Ο Κώστας Κυριακόπουλος γράφει για το tweet του Χρήστου Σπίρτζη με το οποίο «κατηγορεί» τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη γυναικοκτονία στη Ρόδο
Σπαταλάς αρκετή ώρα μπροστά στο laptop προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσεις το πολιτικό σχόλιο του πρώην υπουργού κ. Χρ. Σπίρτζη με το επίμαχο tweet για τη νέα δολοφονία της 31 ετών γυναίκας από τον 40άχρονο στη Ρόδο. Προσπαθείς να κατανοήσεις ποιο είναι το σκεπτικό και το πολιτικό μήνυμα που κρύβει μέχρι που κατανοείς ότι δεν κρύβει κάτι: Είναι ολοφάνερο.
Ο συντάκτης του tweet έχει σημαντικό πρόβλημα στην ικανότητα αντίληψης για το πώς λειτουργεί η κοινωνία. Η επίκτητη αυτή ικανότητα είναι σπουδαίο και κρίσιμο στοιχείο για το κατά πόσο κάποιος μπορεί να σταθεί όρθιος σε όποια θεσμική κατάσταση και αν τον φέρει η ζωή, είτε τη διεκδικήσει είτε βρεθεί σε αυτήν από καθαρή τύχη.
Μέχρι εδώ, νομίζω, είναι απλά τα πράγματα. Εν ολίγοις, αν αντιλαμβάνεσαι, έχει καλώς και ορθώς διεκδικείς θεσμικό ρόλο. Αν όχι, πάλι έχει καλώς αλλά είναι δικό σου πρόβλημα αλλά δεν έχεις δικαίωμα να διεκδικείς ρυθμιστικό ρόλο στις ζωές των άλλων μέσω της πολιτικής. Το μεγάλο πρόβλημα και, φυσικά, δείγμα συναισθηματικής, νοητικής και πολιτικής ωριμότητας είναι αν εσύ ο ίδιος είσαι σε θέση να αντιλαμβάνεσαι τι μπορείς να αντιληφθείς και τι όχι.
Το tweet του πρώην υπουργού με αφορμή τη νέα γυναικοκτονία στη Ρόδο είναι αφορμή για τον παραπάνω συλλογισμό αν, βεβαίως, μπορέσει κάποιος να παρακάμψει τον κυνισμό και τον πολιτικό αμοραλισμό που κρύβεται πίσω από την εκμετάλλευση της δολοφονίας ενός ανθρώπου και τις ιδιαίτερες συνθήκες που ισχύουν πίσω από κάθε δολοφονία. Η τρικυμιώδης ανάρτηση του κ. Σπίρτζη προκαλεί για μία γρήγορη κειμενική ανάλυση: ο συλλογισμός καταλήγει: «Πόσες ακόμη πρέπει να θυσιαστούν για να αντιληφθούν ότι η πολιτική Μητσοτάκη πρέπει να αλλάξει;».
«Μια ακόμα γυναίκα σκοτώθηκε»: Ο πρώην υπουργός και νυν τομεάρχης πολιτικής προστασίας, διεκδικητής δηλαδή της θέσης του υπουργού Προστασίας του Πολίτη σε πιθανή κυβέρνηση της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ του ρήματος «σκοτώνομαι» και «δολοφονούμαι».
«Μια ακόμη γυναίκα σκοτώθηκε … αφήνοντας την ανασφάλεια να περιδιαβαίνει τις ψυχές των συμπολιτών μας, σε όλη τη χώρα». Μνημειώδης η ασυνταξία του κειμένου -η γυναίκα που σκοτώθηκε άφησε την ανασφάλεια να περιδιαβαίνει. Στοιχειώδες είναι να μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ των ιδιαιτεροτήτων κάθε εγκληματικής ενέργειας και των ευρύτερων κοινωνικών συνθηκών, εκτός και αν είναι προφανές ότι πρόκειται για δράση του οργανωμένου εγκλήματος με εμφανή οικονομικά κίνητρα ή για έγκλημα με πολιτικά, ιδεολογικά, θρησκευτικά, φυλετικά κίνητρα, έγκλημα μίσους και άλλα.
«Πόσες ακόμη πρέπει να θυσιαστούν». Θυσία πού; Σε ποιον βωμό; Με αυτόν τον ισχυρισμό προεξοφλεί ότι ο χαμός της δυστυχούς γυναίκας έγινε με σκοπό να εξυπηρετήσει με τη μεταφυσική ερμηνεία της «θυσίας» κάποιον «ανώτερο» σκοπό.
«Για να αντιληφθούν ότι η πολιτική Μητσοτάκη πρέπει να αλλάξει;». Και αυτός κατά τον κ. Σπίρτζη είναι ο ανώτερος σκοπός που εξυπηρετεί η «θυσία». Εδώ κορυφώνεται ο συλλογισμός του tweet.
Μπορεί να υπάρχουν δεκάδες άλλοι λόγοι για να αλλάξει η κυβερνητική πολιτική. Κανείς, όμως, δεν αποτελείται από τα κίνητρα της δολοφονίας της 31 ετών γυναίκας στη Ρόδο από τον εμφανώς διαταραγμένο με την παθολογική ζήλια, όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής στοιχεία, πρώην σύντροφό της. Μια ακόμα ανθρώπινη τραγωδία που εργαλειοποιείται τόσο ανοίκεια. Μια ακόμα ανάρτηση που -αν δεν πρόκειται- για «ατύχημα»- είναι δηλωτική του τι θα ακολουθήσει…
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
9°
