Παρουσίαση του βιβλίου του Ευτύχη Βαρδουλάκη «Διλήμματα μιας πενταετίας» - Τι συζήτησαν οι Κωστής Χατζηδάκης, Κώστας Ζαχαριάδης και Χρήστος Χωμενίδης.
Το βιβλίο του Ευτύχη Βαρδουλάκη αποτελεί μία πολιτική μελέτη της περιόδου 2014- 2019, από τις Ευρωεκλογές του 2014 έως και τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019. Ένα χρήσιμο εργαλείο όχι μόνο για καθέναν που πολιτεύεται ή θα ήθελε να πολιτευτεί, αλλά και για κάθε αναγνώστη που θέλει να αντιληφθεί σε βάθος πως φτάσαμε από τα νταούλια στο σήμερα. Όχι τόσο όμως με την μορφή χρονικού. Ο Βαρδουλάκης επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα στρατηγικά ορόσημα και διλήμματα που τέθηκαν τα τελευταία κρίσιμα χρόνια, καθώς ο τρόπος που εν πολλοίς απαντήθηκαν καθόρισε όχι μόνο την πορεία των κομμάτων, αλλά και της ίδιας χώρας.
Υπάρχει μία εκπληκτική φωτογραφία που αναφέρει το βιβλίο από μία συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη, που σίγουρα αποτελεί μία έξοχη μεταφορική αναπαράσταση της περιόδου που αναλύει το βιβλίο. Ο Βαρουφάκης φωτογραφίζεται μπροστά από μία σκακιέρα, με αποφασιστικό βλέμμα, αντισυμβατικό ντύσιμο- δερμάτινο μπουφάν- έτοιμος να κατατροπώσει τον αντίπαλο. Πλην όμως...η σκακιέρα είναι στημένη λάθος. Το ίδιο και τα πιόνια. Περίπου δηλαδή αυτό που ζήσαμε στην χώρα όλα τα τελευταία χρόνια.
Η αποφασιστικότητα, η αντισυμβατική ορμή, οι βεβαιότητες, ο βολονταρισμός, δίπλα στην άγνοια. Η πολιτική πόζα που συχνά επισκίαζε την ουσία. Και όπως χαρακτηριστικά γράφει στο βιβλίο του ο Ευτύχης Βαρδουλάκης, «οι λανθασμένες κινήσεις στην σκακιέρα έκριναν τελικά την εκλογική παρτίδα στις τριπλές εκλογές του 2019».
Το βιβλίο επικεντρώνεται στον πρωταγωνιστή της πενταετίας, τον νεότερο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος σύμφωνα με το βιβλίο έχασε, διότι βασικά απάντησε λανθασμένα σε κρίσιμα στρατηγικά διλήμματα. Καταρχάς και κύρια διάλεξε λάθος κυβερνητικό εταίρο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Μία κίνηση που υπονόμευσε την προοπτική να κυριαρχήσει στον ενδιάμεσο χώρο, ενώ έβαλε απέναντί του πολίτες που θα μπορούσαν να είναι δυνητικοί του σύμμαχοι. Την ίδια στιγμή με την σύμπλευση αυτή δρομολόγησε εξελίξεις στην αντιπολίτευση, που τελικά τον έβλαψαν. Από την άλλη και ενώ ήταν λαβωμένος πολιτικά με την πλήρη ανακολουθία λόγων και έργων, προσπάθησε να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό μέσω ενός εθνικού θέματος- του Σκοπιανού- έχοντας όμως μετρήσει λάθος τόσο την κοινή γνώμη, όσο και τους αντιπάλους του. Η ανακίνηση του θέματος, αλλά και η τελική λύση με την συμφωνία των Πρεσπών δημιούργησε τη συνέχεια της διαιρετικής τομής της κοινωνίας και κανένα σημείο σύγκλισης.
Ο Βαρδουλάκης αναλύει ένα ένα τα στρατηγικά διλήμματα που τέθηκαν τα τελευταία 5 χρόνια αλλά και το κλίμα που επικράτησε πριν από αυτά. Ο διχασμός, το μίσος, η θεσμική απονομιμοποίηση, οι αυταπάτες ή απάτες ανάλογα με την πλευρά που τα βλέπει ο καθένας.
Η τελευταία πενταετία όμως είχε ενδιαφέρον και για έναν ακόμα λόγο μη στρατηγικής πολιτικής ανάλυσης. Ήταν η πρώτη φορά που έπαψε επί της ουσίας να έχει σημασία ο παραδοσιακός διαχωρισμός Αριστερά - Δεξιά. Το δίλημμα ήταν ένα: μνημόνιο- αντιμνημόνιο. Ένας διχασμός που υπερέβαινε το πλαίσιο του συνήθους κομματικού ανταγωνισμού. Για κάποιους ήταν: λογική εναντίον παραφροσύνης, για άλλους πατριώτες- εθνικοί μειοδότες. Πάντως ο κάθε πολίτης για πρώτη φορά στάθηκε περιχαρακωμένος σε έναν από τους δύο χώρους. Άλλωστε από νωρίς φάνηκε ότι δεν είχε τόση σημασία πια το εάν κάποιος δήλωνε Αριστερός ή Δεξιός. Διαβάζοντας ανακοινώσεις προσώπων και κομμάτων εκείνης της εποχής δύσκολα μπορεί να κανείς να διακρίνει από ποιον πολιτικό χώρο προέρχονται. Άλλωστε μην ξεχνάμε πρόκειται για την περίοδο που συγκυβέρνησαν αγκαλιασμένοι ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, νεοδημοκράτες ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, σημιτικοί ψήφισαν ΝΔ και διαδήλωναν δίπλα δίπλα, σε μία ώσμωση βέβαια που όπως αποδείχθηκε βοήθησε τον ισχυρότερο πόλο.
Μία περίοδος που όπως γράφει ο Ευτύχης Βαρδουλάκης, συγκρούστηκαν οι λογικές ανησυχίες - με το ξέσπασμα περηφάνειας. Και βέβαια σε καμία κοινωνία δεν θα κέρδιζαν οι πρώτοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε σε ένα τμήμα πολιτών ψυχολογικά αποκομμένων από τα συλλογικά αφηγήματα, οι οποίοι βέβαια εύκολα τον εγκατέλειψαν. Διότι οι ψηφοφόροι όπως ξέρουμε ποτέ δεν θεωρούν ότι κάνουν λάθη - παρασύρονται. Δεν πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους- εξαπατώνται. Δεν εμπιστεύονται λάθος πρόσωπα - προδίδονται. Δεν εμπιστεύονται λάθος πρόσωπα - προδίδονται.
Όπως ανέφερε στην παρουσίαση του βιβλίου ο Υπουργός Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης «Η περίοδος του 2014 -2019, είναι προφανώς η περίοδος του «πρώτη φορά Αριστερά». Ας μην κρυβόμαστε, η κυβέρνηση της Αριστεράς ήταν το εθνικό μας απωθημένο. Η Αριστερά ήταν κάτι το καθαγιασμένο, ακόμη και από δεξιούς. Ανοίξαμε ως έθνος την πόρτα στην Αριστερά, η οποία όταν βρήκε την ευκαιρία με την κρίση, πέρασε αυτή την πόρτα. Συνετέλεσε όμως και η ηλικία του αρχηγού της, του Αλέξη Τσίπρα, η προσωπικότητά του, και το γεγονός ότι μπορεί και πετυχαίνει «ψυχικές ταυτίσεις» με ένα κομμάτι της κοινής γνώμης. Το άσχημο είναι ότι η περίοδος αυτή πληρώθηκε από την χώρα».
«Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, στις αυτοδιοικητικές και τις εθνικές εκλογές, είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, λανθασμένων εκτιμήσεων, κινήσεων και καθυστερήσεων, όμως σε όλη αυτή τη διαδρομή η δημόσια παρουσία, το προφίλ και οι ενέργειες του Αλέξη Τσίπρα, ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά από την πρώτη μέρα που αναλάβαμε την διακυβέρνηση», υποστήριξε από την πλευρά του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης. Για το ζήτημα της επιλογής του χρόνου των εκλογών, ανέφερε πως «δείχνει την προσπάθεια του κ. Τσίπρα να είναι συνεπής με τα όσα είχε πει στα ταραχώδη χρόνια που προηγήθηκαν, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να επεκτείνει τον χρόνο και να αφήσει το καλοκαίρι να περάσει».
«Ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε σαν στρατηγική του να κυβερνήσει τη χώρα και όχι να μετάσχει σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα σε αντίθεση με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και για να το κάνει αυτό εξάλλαξε με την ιατρική έννοια του όρου την ανανεωτική Αριστερά σε λαϊκιστική Αριστερά και ο λαϊκιστικός πολιτικός λόγος, όντως συγγένευε με τον πολιτικό λόγο των ΑΝΕΛ. Αυτό έρχεται να κουμπώσει με παθογένειες της Αριστεράς, όπως την εξέφρασε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, λέγοντας ότι «εμείς είμαστε φτιαγμένοι από άλλο υλικό» και ότι «υπάρχουν πολιτικοί στην Ελλάδα που δεν είναι τόσο Έλληνες», υποστήριξε ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης, και πρόσθεσε: «Ίσως έπρεπε να εκφραστεί η οργή και πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά το φροντιστήριο, ώστε να καταλάβει και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις».
«Μέσα από τις συγκρούσεις και τις αντιθέσεις την περίοδο της δεκαετούς κρίσης καταλήξαμε σαν πολιτικό σύστημα σε ορισμένα βασικά ζητήματα όπως είναι η θέση της Ελλάδος μέσα στην Ευρώπη», ανέφερε ο συγγραφέας Ευτύχης Βαρδουλάκης. «Το βιβλίο», είπε, «φιλοδοξεί να γίνει ένα χρήσιμο εργαλείο που οδηγεί σε διαπιστώσεις όπως είναι η υπεροχή της στρατηγικής έναντι του τακτικισμού της μεθοδικότητας έναντι του αυτοσχεδιασμού και του ρεαλισμού έναντι του βολονταρισμού. Η πολιτική κυριαρχία χτίζεται μέσα από τα μεγάλα ζητήματα και όχι μέσα από τον εφήμερο σχεδιασμό της πραγματικότητας».
Παρόντες στην παρουσίαση ήταν ο υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα αυτοδιοίκησης και εκλογών Θεόδωρος Λιβάνιος, η υφυπουργός Εργασίας, αρμόδια για θέματα πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης Δόμνα Μιχαηλίδου, ο υφυπουργός Μεταφορών, Γιάννης Κεφαλογιάννης οι πρώην υπουργοί Όλγα Κεφαλογιάννη και Ανδρέας Λοβέρδος, βουλευτές, στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και σχεδόν όλα τα στελέχη του επικοινωνιακού επιτελείου του Κυριάκου Μητσοτάκη, στέλεχος του οποίου υπήρξε και ο συγγραφέας, ο οποίος είχε ξεχωριστή συμβολή στην εκλογική επιτυχία του 2019.
10°
