Εβδομάδα μνήμης της φρίκης του ναζισμού

Οι τελευταίες μέρες αυτής της εβδομάδας ανέστησαν στη μνήμη μας τα πιο αποκρουστικά φαντάσματα της ιστορίας των τελευταίων 100 σχεδόν χρόνων. Στις 27 Ιανουαρίου τιμήσαμε την ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος. Και την επόμενη μέρα η Αθήνα, δύο χρόνια μετά την πρωτόδικη καταδίκης της εγκληματικής οργάνωσης και ενώ διεξάγεται η δίκη σε δεύτερο βαθμό, το κέντρο της Αθήνας βίωσε τη φρικτή εμπειρία μιας συγκέντρωσης νεοναζιστών με πρόσχημα την επέτειο των γεγονότων στα Ίμια. Την εβδομάδα αυτή συζητήθηκε στη Βουλή και η πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση. Τους πολύωρους διαξιφισμούς ελάχιστα απασχόλησε η απόπειρα δυναμικής επανεμφάνισης των καταδικασμένων εγκληματιών στο πολιτικό σκηνικό, κι αυτό από την καθαρά προεκλογική σκοπιά.

Η αντιπαράθεση συνεχίστηκε με ανακοινώσεις επίρριψης ευθυνών για την αδειοδότηση της συγκέντρωσης της Χρυσής Αυγής ευθύνη την οποία όλοι αποποιήθηκαν. Η αστυνομία ισχυρίστηκε τη λήψη μόνο «περιοριστικών μέτρων» για μια μη αδειοδοτημένη συγκέντρωση που δεν μπορούσε δήθεν να απαγορεύσει, επικαλούμενη μάλιστα τη σχετική νομοθετική διάταξη: «Επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί με αιτιολογημένη απόφαση, εάν πιθανολογείται η διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας». Λες και η συνάθροιση μιας εγκληματικής οργάνωσης καταδικασμένης ακριβώς για δολοφονίες και μαχαιρώματα δεν «πιθανολογεί» κανένα κίνδυνο.

Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τον αποκλεισμό των καταδικασμένων, ως μελών εγκληματικής οργάνωσης, από τις ερχόμενες εκλογές έρχεται έστω και καθυστερημένα να κλείσει την τρύπα που άφησε ανοιχτή η Δικαιοσύνη εκθέτοντας τη δημοκρατία στον κίνδυνο μιας νέας χρυσαυγίτικης περιπέτειας. Το καμπανάκι των δημοσκοπήσεων που φέρνουν τους «Έλληνες για την πατρίδα» του νεοναζιστή Κασιδιάρη στα πρόθυρα του Κοινοβουλίου έχει χτυπήσει από καιρό. Η υποψηφιότητά του ωστόσο μέσω της δημιουργίας ενός νέου εξαμβλωματικού προσωπείου θα έπρεπε να έχει ήδη αποκλειστεί για λόγους στοιχειώδους δημοκρατικής διακομματικής ευαισθησίας.

Από την άποψη αυτή το θέμα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τα κόμματα στο πλαίσιο του πολωτικού προεκλογικού κλίματος. Οι κομματικές ηγεσίες γνωρίζουν καλά ότι καμιά πολιτική δύναμη του δημοκρατικού τόξου δεν πρόκειται να επωφεληθεί από τον αποκλεισμό αυτό αφού οι «Έλληνες» του Κασιδιάρη μισούν τη δημοκρατία, όπως το απέδειξε ο αρχηγός τους σε όλη την μέχρι σήμερα δραστηριότητά του εντός και εκτός της Βουλής. Οι εικόνες των νεοναζιστών τραμπούκων που γυρνάγανε με τις σβάστικες στα μπράτσα βρίζοντας, χτυπώντας και μαχαιρώνοντας είναι πολύ νωπές για να επιτρέψουμε στους εκπροσώπους τους να ξανακαθίσουν στα κοινοβουλευτικά έδρανα.

Σε ένα τόσο κρίσιμο για τη δημοκρατία ζήτημα δεν υπάρχουν περιθώρια για προεκλογικά επικοινωνιακά τερτίπια και για παιχνίδια με τις διαδικασίες και τις λέξεις ούτε και χωρούν ιδεολογικά δήθεν προσχήματα και πολιτικάντικες υπεκφυγές. Σημασία δεν έχει ποιος θα προλάβει να καταθέσει πρώτος τη σχετική τροπολογία στον εκλογικό νόμο αλλά η ομόφωνη υπερψήφισή της που θα αποτελέσει την κοινή βάση εκκίνησης για τη διεκδίκηση της ψήφου των πολιτών από τις δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας. Ας συμφωνήσουμε όλοι ότι τα καταδικασμένα μέλη χαρακτηρισμένων εγκληματικών οργανώσεων δεν μπορούν, με οποιοδήποτε τέχνασμα, να διεκδικούν την είσοδό τους στην Ελληνική Βουλή.

Η «μέρα της μνήμης» της φασιστικής θηριωδίας έφερε ξανά στη σκέψη μας το ολοκαύτωμα στο Άουσβιτς, το Νταχάου, το Μαουτχάουζεν και τα άλλα κολαστήρια. Ιδιαίτερα οι Έλληνες που ζήσαμε από κοντά τις διώξεις των Εβραίων συμπολιτών μας, τη μεταφορά και την εξόντωσή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έχουμε την ευκαιρία στη φετινή επέτειο να «ζήσουμε» τηλεοπτικά, μέσα από τη σειρά «Το βραχιόλι της φωτιάς», τη δραματική ιστορία μιας εβραϊκής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη από τις πολλές που βίωσαν όλη τη φρίκη του ναζισμού. Η ανοχή στην ανασύσταση του μορφώματος της «χρυσής αυγής» με οποιαδήποτε μορφή θα είναι η χειρότερη προσβολή στη μνήμη αυτών των ανθρώπων και ενός ολόκληρου λαού. Θα είναι ταυτόχρονα προσβολή για όλους τους Έλληνες που αντιστάθηκαν με ηρωισμό στον φασισμό για να απολαμβάνουμε σήμερα τα αγαθά μιας μακρόχρονης σταθερής δημοκρατίας.