Χθες κλείσαμε έναν χρόνο από τον πρώτο νεκρό στην Ελλάδα από κορωνοϊό. Βρισκόμαστε στους 6.986, και έπεται συνέχεια.
1) Δεν έχουμε τελειώσει με την πανδημία για να βγάλουμε έξω από τη ροή του χρόνου τη 12η Μαρτίου και να τη νοηματοδοτήσουμε. Δεν μας λέει τίποτα αυτή η μέρα, όπως δεν μας λένε κάτι οι δεκάδες νεκροί που προστίθενται ημερησίως. Έχουμε πάθει ανοσία στο καθημερινό άκουσμά τους.
2) Οι θάνατοι ενός ολόκληρου χρόνου δεν είναι κάτι παραπάνω από αριθμητικά νούμερα. Είχαν ή δεν είχαν υποκείμενα νοσήματα, ήταν ή δεν ήταν πάνω από 70 χρονών. Δεν μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματά τους, ποιοι ήταν, τι δουλειά έκαναν, πώς μολύνθηκαν, ποιους άφησαν πίσω, ποιοι τους θρήνησαν.
3) Το οδυνηρό δεν είναι μόνο ότι έφυγαν από τη ζωή. Αλλά και ο τρόπος. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι, χωρίς κάποιον δικό τους να τους συντροφεύει. Ο θάνατος από κορωνοϊό είναι μαρτυρικός για αυτούς που φεύγουν και δυσβάσταχτος για αυτούς που μένουν πίσω.
4) Οι περιορισμοί που υφιστάμεθα έναν ολόκληρο χρόνο έχουν αυτό τον ιερό σκοπό: να μη μολυνθούμε και να μη μολύνουμε. Κάποιοι από αυτούς που θα μολυνθούν, θα πάνε στις ΜΕΘ και κάποιοι θα καταλήξουν. Δεν είναι εύκολο να το έχουμε αυτό στο μυαλό μας όσο δεν συμβαίνει σε εμάς ή σε κάποιον δικό μας.
5) Την επέτειο του πρώτου νεκρού ακολουθεί η επέτειος του πρώτου λοκντάουν. Έχουμε κουραστεί, και κάποια από τα μέτρα είναι λάθος. Όμως, ας δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ο μόνος τρόπος να μην αυξηθεί ο αριθμός των θανάτων είναι μάσκα, φυσικές αποστάσεις, αποφυγή συναντήσεων σε κλειστούς χώρους, αποφυγή συνωστισμού και συναθροίσεων σε ανοιχτούς χώρους.
6) Δεν είναι ωραίο να λέμε ότι τα έχουμε πάει καλά ως χώρα, έχοντας αναλογικά από τα πιο χαμηλά νούμερα θανάτων σε σχέση με τον πληθυσμό μας συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Είναι ασεβές ως προς αυτούς που έχουν χάσει τους δικούς τους και ως προς τους θανόντες.
7) Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε τον αριθμό των θανάτων για να κάνουμε αντιπολίτευση, είναι ιεροσυλία να γίνεται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Το αν θα γίνουμε Μπέργκαμο εξαρτάται από την υπεύθυνη στάση όλων.
8) Οποιαδήποτε συγκέντρωση ανθρώπων λειτουργεί ως εστία υπερμετάδοσης. Κάθε μέρα στην Αθήνα εδώ και πολύ καιρό έχουμε διαδηλώσεις. Όποιος συμμετέχει, όποιος καλεί, όποιος δικαιολογεί, όποιος δεν εφαρμόζει το νόμο, σε αυτή τη συγκυρία, την πιο δύσκολη, λειτουργεί εναντίον του συνόλου, δείχνει ασέβεια σε όσους έχουν υποφέρει ή έχουν χάσει ανθρώπους τους, και συμβάλλει στη μετάδοση του ιού, δηλαδή στην αύξηση των κρουσμάτων, των διασωληνωμένων και των νεκρών.(Σκεφτείτε να διοργάνωνε η Εκκλησία, για παράδειγμα, καθημερινά συγκεντρώσεις, τη γενική κατακραυγή και την απαίτησή μας να απαγορευτούν)
9) Το υπέρτατο δικαίωμα είναι το δικαίωμα στη ζωή.
10) Διανύουμε το πιο δύσκολο σημείο της πανδημίας. Οι εμβολιασμοί προχωρούν και τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους, όμως αυτή τη στιγμή ο ιός υπάρχει παντού ανάμεσά μας. Αυτό μεταφράζεται καθημερινά σε δεκάδες θανάτους και οι κίνδυνοι εγκυμονούν. Ας ρωτήσουμε και τους ανθρώπους των νοσοκομείων πόσο μπορούν να αντέξουν. Η κοινωνία μας, κι ο καθένας από εμάς, πόσους θανάτους μπορούμε να αντέξουμε;
