
γ) Να χάσει την εκλογική αναμέτρηση στον δήμο του οποίου είναι δήμαρχος μόλις 10 μήνες. Το ότι δεν τον ψήφισαν οι πασόκοι του δήμου στον οποίο πριν από έναν χρόνο εξελέγη δήμαρχος είναι ίσως το μεγαλύτερο από τα κατορθώματα του: είναι ανθρωπίνως αδύνατον να απογοητεύσεις με την ανεπάρκεια σου τόσο πολλούς ψηφοφόρους σου σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα αλλά ο σύντροφος Δούκας μοιάζει φτιαγμένος να ξεπερνά τα ανθρώπινα. Το ότι εκτός από τον δήμο συνετρίβη και στην περιφέρεια Αττικής δείχνει ακριβώς τη γνώμη που έχουν σχηματίσει γι’ αυτόν όσοι υφίστανται την δημαρχία του.
Φυσικά αυτά τα κατορθώματα (δεν θα ήταν υπερβολή να τα αποκαλέσω πολιτικούς άθλους) μπορεί να είναι μόνο μια αρχή μιας σειράς κατορθωμάτων που θα κάνουν το όνομα του Χάρη του Δούκα να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην πολιτική ιστορία του τόπου.
Μπορεί ας πούμε να βάλει υποψηφιότητα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και να γίνει ο πρώτος πολιτικός που βάζει υποψηφιότητα για την αρχηγεία δύο κομμάτων. Μπορεί να κερδίσει τις εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ (είναι πιο πιθανόν να συγκινήσει ακροατήρια που μέχρι πριν λίγο καιρό αποθέωναν τον Στέφανο με τα κολλητά ρούχα) και να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί στο υπόλοιπο της δημαρχιακής του θητείας να κάνει ό,τι και στους πρώτους 10 μήνες και στο τέλος της τετραετίας να ανακηρυχθεί χειρότερος δήμαρχος και από τον σύντροφο Καμίνη. Μπορεί, με την ανέγερση του «αγάλματος της οδοκαθαρίστριας», να ξεπεράσει το μνημείο των «νεκρών της ΕΡΤ».
Φίλες, φίλοι και υπόλοιποι, η κορυφή του ΠΑΣΟΚ μπορεί να χάθηκε αλλά υπάρχουν πολλές ακόμα έτοιμες να κατακτηθούν και είμαι σίγουρος πως ένας άνθρωπος 44 ετών που μιλάει για τον εαυτό του σε α’ πληθυντικό θα καταφέρει να τις κατακτήσει. Και μπράβο του.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
10°
