Αποστολάκη: Παράθυρο ατιμώρητης κακουργηματικής απιστίας στο ν/σ για τους Ποινικούς Κώδικες

Στο παράθυρο ακαταδίωκτης κακουργηματικής απιστίας μέχρι τις 30.3.2024 στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τους Ποινικούς Κώδικες αναφέρθηκε η βουλεύτρια Βορείου Τομέα και Τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Μιλένα Αποστολάκη, ξεκινώντας τη σημερινή της τοποθέτηση στη Βουλή στη συνεδρίαση της Ολομέλειας, ενώ τόνισε ότι ο Υπουργός αν και ρωτήθηκε συγκεκριμένα τρεις φορές σε ισάριθμες συνεδριάσεις της αρμόδιας επιτροπής τις τελευταίες ημέρες, επέλεξε, όπως και σήμερα την σιωπή.

«Είναι η τέταρτη φορά που σας προκαλώ να μας πείτε ποιους προστατεύετε.Για ποιους ανοίγετε ένα «παράθυρο ατιμώρητης κακουργηματικής απιστίας»;Η σιωπή σας συνεχίζεται και συνιστά ένα αμάχητο τεκμήριο ενοχής»τόνισε η Βουλεύτρια του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.

Ποινικοί Κώδικες: Την αποδοχή της τροπολογίας του ΠΑΣΟΚ ζήτησε η Αποστολάκη

Στη συνέχεια η κ. Αποστολάκη αναφέρθηκε στην τροπολογία που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής και αφορά το έντονο φαινόμενο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια,δικαστικοί λειτουργοί μετά την αποχώρησή τους από το δικαστικό σώμα να διορίζονται από την κυβέρνηση σε δημόσιες θέσεις ευθύνης τροφοδοτώντας την καχυποψία και πλήττοντας την αξιοπιστία της δικαιοσύνης.

«Σας καλούμε με γενναιότητα να κάνετε δεκτή την τροπολογία μας σύμφωνα με την οποία για τέσσερα έτη μετά τη λύση της υπηρεσιακής σχέσης απαγορεύεται στους δικαστικούς λειτουργούς ο ορισμός τους ως μελών ανεξάρτητων αρχών καθώς και ο διορισμός τους σε δημόσιες θέσεις ευθύνης. Τολμήστε να αποδείξετε ότι υπηρετείτε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και τη λειτουργία του κράτους δικαίου σε μια περίοδο, που και τα δυο δοκιμάζονται» σημείωσε.

Με την αναποτελεσματική και απαρχαιωμένη κατεύθυνση που κινείται το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, κατά παράβαση των βασικών κατευθύνσεων της ορθής ποινικής μεταχείρισης σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, συνέχισε την κριτική της προς την κυβέρνηση η Μ. Αποστολάκη, επισημαίνοντας πως «η κυβέρνηση επιχειρεί μέσω ενός όχι μόνον αφόρητου,αλλά και επικίνδυνου θεσμικού λαϊκισμού να εμφανισθεί ως εκπροσωπούσα τα θύματα φιλήσυχους πολίτες έναντι όσων εγείρουν σημαντικές ενστάσεις και τους οποίους παρουσιάζει κατ’ αντίστιξη ως προστάτες του εγκλήματος και των αυτουργών του».

Όπως πρόσθεσε,«η επιλογή της είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός, η τυφλότητα και η εργαλειοποίηση του φόβου απέναντι στον ορθό λόγο, τη νηφάλια κρίση, τα σύγχρονα διδάγματα της επιστήμης. Το νομοσχέδιο έχει ως διακηρυγμένο στόχο την αντιμετώπιση του αισθήματος της ατιμωρησίας. Το λαϊκό αίσθημα όμως δεν μπορεί να είναι διαμορφωτής δημόσιας πολιτικής και πολύ περισσότερο μεταρρυθμίσεων. Αυτό δε λέγεται πολυδύναμος εκσυγχρονισμός, αυτό λέγεται ποινικός λαϊκισμός με χαρακτηριστικά τραμπισμού. Οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αμφισβητούν τον πυρήνα της μεταρρυθμιστικής πολιτικής στο ποινικό δίκαιο ,έτσι όπως την αντιλαμβάνεται η ευρωπαϊκή θεωρία».

Την αποτελεσματικότητα της αυστηροποίησης των ποινών αμφισβήτησε η Αποστολάκη

Όσον αφορά το κύριο επιχείρημα του Υπουργείου για την αποτελεσματικότητα της αυστηροποίησης των ποινών, η Μ. Αποστολάκη παρατήρησε πως «η ένταση της ποινής από ένα όριο και μετά δεν αυξάνει την αποτροπή. Το δόγμα του τιμωρητισμού δεν είναι μόνο απαρχαιωμένο, είναι και πρωτίστως ατελέσφορο» και πως περιορίζοντας τη συζήτηση εν έτει 2024 μόνο για την αύξηση ποινών σαν να βρισκόμαστε στη δεκαετία του ‘50 «αποτελεί ακραίο ποινικό λαϊκισμό» και προσέθεσε: «Η βεβαιότητα της σύλληψης, η βεβαιότητα της σύντομης δίκης και της εκτέλεσης της ποινής αποτελούν τον καίριο παράγοντα αποτροπής».

