Όταν το ρολόι δείξει 00.00 και το «καταραμένο 2020» γίνει 2021, κάποιοι θα πετάξουν τις μάσκες τους και θα αρχίσουν να φιλιούνται.
Ναι, προφανώς ξέρω ότι το διάστημα που οι άνθρωποι έχουν ορίσει ως έτος και του έχουν δώσει τον αριθμό 2020 λήγει απόψε το βράδυ την ώρα που οι άνθρωποι έχουν ορίσει ως τέλος της ημέρας που κι αυτής τη διάρκεια οι άνθρωποι την έχουν ορίσει. Με λίγα λόγια ξέρω πως ημερολογιακά από αύριο το 2020 δεν θα υπάρχει πια.
Μόνο που τα ημερολόγια και τα έτη και οι μήνες και οι αριθμήσεις τους είναι ανθρώπινες κατασκευές χάρη στις οποίες επιτυγχάνεται η καλύτερη κοινωνικοοικονομική οργάνωση (και η εξαπάτηση από τους αστρολόγους) και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα η αυριανή ανατολή του ήλιου δεν θα σημάνει τίποτα το διαφορετικό μόνο και μόνο επειδή αλλάζει μια ανθρώπινη (και εντελώς αυθαίρετη) αρίθμηση.
Αν λοιπόν με τον αριθμό 2020 δεν μιλάμε αποκλειστικά για την τυπική αρίθμηση, αλλά εννοούμε την περίοδο στην οποία η ανθρωπότητα δέχτηκε την επίθεση του κορωνοϊού και ξεκίνησε να τον πολεμάει, η αυριανή ανατολή δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα και στο ημερολογιακό έτος 2021 ο πόλεμος θα συνεχιστεί.
Φυσικά, χάρη στους επιστήμονες και τις φαρμακευτικές εταιρείες για τις οποίες εργάζονται θα έχουμε στη διάθεση μας κάποια πολύ σημαντικά και αποφασιστικά για την έκβαση του πολέμου όπλα, αλλά όπως συμβαίνει σε όλους τους πολέμους τα όπλα από μόνα τους δεν μπορούν να κερδίσουν τίποτα.
Αυτό σημαίνει ότι από αύριο, όσοι μέχρι σήμερα είμαστε προσκεκτικοί και πειθαρχημένοι θα πρέπει να εξακολουθήσουμε να είμαστε προσεκτικοί και πειθαρχημένοι. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και την ίδια ένταση. Και για όσους είναι αντικοινωνικοί και ανεύθυνοι θα εξακολουθεί να είναι επιτακτική η ανάγκη να σοβαρευτούν.
Γιατί και αύριο ο κορωνοϊός θα είναι εδώ. Όπως θα είναι και μεθαύριο και αντιμεθαύριο και για μέρες και μήνες ακόμα. Και θα μας αδειάσει τη γωνιά (ή θα κάτσει σε μια μικρή δική του ως μια μικρή και ανεκτή ενόχληση) μόνο αν εμείς κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Κι αυτά που πρέπει να κάνουμε δεν έχουν καμία σχέση με την αλλαγή στην αρίθμηση αυτού που ονομάζουμε έτος.
Αν δεν συνεχίσουμε να φοράμε τη μάσκα μας παντού, αν δεν συνεχίσουμε να τηρούμε αποστάσεις, αν δεν εξακολουθήσουμε να αποφέυγουμε τις συναθροίσεις, αν δεν εμβολιαστούμε το ημερολογιακό έτος που ονομάζουμε 2021 θα είναι απλώς μια συνέχεια του 2020. Το 2020 part 2.
Τα γράφω αυτά γιατί φοβάμαι πως πολλοί συμπολίτες είναι έτοιμοι, με το που το ρολόι δείξει 00.00 και το «καταραμένο 2020» γίνει 2021, να πετάξουν τις μάσκες τους και να αρχίσουν να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται ανακουφισμένοι που ο εφιαλτης πέρασε. Φοβάμαι πως πολλοί συμπολίτες αισθάνονται ότι αρκεί η αλλαγή σε μια αυθαίρετη αρίθμηση για να φέρει με έναν μαγικό τρόπο τη νίκη επί της αρρώστιας. Φοβάμαι ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει πως παρότι έχουμε φάει αρκετό από τον γάιδαρο της πανδημίας, ακόμα δεν έχουμε φτάσει ούτε στην ουρά του κι ότι μπορεί να είμαστε στο δεύτερο ημίχρονο αλλά απέχουμε πολύ από το 90. Κι ακόμα δεν έχουμε ούτε καν ισοφαρίσει.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, καταλαβαίνω όλα αυτά τα συμβολικά με τις χρόνιες και τις ελπίδες, αλλά αύριο δεν θα είναι μια άλλη μέρα. Αύριο θα είμαι μια μέρα ακριβώς όπως η σημερινή και ο μόνος τρόπος να έρθει η πολυπόθητη «άλλη μέρα» όσο το δυνατόν πιο γρήγορα είναι να μην ξεγελαστούμε και πιστέψουμε ότι από αύριο κάτι αλλάζει.
Η αλλαγή δεν έρχεται με τα ημερολόγια. Έρχεται με την προσπάθεια, τη συνέπεια και την πειθαρχία. Έρχεται με την εμπιστοσύνη στην επιστήμη. Έρχεται με την απομόνωση των επικίνδυνων κηρύκων του ανορθολογισμού και του αντιεπιστημονικού σκοταδισμού. Είναι στο χέρι μας ή μάλλον στη μάσκα, την απόσταση και το εμβόλιο μας, να έρθει πριν το ημερολογιακό έτος αλλάξει σε 2022. Και μπράβο μας και καλή μας χρονιά.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
