Σκέψεις για την άδεια ώστε να υποβληθούν σε ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο μόνο οι γυναίκες του Δημοσίου.
Διαβάζω την είδηση για τη νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα δίνεται άδεια μίας ημέρας τον χρόνο στις γυναίκες υπαλλήλους του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, καθώς και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για να υποβάλλονται σε γυναικολογικό έλεγχο.
Συγκεκριμένα «Στις υπαλλήλους χορηγείται κατόπιν βεβαίωσης του θεράποντος ιατρού μία (1) ημέρα άδεια το έτος με αποδοχές προκειμένου να υποβληθούν σε ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο».
Άμεσα μου ήρθε στο μυαλό γνωστός παράγοντας ποδοσφαίρου που είχε πει προ ετών «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε, οι άλλοι να πάνε να γ@μηθούν». Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η ίδια νομοθετική ρύθμιση δεν μπορεί να ισχύει και για τις γυναίκες του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή οι γυναίκες που εργάζονται σε ιδιωτικές εταιρείες έχουν διαφορετικές ανάγκες; Ή πρέπει να πάρουν άδεια για να κάνουν κάτι για το οποίο σε κάθε περίπτωση βγαίνει κερδισμένη και η εταιρεία και το εθνικό σύστημα υγείας; (Φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούμε ότι υγιής εργαζόμενος κάνει καλύτερα την δουλειά του και υγιής πολίτης χρησιμοποιεί λιγότερο το εθνικό σύστημα υγείας).
Είναι σωστό από τη μία ότι δίνεται αυτή η παροχή στις γυναίκες του Δημοσίου αλλά από την άλλη θεωρώ φάουλ του υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου η ρύθμιση να περιορίζεται στις γυναίκες του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, καθώς και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να μην επεκτείνεται στον ιδιωτικό τομέα. Και λέω φάουλ γιατί παρότι ο ιδιωτικός τομέας έχει να κάνει με το υπουργείο Εργασίας και όχι με το Εσωτερικών, οι δύο υπουργοί θα έπρεπε να είναι σε συννενόηση ώστε το μέτρο να ανακοινωθεί και για τον ιδιωτικό τομέα. Οι παροχές αυτού του τύπου πρέπει να απευθύνονται σε όλη την κοινωνία και όχι μόνο σε ένα κομμάτι της.
Και ας έρθουμε και στο θέμα της αλληλεγγύης και της λογικής. Δεν θα διαμαρτηρηθούν οι γυναίκες του Δημοσίου για αυτό που συμβαίνει; Δεν θα κάνουν μια πορεία, μια διαμαρτυρία; Θεωρούν σωστό οι γυναίκες εκτός δημοσίου να μην έχουν τις ίδιες παροχές; Ή θα βγαίνουν στο δρόμο μόνο για την προάσπιση των «δικών» τους δικαιωμάτων; Τόσο πολύ τις απασχολεί η ισότητα; Πάλι δεν βλέπω αντιδράσεις από οργανισμούς για την ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών, από ακτιβίστριες και γενικά από φορείς που ασχολούνται με τα δικαιώματα των γυναικών. Πάλι τις μοναδικές αντιδράσεις τις βλέπουμε στα social media και αυτό δεν είναι τόσο καλό, γιατί τα social media έχουν δύναμη μεν αλλά δεν μπορούν να ασκήσουν πίεση στο κράτος, ούτε να νομοθετήσουν.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