Αποστολάκη: Κρίνεται η φυλάκιση στα χέρια ενός μόνο ανθρώπου

Σχετικά με το μέτρο για υποχρεωτικότητα στην εκτέλεση και έκτιση των ποινών, η τομεάρχης Δικαιοσύνης τόνισε πως «είναι η κρίση του φυσικού δικαστή που θα συνεκτιμήσει πραγματικά περιστατικά και προσωπικότητα δράστη ώστε να αποφανθεί για την έκτιση της ποινής. Πλέον η μονοπρόσωπη κρίση γίνεται από εξαίρεση ο κανόνας, και το Μονομελές Πλημμελειοδικείο καθίσταται πλέον το βασικό δικαστήριο των πλημμελημάτων. Αυτή η επιλογή σε συνδυασμό με τη γενική κατεύθυνση του νομοσχεδίου να εκτελούνται εν μέρει οι ποινές πολλών πλημμελημάτων όχι μείζονος ποινικής απαξίας οδηγεί στο αποτέλεσμα να κρίνεται η φυλάκιση πλέον των συντριπτικά περισσότερων υπόδικων στον πρώτο βαθμό στα χέρια ενός μόνο ενός ανθρώπου με ό,τι συνεπάγεται αυτό», επεσήμανε η Μ. Αποστολάκη.

Ιδιαίτερα στάθηκε η βουλευτής στον περαιτέρω υπερπληθυσμό στις ελληνικές φυλακές που θα προκαλέσει η αυστηροποίηση και η υποχρεωτικότητα στην έκτιση των ποινών. Αναφερόμενη στην απάντηση του Γενικού Διευθυντή Διαχείρισης Καταστημάτων Κράτησης του Υπουργείου Γ. Θραψανιώτη σε ερώτημά της, ότι “για να ανεγερθεί ένα νέο σωφρονιστικό κατάστημα, από την εμπειρία του, θεωρεί πως χρειάζονται πέντε με δέκα χρόνια”, η Μ. Αποστολάκη ρώτησε: «Εάν σχεδιάζετε ΣΔΙΤ για νέες φυλακές να μας το πείτε».

Η τροπολογία που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί έντονα το φαινόμενο, δικαστικοί λειτουργοί μετά την με οποιοδήποτε τρόπο αποχώρησή τους από το δικαστικό σώμα να διορίζονται σε δημόσιες θέσεις ευθύνης ή ανεξάρτητες αρχές. Υποδηλώνεται με αυτό τον τρόπο σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργώντας ηθικά αλλά και ουσιαστικά ζητήματα, μια σχέση αλληλεξάρτησης ανάμεσα στις εκάστοτε κυβερνήσεις και τη δικαστική εξουσία που οφείλει να παραμένει ανεξάρτητη υπηρετώντας τα συμφέροντα των πολιτών.
Με τον τρόπο αυτό και ανεξαρτήτως των προθέσεων ενός εκάστου των δικαστικών λειτουργών ως προς τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων που τους ανατίθενται, αμφισβητείται αντικειμενικά το σπουδαιότερο θεσμικό χαρακτηριστικό της δικαιοσύνης, η ανεξαρτησία της.

Με την προτεινόμενη διάταξη εισάγεται το αναγκαίο εκείνο μέτρο (παρέλευση τεσσάρων (4) ετών και διατήρηση ορισμένων από τα ασυμβίβαστα) ώστε να μην υπάρχουν υπόνοιες συσχέτισης της άσκησης των δικαστικών καθηκόντων με μεταγενέστερο διορισμό του αποχωρούντος δικαστικού λειτουργού.

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Μετά το άρθρο 48 «Ασυμβίβαστα δικαστικών λειτουργών» του ν. 4938/2022 (Α’ 109) προστίθεται άρθρο 48Α με τίτλο «Ασυμβίβαστα δικαστικών λειτουργών μετά τη λύση της υπηρεσιακής σχέσης» ως εξής:

«Για τέσσερα (4) έτη μετά την λύση της υπηρεσιακής σχέσης απαγορεύεται στους δικαστικούς λειτουργούς η συμμετοχή τους στην Κυβέρνηση, εκτός από την περίπτωση του άρθρου 37 παρ. 3 του Συντάγματος. Απαγορεύεται επίσης ο ορισμός τους ως μελών ανεξάρτητων αρχών που συγκροτούνται και λειτουργούν κατά το άρθρο 101Α του Συντάγματος ή αρχών που χαρακτηρίζονται με νόμο ως ανεξάρτητες ή ρυθμιστικές, ως γενικών ή ειδικών γραμματέων υπουργείων ή αυτοτελών γενικών γραμματειών ή περιφερειών ή όσων ο νόμος εξομοιώνει με αυτούς, ως διοικητών, υποδιοικητών, προέδρων διοικητικών συμβουλίων, διευθυνόντων ή εντεταλμένων συμβούλων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των κρατικών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου και των δημοσίων επιχειρήσεων ή άλλων επιχειρήσεων των οποίων τη διοίκηση ορίζει άμεσα ή έμμεσα το δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχος».