Μπορεί να φέρει ανάπτυξη το νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή;
Αυτή τη στιγμή, συζητάμε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο για την πολυπόθητη ανάπτυξη στην Ελλάδα. «Το νομοσχέδιο αυτό φέρνει την αποσάθρωση όποιων εργασιακών δικαιωμάτων είχαν παραμείνει… επιδοτεί ό,τι συναγωνίζεται το περιβάλλον και τον τουρισμό». Όμως για να καταλάβουμε τους κινδύνους που φέρνει στη ζωή μας το νομοσχέδιο, πρέπει να δούμε πιο αναλυτικά τις προτάσεις του.
Διάλυση των συμβάσεων εργασίας
Το νομοσχέδιο προτείνει εξαίρεση από τις κλαδικές συμβάσεις, όταν μια επιχείρηση επικαλείται «οικονομικά προβλήματα», χωρίς να ορίζει τι ακριβώς αποτελούν αυτά. Επίσης, προτείνει την κατάλυση των συλλογικών συμβάσεων για εργαζόμενους με κατηγορίες που εμπίπτουν σε πάνω από ένα κλάδους.
Οι συλλογικές συμβάσεις δε θα ισχύουν από μόνες τους, αλλά θα πρέπει να αποδεικνύουν πως γίνονται στα πλαίσια του δημόσιου συμφέροντος. Δημιουργείται επίσης το γενικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων και εργαζομένων, το οποίο θα ελέγχεται από τον υπουργό. Με τη σειρά του, ο υπουργός θα αλλάζει τους κανόνες εποπτείας, λειτουργίας και δημοσιότητάς του κατά το δοκούν.
Όσον αφορά στη διεξαγωγή απεργιών, το νομοσχέδιο απαιτεί πάνω από το 50% των μελών του συνδικαλιστικού φορέα που θέλει να διεξάγει την απεργία να ψηφίσει ηλεκτρονικά υπέρ αυτής, βάζοντας και άλλα εμπόδια σε οποιαδήποτε μελλοντική απεργία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι, από τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, ούτε το 30% δεν ψήφισε την σημερινή κυβέρνηση, αλλά παρόλα αυτά, αυτή έχει διευρυμένη πλεοψηφία.
Ηλεκτρονικός τζόγος και επιδοτήσεις εκπομπών
Στο νομοσχέδιο γίνεται επίσης αναφορά στον ηλεκτρονικό τζόγο ως μέσο ανάπτυξης για τη χώρα, όπως και για επιδοτήσεις σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Οι επιδοτήσεις αυτές φαίνονται συγκεκριμένα σαν αποπληρωμή γραμματίων προς τους μιντιάρχες της χώρας, που πλέον δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε καν ποιοι είναι, καθώς οι μέτοχοι θα είναι ανώνυμοι χωρίς υποχρέωση υποβολής ποιες εσοχές.
Επιδότηση αντι-περιβαλλοντικών επιχειρημάτων
Αναφορά γίνεται επίσης στην επιδότηση των εξορύξεων χρυσού και βωξίτη, οι οποίες έχουν αποδειχθεί ως καταστροφικές για το περιβάλλον και τον τουρισμό. Αν και ο τουρισμός αποτελεί μία μεγάλη πηγή εσόδων για την Ελλάδα (με το 20% του ΑΕΠ να προέρχεται από αυτό), φαίνεται πως η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να στηρίξει οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που μπορεί να βλάψει τον τουρισμό, ακόμη και αν επιφέρει ελάχιστα κέρδη για τη χώρα. Επίσης, το νομοσχέδιο προτείνει να μη χρειάζεται μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για εκσυγχρονισμό και επέκταση δραστηριοτήτων μιας βιομηχανίας. Ο συντελεστής δόμησης επίσης αυξάνεται, επιτρέποντας τριπλασιασμό της δόμησης για ξενοδοχεία στα ελληνικά νησιά και τις παράλιες περιοχές.
Τα μέτρα αυτά θα βλάψουν αναπόφευκτα τις ευαίσθητες αυτές περιοχές και τον τουρισμό, βλάπτοντας αναπόφευκτα και το περιβάλλον αυτών των περιοχών, ωφελώντας μόνο μερικούς επιχειρηματίες.
Τι θα έφερνε ανάπτυξη;
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η υπερφορολόγηση και η κατάρρευση της κατανάλωσης λόγω της φτωχοποίησης των πολιτών. Το ΜέΡΑ25 προτείνει την κατάργηση της 100% προκαταβολής φόρου, αλλά και τη μείωση του ΦΠΑ στο 15% και της φορολογίας επιχειρήσεων στο 15% για τις μικρές και στο 20% για τις μεσαίες. Επίσης, τη μετατροπή του ΤΑΙΠΕΔ και του υπερταμείου σε μία αναπτυξιακή τράπεζα που θα χρηματοδοτεί τις απαραίτητες δράσεις για την πράσινη μετάβαση προς μιας οικονομίας που δεν θα συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή.
Το αναπτυξιακό νομοσχέδιο, από την άλλη, οραματίζεται μία υπερφορολογημένη χώρα χωρίς κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος και των εργαζομένων. Είναι μια συνταγή που πουθενά, σε καμία χώρα στον κόσμο δεν έφερε ανάπτυξη.
Οι κυβερνήσεις είχαν κάθε λόγο να μετατρέψουν τους αγρότες σε δημόσιους υπάλληλους και οι αγρότες στην πλειονότητά τους δέχθηκαν πρόθυμα αυτόν τον ρόλο
14°
