Το Turkaegean αμόκ ξύπνησε τον μαρμαρωμένο βασιλιά;
H τουρκική διπλωματία θα κάνει όπως πάντα ό,τι περνάει από το χέρι της αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία που θα της παρουσιαστεί για να συκοφαντήσει τις ελληνικές θέσεις
Turkaegean Cost of Happiness: Η τουριστική καμπάνια της Τουρκίας, η στρατηγική και οι απειλές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι πολιτικές αντιδράσεις στην Ελλάδα.
Και ξαφνικά, μέσα στο «τοξικό» προεκλογικό κλίμα, επήλθε πλήρης εθνική ενότητα και ομοψυχία. Αφορμή για τη διακομματική επίδειξη πατριωτισμού αποτέλεσε η τουριστική καμπάνια της γειτονικής χώρας «Turkaegean Coast of Happiness» (Η Τουρκοαιγαιακή Ακτή της Ευτυχίας) το σήμα της οποίας κατοχυρώθηκε επίσημα από τον αρμόδιο οργανισμό της ΕΕ. Ούτε το κομμάτι του τίτλου «Ακτή της Ευτυχίας» που έχει κυριολεκτικά εξαφανιστεί από τη δημοσιότητα ούτε και ο χάρτης της Τουρκικής ακτής που συναποτελεί μέρος της καμπάνιας στάθηκαν ικανά να ανακόψουν το διακομματικό κύμα της ιερής αγανάκτησης.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι πιάστηκαν στον ύπνο οι δημόσιες υπηρεσίες και δια του πάντα πρόθυμου για τέτοιες πρωτοβουλίες Υπουργού Ανάπτυξης, διέταξε ΕΔΕ προκειμένου να αποδωθούν ευθύνες. Ανάλογη έρευνα ανέλαβε και ο Ευρωπαίος Επίτροπος της χώρας για να διαπιστωθούν και οι ευθύνες των ευρωπαϊκών αρμόδιων αρχών. Προφανώς η Νέα Δημοκρατία δεν μπόρεσε να αποφύγει τον προεκλογικό πειρασμό της τόνωσης του εθνικού φρονήματος του δεξιού ακροατηρίου της, που έχει ήδη θορυβηθεί από τις συχνές κεντρώες (παρ)εκτροπές της ηγεσίας της.
«Τα λιοντάρια των Πρεσπών πνίγηκαν στο Turkaegean» ήταν η σχετική ατάκα του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, μιλώντας για φιάσκο της κυβέρνησης. Αυτό που δεν είπε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι τα δικά του λιοντάρια των Πρεσπών έγιναν τώρα λιοντάρια του Αιγαίου προσαρμόζοντας κατάλληλα το παλιό σύνθημα για τη Μακεδονία στις σημερινές προεκλογικές ανάγκες της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Το Αιγαίο είναι ένα και είναι Ελληνικό»! Δεν μένει έτσι καμιά αμφιβολία ότι η συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν αποτέλεσμα συνεπούς ιδεολογικής στάσης αλλά σκοπιμοτήτων της πολιτικής συγκυρίας και των συσχετισμών που έχουν πλέον αλλάξει.
Από το συνολικό αντι-turkaegean κλίμα δεν κατάφερε να ξεφύγει ούτε το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής που κάλεσε την κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις, πέραν «των αυτονόητων ενεργειών για την ακύρωση της έγκρισης του σήματος», εξαντλώντας τα πατριωτικά του περιθώρια. Και βέβαια δεν μπορεί να γίνει λόγος για τους επαγγελματίες εμπόρους εθνικιστικών «Ελληνικών λύσεων» που βλέπουν με χαρά ότι το πολιτικό σύστημα τους αφήνει ολοένα και πιο απλόχερα χώρο για εκμετάλλευση και τους επιτρέπει να κάνουν (συγ)κυβερνητικά όνειρα εν όψει της απλής αναλογικής.
Το ίδιο ανησυχητικά είναι και τα μηνύματα που έρχονται από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης έχει σπεύσει, από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η τουριστική καμπάνια της Τουρκίας, να την καταγγείλει ως «εθνική ντροπή» για τη χώρα μας. Ένας Έλληνας καθηγητής στη Σορβόνη είπε σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι η καμπάνια αυτή είναι συνέπεια του ότι «δεν μιλάμε πια για τον ρόλο της Ιωνίας στην ιστορία μας» και ότι «η Ιωνία είναι Ελλάδα». Μήπως κάποιοι θέλουν να επαναφέρουν τον μεγαλοϊδεατισμό του «πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι»; Μήπως κάποιοι ονειρεύονται μια νέα «κόκκινη μηλιά»;
Σε μια περίοδο που οι ανοιχτές απειλές, οι συνεχείς προκλήσεις και οι αναθεωρητικές βλέψεις του Ερντογάν βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, οι υπεύθυνες εγχώριες πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να σκεφτούν με ψυχραιμία τις συνέπειες της στάσης τους απέναντι στο «Turkaegean Cost of Happiness» γιατί μπορεί να γυρίσει μπούμεραγκ εναντίον της χώρα μας. Μήπως τελικά η συνέχιση της τακτικής αυτής ρίχνει αντικειμενικά νερό στο μύλο του τουρκικού αναθεωρητισμού και στα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών σενάρια με το πρόσχημα της δήθεν αμφισβήτησης από την Ελλάδα της κυριαρχίας της γειτονικής χώρας στην ακτογραμμή της στο Αιγαίο;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τουρκική διπλωματία θα κάνει όπως πάντα ό,τι περνάει από το χέρι της αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία που θα της παρουσιαστεί για να συκοφαντήσει τις ελληνικές θέσεις. Η χώρα μας δεν έχει κανένα λόγο να δώσει τέτοιες ευκαιρίες. Η θέση της Ελλάδας είναι σαφέστατη: Το Αιγαίο δεν είναι μια κλειστή Ελληνική λίμνη αλλά ένα πέλαγος που βρέχει τις ακτές και τα νησιά της χώρας μας, όπως και τις ακτές της Τουρκίας, ενώ παράλληλα υπάρχουν σε αυτό και διεθνή ύδατα ελεύθερης διέλευσης.
Σταθερή εθνική μας επιδίωξη είναι η επίτευξη συμφωνίας με την Τουρκία, μέσω διαλόγου, για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και την χάραξη της ΑΟΖ στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Κι ακόμα ότι, σε περίπτωση οριστικής διαφωνίας, η συνέχεια πρέπει να δοθεί με κοινή προσφυγή των δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριστική επίλυση της διαφοράς. Οτιδήποτε περιπλέκει τη διαδικασία αυτή, θολώνει το μήνυμα της χώρας μας προς τη διεθνή κοινότητα και στρέφεται κατά των εθνικών μας συμφερόντων. Ας ελπίσουμε ότι το «Turkaegean» δεν θα αποδειχτεί, εκατό χρόνια μετά, μια ακόμα Μικρασιατική καταστροφή, επικοινωνιακή ευτυχώς αυτή τη φορά.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
