Σχόλιο για τις πολιτικές εξελίξεις που αναμένονται το 2022, το σενάριο εκλογών και τους κινδύνους για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα.
Πόση αλήθεια μπορεί να κρύβει ένα πρωτοχρονιάτικο μήνυμα; Κρύβει όση θέλει να βρει ο καθένας. Θα μπορούσε, ας πούμε, να ακούσει κανείς το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού και να αφήσει να τον συνεπάρει το θετικό συναίσθημα. Ή να ακούσει εκείνο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να πει πως, ναι, αυτός είναι ένας κόσμος μαύρος κι άραχνος.
Δεν έχει παρά να επιλέξει κανείς αφήγημα. Τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα όμως δεν είναι μόνο δυο αλήθειες ή δυο κόσμοι που συγκρούονται. Σε αυτά αποτυπώνονται δυο εκ διαμέτρου αντίθετες στρατηγικές. Και είναι αυτές που ορίζουν πολιτικά τη χρονιά που έρχεται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνά και απολύτως λογικά προβάλλει μια θετική ατζέντα. Ο Αλέξης Τσίπρας αντιπολιτεύεται και, όπως επιβάλλουν τα εγχειρίδια της σωστής αντιπολίτευσης, περιγράφει έναν Αρμαγεδώνα που είναι έτοιμος να μας πέσει στο κεφάλι.
Εντάξει, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Δεν είναι αυτός ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος, όπως δεν είναι και μια επίγεια κόλαση. Αν αξίζει επομένως να αναζητήσει κανείς κάτι στα μηνύματα για το νέο έτος, αυτό δεν είναι οι κρυμμένες αλήθειες αλλά οι κρυμμένες παγίδες. Πώς, με άλλα λόγια, μπορεί να την πατήσει ο πρωθυπουργός; Και πώς ο αρχηγός της αντιπολίτευσης; Πόσο κινδυνεύει ο Μητσοτάκης να πέσει ο ίδιος θύμα της «κυβερνητικής προπαγάνδας» για την οποία τον καταγγέλλει η αντιπολίτευση; Και πόσο ο Τσίπρας να προκαλέσει ένα είδος αποστροφής σε μια κοινή γνώμη που χρωματίζει πλέον την πραγματικότητα και με άλλα χρώματα εκτός από το μαύρο του κραταμιού;
Αν το 2022 είναι μια εκλογική χρονιά, οι απαντήσεις έχουν τη σημασία τους. Τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα δεν έκρυβαν και καμιά σπουδαία αλήθεια. Αποκάλυψαν όμως μια κάποια διαφορά φάσης στην οποία βρίσκονται κυβέρνηση και αντιπολίτευση με το εκλογικό σώμα. Οι πολίτες καταλογίζουν πλέον σοβαρές ευθύνες στην κυβέρνηση για τη διαχείριση της πανδημίας. Την ίδια ώρα όμως αναζητούν μια θετική ατζέντα που δείχνει ανίκανη να τους προσφέρει η αντιπολίτευση. Τα εγχειρίδια της σωστής αντιπολίτευσης είναι στην πραγματικότητα ένας μπούσουλας εύκολων λύσεων. Αλλά με την εύκολη λύση της καταγγελιολογίας σπάνια κάνει κάποιος ταμείο στο τέλος.
Η χρονιά από αυτή την άποψη είναι ρευστή πολιτικά. Και αν στην εξίσωση προστεθεί και η παράμετρος του ελαφρώς αναγεννημένου ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, τότε μπορεί να προβλέψει κανείς με ασφάλεια πως δημιουργείται μια δυναμική που δεν θα αφήσει τους δημοσκόπους χωρίς δουλειά μέχρι να γίνει ο τελικός λογαριασμός στην κάλπη.
