Πολιτικη & Οικονομια

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας;

Μία φορά μόνο λειτούργησε η διαχωριστική γραμμή που επέλεξε

Αλέξης Αρβανίτης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Εκλογές 2023: Οι διαχωριστικές γραμμές ως πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ.

Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στον κ. Μάντζο επειδή άσκησε τα δικηγορικά του καθήκοντα στο πλαίσιο ενός νομικού πλαισίου που ο ΣΥΡΙΖΑ δήθεν θεωρεί ανήθικο (παρόλο που το θέσπισε ο ίδιος) αποτελεί επίθεση σε όλους τους δικηγόρους. Κι αυτό γιατί είναι αναπόφευκτο, στο πλαίσιο της εργασίας τους, να υπερασπιστούν συμφέροντα πελατών τους που ενδεχομένως ούτε οι ίδιοι εγκρίνουν. Είναι όμως η δουλειά τους. Η επίθεση σε μια ολόκληρη ομάδα επαγγελματιών δεν είναι βεβαίως ξένη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Πριν από λίγες μέρες, ο κ. Ηλιόπουλος είπε ότι οι οδοντίατροι μπορούν να πληρώσουν παραπάνω μιας και δεν είναι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να χαριτολογούσε, αλλά η φράση του είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας: ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την πολιτική του στη βάση διαχωριστικών γραμμών. Με απλά λόγια, θέτει ένα αντίπαλο απέναντι και προσπαθεί να συσπειρώσει τη δική του πλευρά. Το μεγάλο λάθος του είναι ότι επιλέγει να θέτει μια ευρύτατη πλειοψηφία εναντίον του.

Αν ήταν σοβαρό κόμμα εξουσίας θα αναζητούσε συνθέσεις και θα υιοθετούσε συμπεριληπτικό λόγο, πρακτικές τελείως ξένες στο ΣΥΡΙΖΑ. Μία φορά μόνο λειτούργησε η διαχωριστική γραμμή που επέλεξε: αυτή του αντιμνημονίου, βάσει της οποίας κέρδισε τις εκλογές του 2015. Η επιτυχία αυτή όμως δεν οφείλεται στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Σαμαράς ήταν αυτός που δημιούργησε αυτή τη διαχωριστική γραμμή μαεστρικά ώστε να αναλάβει την εξουσία το 2012. Επειδή, όταν ανήλθε στην εξουσία, έκανε στροφή 180 μοιρών, δύο κόμματα πήραν τη σκυτάλη της αντιμνημονιακής διαχωριστικής γραμμής: Η Χρυσή Αυγή και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό καύσιμο του αντιμνημονίου όμως είχε βραχεία ζωή. Η Χρυσή Αυγή μας εγκατέλειψε πολιτικά προ πολλού. Ήρθε πλέον η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ.