Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τις αντιδράσεις των Γιάννη Ραγκούση και Σταύρου Κοντονή για τον Νέο Ποινικό Κώδικα που ευνοεί τη Χρυσή Αυγή
Κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάσχουν από περίεργες και εξαιρετικά σπάνιες (ίσως και πρωτοφανείς) ασθένειες. Ή μπορεί η ασθένειά τους να είναι μια και τα συμπτώματα διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να κυκλοφορεί κάποιο πολύ σοβαρό μικρόβιο στην Κουμουνδούρου, με τελευταία θύματα τον σύντροφο Ραγκούση και τον σύντροφο Κοντονή οι οποίοι παρουσίασαν κάποια ιδιαιτέρως ανησυχητικά συμπτώματα.
Για αρχή, ο σύντροφος Ραγκούσης, ο οποίος πρέπει να πέρασε αρκετά χρόνια κοιμώμενος κι έτσι δεν κατάλαβε τις αλλαγές που έκανε στον ποινικό κώδικα το κόμμα που έβριζε μέχρι το 2016-2017 και του οποίου πια είναι βουλευτής. Ίσως εξαιτίας του πολύμηνου αυτού ύπνου ο σύντροφος Ραγκούσης εμφανίστηκε με το χαρακτηριστικό του θράσ... ζητώ συγγνώμη... με το χαρακτηριστικό του θάρρος στη Βουλή και με πάθος απαίτησε από την κυβέρνηση να αλλάξει τη νομοθεσία χάρη στην οποία η ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή δεν θα στερηθεί τα πολιτικά της δικαιώματα. Μόνο που η νομοθεσία αυτή είναι έργο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό είναι ομολογουμένως δύσκολο να το ξέρει ένας άνθρωπος που κοιμόταν για χρόνια.
Ο σύντροφος Ραγκούσης έδωσε μάλιστα και διορία στην κυβέρνηση (η οποία έληξε χθες το μεσημέρι) – αν και, για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα τι θα συνέβαινε μετά τη λήξη της διορίας. Θα κρατούσε ο σύντροφος Ραγκούσης την αναπνοή του μέχρι να σκάσει; Θα σήκωναν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χαρτονάκια μέσα στη Βουλή που θα σχημάτιζαν τη φράση: «ΛΑΛΑΤΕΞ ΝΤΟ ΜΟΝΟ»; Όλα είναι πιθανά αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας.
Το θέμα είναι η ασθένεια του συντρόφου Ραγκούση ο οποίος, αν δεν κοιμόταν τους τελευταίους πολλούς μήνες, τότε σίγουρα έχει πάθει αμνησία και δεν θυμάται ποιο κόμμα και ποια κυβέρνηση νομοθέτησε με τρόπο που να ευνοεί τους ηγέτες εγκληματικών οργανώσεων, όχι μόνο να μη χάσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα αλλά και να μείνουν λιγότερα χρόνια στη φυλακή.
Είτε πολύμηνος ύπνος είτε αμνησία, η κατάσταση του συντρόφου είναι σοβαρή. Όσο σοβαρή είναι και η κατάσταση του συντρόφου Κοντονή ο οποίος θυμάται πολύ καλά, αλλά κι αυτός πρέπει να κοιμόταν τα τελευταία δύο χρόνια συνεχώς. Κοιμόταν μέχρι χθες που ξύπνησε, τεντώθηκε, πήρε το πρωινό του και συνειδητοποίησε ότι ως υπουργός δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να αλλάξει τον ποινικό κώδικα ο οποίος ευνοεί, όπως ο ίδιος λέει και όπως όλοι καταλαβαίνουμε, τους καταδικασμένους ηγέτες της Χρυσής Αυγής.
Μετά τον διετή ύπνο του, ο σύντροφος Κοντονής μας αποκάλυψε ότι είχε επισημάνει το πρόβλημα στον αρχηγό Αλέκση ο οποίος και προφανώς θεωρούσε το πρόβλημα μικρότερο από τα οφέλη που αυτό θα προσέφερε στο κόμμα του και μάλλον κάπου εκεί είναι που ο ύπνος πήρε τον σύντροφο Κοντονή. Γιατί διαφορετικά η διετής σιωπή του είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί.
Θέλω να πω, αν έχεις ενημερώσει τον πρωθυπουργό ότι ένας νόμος είναι ευνοϊκός για τους Χρυσαυγίτες κι εκείνος σου έχει απαντήσει «δεν είναι πολύ ωραίος ο καινούργιος δίσκος του Κραουνάκη;» δεν το κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο. Ή, για να το πω πιο σωστά, αν το κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο είσαι κατά κάποιον τρόπο συνένοχος (με την ηθική έννοια του όρου προφανώς και συγγνώμη ξανά από τον Γιώργη τον Βουλγαράκη).
Όμως ο σύντροφος Κοντονής έχει κι αυτός το ηθικό πλεονέκτημα οπότε αποκλείεται να έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο επειδή τον συνέφερε να είναι βουλευτής κυβερνώντος κόμματος κι ας ευνοούσε το κόμμα αυτό ηγέτες εγκληματικών οργανώσεων. Αποκλείεται η σιωπή του να είχε να κάνει με το ότι τότε δεν είχε ακόμα φανεί ότι το καραβάκι του Συριζα έμπαζε από παντού νερά, οπότε δεν είχε και κανέναν λόγο να το εγκαταλείψει.
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Η επιβεβαίωση εκ των έσω της υποψίας ότι η κυβέρνηση του Αλέκση δεν έβλεπε με κακό μάτι τις εγκληματικές οργανώσεις είναι πάρα πολύ σοβαρή. Και γι’ αυτό άλλωστε οι σύντροφοι, με τον παραδοσιακό τρόπο της Αριστεράς, είναι ένα βήμα πριν καταγγείλουν τον σύντροφο Κοντονή ως ναζί. Αλλά αυτά είναι προφανή και σήμερα δεν με νοιάζουν τα προφανή αλλά αυτά τα οποία δεν συζητάμε συχνά.
Γιατί τη συμπάθεια στις εγκληματικές οργανώσεις την ξέραμε, τις σοβαρές ασθένειες όχι.
Κάποιοι ίσως ισχυριστούν πως η μόνη σοβαρή ασθένεια από την οποία πάσχουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι το απύθμενο θράσος και ο ασύγκριτος αριβισμός, αλλά αυτή είναι η προπαγάνδα της μαύρης αντίδρασης από την οποία διαχωρίζω τη θέση μου. Όλοι ξέρουμε ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι άνθρωποι έντιμοι, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και αυταπάρνησης. Και άρα συμπεραίνουμε πως τόσο ο σύντροφος Ραγκούσης όσο και ο σύντροφος Κοντονής μάλλον πάσχουν από μια σοβαρή ασθένεια που τους έριξε σε πολύμηνο βαθύ ύπνο και καμιά φορά τους προκαλεί και αμνησία. Και μπράβο τους και περαστικά τους.
14°
