Πόπη Τσαπανίδου: Σχόλιο για τη νέα εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και η εικόνα που προσδίδει στο κόμμα.
To μεσημέρι της Τετάρτης τα τηλέφωνα των πολιτικών συντακτών πήραν φωτιά. Πάντα το ερώτημα «ποιος/α θα είναι;», κινητοποιεί όσο τίποτα άλλο τους δημοσιογράφους. Εν προκειμένω το ερώτημα αφορούσε το πρόσωπο που θα αντικαθιστούσε τον Νάσο Ηλιόπουλο στη θέση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα της ανακοίνωσης του ονόματος της Πόπης Τσαπανίδου, ο γράφων ήταν σε τραπέζι που έκανε στους διαπιστευμένους συντάκτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης για ανταλλαγή ευχών. Οπότε υπήρχε η δυνατότητα για ένα γρήγορο γκάλοπ μεταξύ των συναδέλφων. Σίγουρα δεν πρόκειται για μια επιλογή που αφήνει κανέναν αδιάφορο. Πολύ περισσότερο αν σκεφτεί κανείς ποιοι ήταν οι εκπρόσωποι τύπου του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία 20ετία: Δημήτρης Παπαδημούλης, Νίκος Βούτσης, Ανδρέας Καρίτζης, Πάνος Σκουρλέτης, Ράνια Σβίγγου, Αλέξης Χαρίτσης, Νάσος Ηλιόπουλος. Ανεξάρτητα από την αξιολόγηση των προσώπων, όλοι τους είναι έμπειρα κομματικά στελέχη, με διαδρομή στην αριστερά. Οπότε από μόνη της η επιλογή που έγινε στο πρόσωπο της κυρίας Τσαπανίδου αποτελεί είδηση. Μιλάμε για μια δημοσιογράφο που έχει 100% αναγνωρισιμότητα, επαφές όχι μόνο με τους δημοσιογράφους και τους διευθυντές των καναλιών αλλά και με τους ιδιοκτήτες τους, αλλά και μεγάλο πέρασμα σε λαϊκά ακροατήρια. Σίγουρα, λοιπόν, είναι μια επιλογή που δείχνει πως ο κ. Τσίπρας κάτι θέλει να αλλάξει: Την εικόνα του κόμματός του. Κυριολεκτικά, όμως, την εικόνα! Ως εδώ καλά.
Οι δημοσιογράφοι, ωστόσο, δεν είναι απρόσωπα όντα, που απλώς έχουν μια ωραία ή άσχημη εικόνα. Είναι και φορείς απόψεων, ιδεών, τρόπου σκέψεις. Και εδώ πρέπει να πούμε ότι η επιλογή που έγινε στο πρόσωπο της κυρίας Τσαπανίδου δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Διότι έρχεται να κουμπώσει άριστα με τον τρόπο που πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. «Αγαπάει την πατρίδα του ο Γιώργος;», ρωτούσε η Τσαπανίδου τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου αναφερόμενη στον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Το πνεύμα της ερώτησης αποτυπώνει πλήρως τον τρόπο που σκεφτόταν η Πόπη Τσαπανίδου. Διότι κατά την εν λόγω δημοσιογράφο από τη στιγμή που ο Παπανδρέου υπέγραφε μνημόνιο αυτομάτως δεν αγαπούσε την πατρίδα του, άρα (σχηματικά) είναι προδότης. Η Τσαπανίδου αγνοούσε ότι τότε δεν υπήρχε άλλη επιλογή, καθώς η μοιραία πενταετία Καραμανλή είχε φέρει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, πως για την Ελλάδα φτιάχτηκε ο μηχανισμός στήριξης και πως δεν έφερε το μνημόνιο την κρίση αλλά η κρίση το μνημόνιο. Και πως εντέλει η επιλογή που έκανε τότε μόνος του ο Γιώργος Παπανδρέου έσωσε τη χώρα από την χρεοκοπία.
Η προσβλητική ερώτηση της κυρίας Τσαπανίδου έδενε άριστα με όσα έλεγαν τότε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Η Τσαπανίδου το έκανε από άγνοια, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από πολιτικό αμοραλισμό. Τα χρόνια, λοιπόν, της κρίσης η Τσαπανίδου ήταν στην εντελώς λάθος πλευρά της ιστορίας. Ως πρόσωπο με δημόσιο λόγο και μεγάλη επιρροή έβαλε και εκείνη το λιθαράκι της στην άνοδο του λαϊκισμού, στη γιγάντωση της αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος, στην ενίσχυση του φθηνού λόγου κόντρα στο επιχείρημα. Προφανώς- ακόμα και για τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ-όλα αυτά είναι παράσημα. Συμπερασματικά θα λέγαμε πως η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ με την Πόπη Τσαπανίδου αλλάζει, αλλά στην πραγματικότητα μένει ίδια…
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
10°
