Είναι αυτό το πιο γραφικό προεκλογικό τραγούδι;

Παλιά γελούσα με τα «Τραγούδια της γαλάζιας γενιάς» και το προγλωσσικό σύνθημα «και Α και ΟΥ και ΔΑΠ ΝΟΥΔΟΥΦΟΥΚΟΥ». Τα τραγούδια του Ρόμπερτ Ουίλιαμς και το σύνθημα που κάνει τους οργανωμένους οπαδούς να μοιάζουν λόγιοι παραμένουν αστεία, αλλά πια νομίζω πως έχουν πέσει από την κορυφή της πολιτικής γελοιότητας. Εκεί που εδώ και πολλά χρόνια στρογγυλοκάθονται τα συνθήματα και τα τραγούδια που αποδεικνύουν ότι όταν θέλουν οι συμπολίτες της αριστεράς δεν έχουν αντίπαλο στη γραφικότητα και την ακούσια αυτοπαρωδία.

Το ΜέΡΑ25 ως αριστερό κόμμα όχι μόνο δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση στη γραφικότητα, αλλά πρωτοστατεί στην προσπάθεια η αριστερά να μοιάζει με τον Βασίλη Λεβέντη της δεκαετίας του ’90. Το κόμμα του πρώτου ανοιχτά ερωτευμένου με τον εαυτό του πολιτικού, του Βαρουφάκη 1.0, (πρόδρομου του Βαρουφάκη 2.0 με το όνομα «Στέφανος Κασσελάκης») έγινε η έμπνευση για τη δημιουργία αυτού του αριστουργήματος. Δεν γνωρίζω τίτλο, δεν γνωρίζω συντελεστές (αλλά ακόμα κι αν τους γνώριζα δεν θα έγραφα τα ονόματά τους σεβόμενος τα προσωπικά τους δεδομένα), αλλά γνωρίζω ότι τέτοια αριστουργήματα είναι κρίμα να μην ακουστούν από όσο το δυνατόν περισσότερους. Και μπράβο τους.