Τασούλας: Η εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να εξελιχθεί σε λάθος του Πούτιν

«Η εισβολή στην Ουκρανία αμφισβητεί όλη την μεταπολεμική αρχιτεκτονική ασφάλειας και απαιτούνται νέες εγγυήσεις και νέες πρωτοβουλίες», ανέφερε ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας.

Κατά την ομιλία του, μέσω τηλεδιάσκεψης, στη Διάσκεψη των Προέδρων των Κοινοβουλίων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Κωνσταντίνος Τασούλας, που είχε ορισθεί ως κύριος ομιλητής, επισήμανε πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν «με καθυστέρηση 32 ετών αμφισβητεί την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, αμφισβητεί την εθνική υπόσταση και τον αυτοπροσδιορισμό της Ουκρανίας, εν ονόματι του ζωτικού χώρου της δήθεν απειλούμενης χώρας του». Ζήτησε οι κυρώσεις που πήρε η Δύση σε βάρος της ρωσικής ηγεσίας, οικονομίας, και εμπλεκομένων προσώπων, «να εφαρμοστούν από όλες ανεξαιρέτως τις χώρες του ΝΑΤΟ».

Σημείωσε πως «η εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να εξελιχθεί σε τεράστιο λάθος του Πούτιν» και εκτίμησε πως «ήδη, έτσι εξελίσσεται». Υπογράμμισε πως «η Δύση πρέπει να στηρίξει περαιτέρω την Ουκρανία» και ανέφερε πως «ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέλαβε ήδη τη δέσμευση η χώρα μου να οικοδομήσει και πάλι το βομβαρδισμένο μαιευτήριο της Μαριούπολης».

Υπενθύμισε στους ομολόγους του ότι η Ελλάδα «από την πρώτη στιγμή εξέφρασε την σταθερή της υποστήριξη στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, καθώς και στο δικαίωμά της για αυτοάμυνα. Στείλαμε αμυντικό υλικό και ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ έχουμε υποδεχθεί μέχρι τώρα περισσότερους από 15.000 πρόσφυγες».

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του προέδρου της Βουλής

Ο τίτλος αυτής της 2ης θεματικής ενότητας τον τελευταίο μήνα μετά την απρόκλητη και βάρβαρη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βρίσκεται αντιμέτωπος με την πιο σκληρή πραγματικότητα επί τόσο εκτεταμένου ευρωπαϊκού εδάφους μετά το 1945. Η σταθερότητα, η ασφάλεια και η ευημερία στην Ευρώπη απαιτούν νέες εγγυήσεις και νέες πρωτοβουλίες δεδομένου πως αυτή η εισβολή αμφισβητεί όλη την μεταπολεμική αρχιτεκτονική ασφάλειας.

Η χώρα μου, η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή εξέφρασε την σταθερή της υποστήριξη στην κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας καθώς και στο δικαίωμά της για αυτοάμυνα. Στείλαμε αμυντικό υλικό και ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ έχουμε υποδεχθεί μέχρι τώρα περισσότερους από 15.000 πρόσφυγες. Ταυτόχρονα κινούμαστε μαζί με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό για τη λειτουργία ανθρωπιστικών διαδρομών, ιδιαίτερα στη μαρτυρική Μαριούπολη, την πόλη που δημιούργησαν πριν 3 αιώνες οι Έλληνες της Κριμαίας με την έγκριση της Μεγάλης Αικατερίνης, και έδωσαν στην πόλη το όνομα της Θεοτόκου Μαρίας, Μαριούπολη!

