Τι συμβαίνει στην Πάρο με τις παραλίες;

Μεγαλώνοντας είχα την τύχη να μάθω από τον πατέρα μου ότι ό,τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει υπάρχει δωρεάν στη φύση. Το νερό, το οξυγόνο, η γη. Απολαμβάναμε τα οικογενειακά μας Σαββατοκύριακα στις κοντινές παραλίες της Αττικής. Απολαμβάναμε ο ένας την παρέα του άλλου δίπλα στο κύμα. Σταδιακά όλα αυτά τα δημόσια αγαθά άρχισαν να ιδιωτικοποιούνται. Ωστόσο οι ιδιωτικοποιήσεις και οι παράνομες καταλήψεις του δημόσιου χώρου και των παραλιών χρειάζονται χρόνο για να γιγαντωθούν και να επεκταθούν. Και οι πολίτες σαν να βρισκόμασταν σε μαζική ύπνωση τους δώσαμε αυτό τον χρόνο. Ενεργοί πολίτες όμως και έντιμοι δημόσιοι λειτουργοί υπήρχαν πάντα σε αυτή τη χώρα και έδιναν τις δικές τους σιωπηρές και πολλές φορές επικίνδυνες για τη ζωή τους μάχες.

Στην Πάρο εδώ και 45 χρόνια λειτουργεί ο Σύλλογος «Αρχίλοχος» που έχει αναδείξει περιβαλλοντικά ζητήματα σε όλες τις Κυκλάδες. Σήμερα στον Αρχίλοχο υπάρχει και μια κίνηση πολιτών που έφερε στο φως της δημοσιότητας την παράνομη κατάληψη μεγάλου μέρους των παραλιών του νησιού από ομπρελοκαθίσματα. «Ένα έγκλημα που έχει συντελεστεί σταδιακά τα τελευταία δέκα χρόνια και οδηγεί στην ανομία σε καθημερινή βάση», θα πει ο πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών, Χρήστος Γεωργούσης. «Στην Πάρο είχαμε παραλίες και υπερηφανεύομασταν για αυτές. Τώρα έχουμε πολυθρόνες, φράχτες, τσιμέντα και ηχορύπανση από την έντονη μουσική», λέει ο κύριος Γεωργούσης για τις παράνομες εργασίες που συντελούνται στις παραλίες του νησιού.

Όπως εξηγεί ο κ. Γεωργούσης «πειρατές επιχειρηματίες που έχουν άδεια για χρήση 50-60 τ.μ. παραλίας επεκτείνονται παράνομα και καταλαμβάνουν με θηριώδη κρεβάτια και ομπρέλες 500-600 τ.μ., μην αφήνοντας χώρο για τους λουόμενους ενώ έχουν φτάσει στο σημείο να μας εκδιώκουν όταν πηγαίνουμε».

Τι υποστηρίζει η Κίνηση Πολιτών Πάρου

Σύμφωνα με τον νόμο οι παραλίες πρέπει να παραμένουν ελεύθερες τουλάχιστον στο 50% του συνολικού εμβαδού τους, ενώ θα πρέπει να υπάρχει και ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή, πλάτους τουλάχιστον πέντε μέτρων. Η επιχείρηση από το κομμάτι που έχει άδεια παραχώρησης έχει δικαίωμα να καλύψει με ομπρελοκαθίσματα το 60% του χώρου καθώς είναι υποχρεωμένη να αφήνει διαδρόμους, ώστε να εξασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα.

Ωστόσο, συστηματικά πολλές επιχειρήσεις καταπατούν τον νόμο καταλαμβάνοντας μεγαλύτερη έκταση από αυτή που επιτρέπει η άδειά τους, ενώ δεν τηρούν και την επιτρεπόμενη απόσταση από την ακτογραμμή και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών.

Με τη μουσική υπερβαίνουν το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο των 50 ντεσιμπέλ προκαλώντας ηχορύπανση, ενώ με τη δημιουργία μόνιμων ή ημιμόνιμων κατασκευών παραβιάζουν πάλι τη σχετική νομοθεσία και αλλοιώνουν το τοπίο.

Στην περίπτωση της Πάρου όχι μόνο παρεμποδίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση της παραλίας στους πολίτες με την παράνομη επέκταση, αλλά τοποθετούν και αποτρεπτικές πινακίδες και περιφράξεις.

Η Κίνηση Πολιτών Πάρου δεν κατήγγειλε απλά όλες τις παραπάνω παρανομίες αλλά τις στοιχειοθέτησε κιόλας. Τα άξια μέλη της αποτύπωσαν φωτογραφικά όλες τις παράνομες κατασκευές και την παράνομη επέκταση χρωματίζοντας πάνω στις αεροφωτογραφίες τα τετραγωνικά της άδειας παραχώρησης. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους.

Ο Δήμαρχος Πάρου, Μάρκος Κωβαίος, αναγνωρίζει το πρόβλημα αλλά δεν θεωρεί ότι είναι τόσο εκτεταμένο όσο αναφέρει το Κίνημα Πολιτών. «Αυτό συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα. Υπάρχουν κάποιοι σωστοί επιχειρηματίες και κάποιοι που αυθαιρετούν. Πρέπει να υπάρξει συμμόρφωση γιατί αλλοιώνουν το τοπίο και δεν αφήνουν χώρο για τους λουόμενους. Ωστόσο οι περισσότερες παραλίες του νησιού είναι ελεύθερες. 

»Εμείς ως Δήμος δεν έχουμε δικαίωμα παρέμβασης. Βάση της ΚΥΑ ο δήμος, η αστυνομία και το λιμεναρχείο καταγράφουμε το πρόβλημα και ενημερώνουμε την κτηματική υπηρεσία στην οποία ανήκουν οι παραλίες» λέει ο κ. Κωβαίος.

Ο Δήμος Πάρου έχει καταθέσει υπόμνημα για τροποποίηση της ΚΥΑ ώστε να έχουν τη δυνατότητα οι Δήμοι και το λιμενικό να δίνουν πρόστιμα στους παραβάτες. Το αίτημα του Δήμου όμως απορρίφθηκε.

Ωστόσο το κίνημα θεωρεί ότι ο Δήμος δεν κάνει αρκετά για να λύσει το πρόβλημα. «Αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα με τα υπουργεία κινητοποιείς τους πολίτες και έρχονται μαζί σου. Αλλά κλείνουν το μάτι προς τις επιχειρήσεις. Κάπως έτσι αντιλαμβάνονται το έργο τους» λέει ο κ. Γεωργούσης.

Τέλος, ο κ. Κωβαίος επισημαίνει «ότι οι επιχειρήσεις που έχουν καταλάβει το σύνολο των αιγιαλών είναι κάθε μέρα γεμάτες, σημάδι ότι υπάρχει ζήτηση γι’ αυτό το είδος εξυπηρέτησης». Και εγώ για μια ακόμη φορά σκέφτομαι ότι η απάθεια, η απραξία και η βόλεψη μας, είναι οι αιτίες της μαζικής μας ύπνωσης. Ωστόσο, αν δεν σταματήσουμε να δεχόμαστε ότι τα πράγματα έτσι είναι και δεν αλλάζει τίποτα, ναι τότε δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα… και ο χρόνος μας τελειώνει…