Με αφορμή το Freedom Pass (εμβολιαστικό επίδομα) ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για τους νέους «που δοκιμάστηκαν» και τις κοινωνίες που θέλουν επίδομα για να σωθούν.
Όταν άκουσα τον πρωθυπουργό να αναφέρεται στους νέους λέγοντας ότι πρόκειται για «μια κατηγορία πολιτών που δοκιμάστηκε ιδιαίτερα αυτούς τους μήνες» ήξερα ότι η συνέχεια δεν θα ήταν καλή. Γιατί όσο δύσκολοι κι αν ήταν αυτοί οι μήνες για τους νεαρούς συμπολίτες, είναι βέβαιο ότι οι δυσκολίες τους δεν φτάνουν ούτε στο ελάχιστο τις δυσκολίες των εκατοντάδων χιλιάδων μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων που κινδύνευσαν να χάσουν ή έχασαν τις δουλειές τους, που καταστράφηκαν ή κινδύνευσαν να καταστραφούν οι επιχειρήσεις τους, ανθρώπων που έπρεπε ταυτοχρόνως και να δουλεύουν και να φροντίζουν τα παιδιά τους χωρίς παιδικούς σταθμούς ή μπέιμπι σίτερ ή παππουδογιαγιάδες, ανθρώπων δηλαδή που έχουν πολύ περισσότερες ευθύνες και ζόρια από όσα μπορεί να φανταστεί ένας 18χρονος (εννοείται ότι ο 18χρονος δεν έχει κανέναν λόγο να φανταστεί αυτές τις ευθύνες ή τα ζόρια, αλλά οι μεγαλύτεροι έχουν την ευθύνη να μην τον κακομαθαίνουν κάνοντάς τον να πιστεύει ότι αυτό που πέρασε είναι κάτι ιδιαίτερο, κάτι σημαντικότερο από ό,τι πέρασαν οι υπόλοιποι).
Οπότε, όταν άκουσα για το επίδομα εμβολιασμού στους 18-25 το έδαφος είχε ήδη στρωθεί με το σύνηθες ντάντεμα στη νεολαία και δεν ένιωσα καμία έκπληξη. Ένιωσα όμως μια μικρή απογοήτευση.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι απογοητευτικό να παραδέχεσαι ότι ο καλύτερος τρόπος για να κάνουν οι νέοι κάτι που είναι καλό, όχι μόνο για τους γύρω τους αλλά και για τους ίδιους, είναι να τους δώσεις ένα δωράκι. Είναι απογοητευτικό να καταλαβαίνεις ότι κοτζάμ μαντράχαλοι και μαντράχαλες (δεν ξέρω γιατί δεν υπάρχει θηλυκό, το βρίσκω πολύ σεξιστικό) πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως τα δεκάχρονα που τους υπόσχεσαι παγωτό για να πάνε στον οδοντίατρο.
Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι ορθώς δίνεται το επίδομα εμβολιασμού στους νέους καθώς ο εμβολιασμός γίνεται κυρίως για να προστατευθούν αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο, δηλαδή οι μεγαλύτεροι και άρα οι νέοι, που δεν κινδυνεύουν ιδιαιτέρως, χρειάζονται ένα κάποιο κίνητρο. Μόνο που το «τι λόγο έχουν να εμβολιαστούν οι νέοι», όχι μόνο μοιάζει με το επιχείρημα «γιατί να πληρώνω φόρους εγώ που είμαι πλούσιος για να έχουν υγεία και παιδεία και επίδομα ανεργίας και και και αυτοί που δεν έχουν τα λεφτά μου;» αλλά είναι και το ίδιο λάθος. Οι νέοι όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητοι από τους μεγαλύτερους, αλλά οι περισσότεροι βασίζουν την επιβίωση τους σε αυτούς. Αν οι γονείς τους αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο, αν κλείσει το μαγαζί του μπαμπά ή της μαμάς, ο ουρανός δεν θα βρέξει χαρτζηλίκι. Αλλά ακόμα και οι νέοι που εργάζονται δεν θα τη βγάλουν καθαρή σε μια υγειονομική καταστροφή. Πολλοί από αυτούς θα χάσουν τη δουλειά τους και ο ουρανός δεν θα βρέχει θέσεις εργασίας. Ο εμβολιασμός τους είναι προστασία και για τους ίδιους και σε κανέναν δεν κάνουν καμία χάρη. Διαφορετικά ας δοθεί κι ένα επίδομα σε όσους επιβάτες ΙΧ δεν παρκάρουν σε πεζοδρόμιο ή σε όσους οδηγούς σταματούν στο κόκκινο, παρότι βιάζονται και είναι αρκετά καλοί οδηγοί ώστε να παραβιάζουν το φανάρι και να μην τρακάρουν.
Επειδή μπορεί να αναρωτιέστε, φυσικά και αντιλαμβάνομαι ότι όλα τα παραπάνω θα είχαν περισσότερο νόημα αν είχαμε περισσότερο χρόνο.
Αντιλαμβάνομαι ότι με τον χρόνο να πιέζει και την απειλή του τέταρτου κύματος, δεν υπάρχει η πολυτέλεια να κάνεις «το σωστό» ή να διαπαιδαγωγήσεις (αν υποθέσουμε ότι μπορεί να το θέλεις). Δεν υπάρχει χώρος για ασκήσεις στην ορθή κοινωνική συμπεριφορά. Πρέπει να βρεις αυτό που μοιάζει το πιο αποτελεσματικό. Μια κοινωνία στην οποία οι κακομαθημένοι ανεύθυνοι είναι ένα σημαντικό κομμάτι της δεν μπορεί να αλλάξει σε λίγους μήνες και η προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι η διάσωση. Με όποιον τρόπο κι αν έρθει. Ακόμα κι αν αυτός ο τρόπος είναι η ενίσχυση της κακομαθησιάς και την ανευθυνότητας. Αλλά καλό είναι να ξέρουμε ότι κοινωνιες που χρειάζονται κίνητρα ακόμα και για να σωθούν δεν είναι κοινωνίες που θα σώζονται για πολύ ακόμα. Και μπράβο τους.
ΥΓ. Επειδή διαβάζω και ακούω κριτική από ΣΥΡΙΖΑ μεριά, να θυμίσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του σ. Πολάκη εκφράζει και διαδίδει την αντιεμβολιαστική παράκρουση. Δε νομίζω ότι είναι σε θέση να ασκήσει κριτική σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τον εμβολιασμό.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
14°