Τι συμβαίνει όμως στην Ουκρανία; Ο Πρόεδρος Πούτιν με καθυστέρηση 32 ετών αμφισβητεί την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, αμφισβητεί την εθνική υπόσταση και αυτοπροσδιορισμό της Ουκρανίας εν ονόματι του ζωτικού χώρου της δήθεν απειλούμενης χώρας του. Χαρακτηρίζει ως «ρωσικό κόσμο» ό,τι κρίνει πως χρειάζεται ως ζωτικό χώρο αξιοποιώντας την πιο ζοφερή επεκτατική αντίληψη. Και τι επιφυλάσσει ο Πρόεδρος Πούτιν στην Ουκρανία; Κάτι άραγε αντίστοιχο με τη Κύπρο, όπου μετά την εισβολή της Τουρκίας το 1974 υπάρχει τουρκικός στρατός κατοχής στο βόρειο τμήμα του νησιού, παρά τα επανειλημμένα αντίθετα ψηφίσματα του ΟΗΕ;

Η Δύση, κουρασμένη από δύο πρόσφατους πολέμους, της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας, καλείται να χειριστεί και έναν κυριολεκτικό πόλεμο, έναν πόλεμο που εσφαλμένα νομίζαμε μέχρι σήμερα δεν θα ξαναζούσαμε σε αυτή την έκταση. Πάρθηκαν γρήγορα και ενωμένα τέσσερα πακέτα πρωτοφανών περιοριστικών κυρώσεων σε βάρος της ρωσικής ηγεσίας, οικονομίας, και εμπλεκομένων προσώπων, αυτά όμως πρέπει να εφαρμοστούν από όλες ανεξαιρέτως τις χώρες του ΝΑΤΟ. Δόθηκε οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ουκρανία ύψους μέχρι τώρα 1 δις ευρώ για παροχή στρατιωτικού υλικού, ενώ υποστηρίζονται χώρες που υποδέχονται τεράστιο αριθμό προσφύγων που ήδη ξεπερνούν τα 3,5 εκατομμύρια ψυχές!

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στα βραβευμένα με Νόμπελ λογοτεχνίας απομνημονεύματά του του 2ου παγκοσμίου πολέμου περιγράφει το πώς «η κακία των κακών πήρε δύναμη από την αδυναμία των αγαθών, και έτσι έφτασε η ανθρωπότητα σε μια σκηνή υλικής καταστροφής και ηθικού ξεπεσμού που όμοιά της δεν συναντήσαμε ποτέ ούτε στη φαντασία των προηγούμενων αιώνων».

Η Δύση με όλες τις αδυναμίες και τα σφάλματά της παραμένει μακράν η ελπίδα της ανθρωπότητας για ελεύθερη, δημοκρατική και ευημερούσα ζωή, κόντρα στις πραγματικές και όχι αναχρονιστικές απειλές της κλιματικής καταστροφής και των πανδημιών. Για να μη σταθούμε αδύναμοι, όπως τότε, πρέπει οι κυρώσεις τελικά να έχουν το κόστος στιβαρού πολεμικού χτυπήματος, όχι σαν εκείνες της Κοινωνίας των Εθνών το 1935, κατά του δικτάτορα Μουσολίνι, όταν εκείνος ανενόχλητα εισέβαλε και κατέλαβε την Αβησσυνία χρησιμοποιώντας ακόμη και δηλητηριώδη αέρια. Επιπλέον πρέπει ως Ευρώπη να ενδυναμώσουμε σημαντικά το γεωπολιτικό μας αποτύπωμα, συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ, ενισχύοντας και τις αμυντικές μας δαπάνες. Η «στρατηγική πυξίδα» πρέπει να γίνει «στρατηγικός προορισμός».

Δεν αρκεί πλέον να ξέρεις πού πρέπει να πας, πρέπει να φτάσεις κιόλας άμεσα. Το απαραβίαστο των συνόρων δεν είναι πλέον ευχή. Είναι ισχυρά προστατευόμενη αξία, και στην ανατολική Μεσόγειο, όπου προκλητικές και μονομερείς ενέργειες από την Τουρκία εις βάρος της χώρας μου αποκτούν πλέον διάσταση όχι μιας διμερούς απειλής, αλλά μιας απειλής κατά της Ευρώπης.

Ο αποκλεισμός του Βερολίνου το 1948 από τον Στάλιν, το μετέτρεψε σε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας, και επιτάχυνε δραματικά την αμυντική αφύπνιση της Δύσης. Μετά το ψήφισμα Βάντενμπεργκ (Vandenberg Resolution) της Γερουσίας των ΗΠΑ άνοιξε ο δρόμος, και τον Απρίλιο του 1949 ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ.

Ο αποκλεισμός σταμάτησε το Μάιο του 1949, χάρη όμως στην κολοσσιαία ειρηνική επιχείρηση αερογέφυρας, το Βερολίνο άντεξε. Έγιναν 270.000 πτήσεις και μεταφέρθηκαν 2 εκατομμύρια τόνοι εφοδίων μέσα σε ένα χρόνο. Και έτσι αντιμετωπίστηκε επιτυχώς ο συγκοινωνιακός αποκλεισμός του Βερολίνου και η διακοπή της τροφοδοσίας του με φυσικό αέριο και ρεύμα. Ο αποκλεισμός του Βερολίνου ήταν τεράστιο λάθος του Στάλιν. Η Δύση αντέδρασε ενωμένη, και οι συνέπειές του ξεπεράστηκαν.

Η εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να εξελιχθεί σε τεράστιο λάθος του Πούτιν. Ήδη έτσι εξελίσσεται. Η Δύση πρέπει να στηρίξει την Ουκρανία, ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέλαβε ήδη τη δέσμευση η χώρα μου να οικοδομήσει και πάλι το βομβαρδισμένο μαιευτήριο της Μαριούπολης.

Η Δύση πρέπει να στριμώξει άγρια τον Πούτιν ώστε να γίνει για αυτόν ο πόλεμος ανυπόφορος οικονομικά. Και πρέπει να στηρίξει και τις δυτικές κοινωνίες από τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου, κυρίως την ακρίβεια. Όχι με αερογέφυρες πλέον, αλλά με στοχευμένα οικονομικά μέτρα. Ο λαϊκισμός δεν πρέπει να φουντώσει στη Δύση εξ αιτίας ελλείψεων τροφίμων και ακρίβειας. Αυτού του είδους ο λαϊκισμός θα λειτουργήσει ως η 5η φάλαγγα του Πούτιν!

Στο ίδιο πλαίσιο πρωτοβουλιών εντάσσεται και η περαιτέρω πρόοδος της εντάξεως των χωρών των δυτικών Βαλκανίων. Είναι προς το συμφέρον όλων μας να προχωρήσει η ενταξιακή διαδικασία των χωρών που έχουν πάρει καθεστώς υποψηφίου μέλους χωρίς καθυστερήσεις, αλλά και με έμπρακτες αποδείξεις από πλευράς των υποψηφίων χωρών ότι εκφράζουν και υλοποιούν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Η Ελλάδα αποδίδει μεγάλη σημασία σε αυτή την ένταξη και μάλιστα φέτος που προεδρεύει στη Διαδικασία Συνεργασίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μας δίνονται ακόμη περισσότερες ευκαιρίες να προωθήσουμε ζητήματα που σχετίζονται με την εναρμόνιση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στα υποψήφια κράτη-μέλη των Δυτικών Βαλκανίων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Ζούμε ιστορικές στιγμές. Τίποτε δεν είναι πια όπως χθες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προστατεύοντας την κοινωνία της και δυναμώνοντας την αμυντική της ισχύ μπορεί να παραμείνει στους νέους καιρούς εγγυητής της σταθερότητας, της ασφάλειας, και της ευημερίας. Μόνο έτσι, απερίσπαστοι από αναχρονιστικούς αναθεωρητισμούς και βαρβαρότητες θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματική, την υπαρκτή παγκόσμια απειλή της κλιματικής κρίσης, και τον έκτακτων κινδύνων όπως η πανδημία, που απειλούν όλους μας και τον ρωσικό λαό.