Ο Νίκος Μπίστης χαιρετίζει με ικανοποίηση τη ρήξη ΚΙΝΑΛ – Βενιζέλου, διότι ανοίγει τον δρόμο σύγκλισης με ΣΥΡΙΖΑ
Ο Νίκος Μπίστης σε άρθρο του στον ιστότοπο The Caller χαιρετίζει με ικανοποίηση τη ρήξη ΚΙΝΑΛ – Βενιζέλου, διότι ανοίγει τον δρόμο σύγκλισης με ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Η ρήξη με τον Βενιζέλο δεν συνιστά από μόνη της ικανή προϋπόθεση επαναπροσανατολισμού του ΚΙΝΑΛ. Όμως κάτι άρχισε να κινείται».
Το άρθρο:
Ενορχηστρωτής αυτού του άτυπου αλλά πολύ πραγματικού μετώπου ήταν ο μόνος ωφελημένος το βράδυ των ευρωεκλογών. Η Νέα Δημοκρατία. Όλα τα άλλα κόμματα, είτε εξαερώθηκαν , είτε υποχώρησαν άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο και πάντως δεν ωφελήθηκαν από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος παρά την υποχώρηση του διατηρεί ένα σημαντικό 24 % που τον κατατάσσει στα πέντε ισχυρότερα κόμματα της Αριστεράς και της κεντροαριστεράς στην Ευρώπη και του δίνει την ισχύ ώστε να υλοποιήσει την στρατηγική της συγκρότησης μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης. Το ΚΙΝΑΛ όλο αυτό το διάστημα κινήθηκε επικουρικά προς την ΝΔ.
Σε όλες τις κορυφαίες επιλογές κυριάρχησαν στο εσωτερικό του δυνάμεις με δεξιό προσανατολισμό , που τις χωρίζει πολιτικό και ψυχολογικό χάσμα με την Αριστερά. Η πτέρυγα αυτή με εμβληματικό επικεφαλής τον Βαγγέλη Βενιζέλο κατασκεύασε την γραμμή της « στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ» την δάνεισε στην ΝΔ και με αυτήν πορεύτηκαν για μεγάλο διάστημα από κοινού ΝΔ και ΚΙΝΑΛ.Στην Συμφωνία των Πρεσπών τροφοδότησε τους εθνολαικιστες κάθε προέλευσης και απόχρωσης, ελπίζοντας ότι θα ωφεληθεί και το ίδιο, πράγμα που δεν συνέβη. Ταυτοχρόνως, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στην σοσιαλδημοκρατική ευρωπαϊκή οικογένεια. Ενώ η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία συνολικά στρέφεται προς τα αριστερά , το ΚΙΝΑΛ είναι το μόνο μέλος της οικογένειας που στράφηκε κατά της Αριστεράς. Με αλλοπρόσαλλες επιθέσεις , που εκτείνονται από τον χαρακτηρισμό ως νεοκομμουνιστών μέχρι την κατηγορία περί νεοδεξιών. Μόλις ο Τσίπρας ανακοινώνει ότι στηρίζει Τίμερμανς για Πρόεδρο της Κομισιόν , η κυρία Γεννηματά αντί να χαιρετίσει το γεγονός διαπιστώνει ότι .......στις δυσκολίες καταφεύγει στου Σοσιαλιστές.
Αυτά μέχρι χτες. Το ερώτημα που δεν αφορά μόνο το ΚΙΝΑΛ αλλά εμπλέκει ως μέρος της λύσης και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι τι θα γίνει από εδώ και εμπρός. Θα συνεχιστεί αυτή η εμφυλιοπολεμική κατάσταση στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο; Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ νομίζω ότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος, ένα μέρος του οποίου διήνυσε μέχρι τις Ευρωεκλογές. Η συγκρότηση της Προοδευτικής Συμμαχίας και η ανοιχτή πρόσκληση στην ηγεσία και τον κόσμο του ΚΙΝΑΛ να συναντηθούμε προγραμματικά σε μια μεγάλη προοδευτική παράταξη. Στην πολιτική έχει σημασία το παρελθόν για την εξαγωγή συμπερασμάτων κανείς όμως δεν μπορεί να πορεύεται μόνο με αυτό και με τις πικρίες που κουβαλάει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εξέλιξη των σχέσεων ΠΑΣΟΚ - Συνασπισμού αμέσως μετά το δύσκολο 89. Σε αυτή την γραμμή πολύ σωστά ο Τσίπρας κάλεσε τον κοσμο του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει χωρίς δισταγμό προοδευτικούς συνδυασμούς για τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αυτή η πρωτοβουλία , ακόμα και αν δεν απαντήθηκε με αντίστοιχη κίνηση κορυφής από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, δημιουργεί δεσμούς στους αγωνιστές της βάσης των δύο κομμάτων. Και σε όλη την διάρκεια της εκλογικής περιόδου - προφανώς και μετά- ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει επίμονα να απευθύνεται στην ηγεσία και τον κόσμο του ΚΙΝΑΛ καλώντας τους να επιλέξουν κατεύθυνση.
Ήδη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ πρίν ακόμα επέλθει η ρήξη με τον Βαγγέλη Βενιζέλο είχαν διαφανεί δύο τάσεις. Η μία επιθυμεί την συνέχιση και ενίσχυση του αντί ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και προεκλογικά και μετεκλογικά. Βλέπει το ΚΙΝΑΛ σαν μια συμπληρωματική δύναμη της ΝΔ, προγραμματικά βρίσκεται εγγύτερα στις νεοφιλελεύθερες απόψεις της ΝΔ, θέλει να την διευκολύνει στους μετεκλογικούς χειρισμούς της σε κάθε περίπτωση. Η άλλη χωρίς να έχει απαλλαγεί από τις αντί ΣΥΡΙΖΑ ψυχώσεις της άρχισε πριν από τις ευρωεκλογές να αρθρώνει ένα αντιδεξιό λόγο. Ο οποίος όμως θα μείνει μετέωρος και απολύτως ευάλωτος στην επίθεση των φιλικών προς την ΝΔ δυνάμεων εάν δεν αρχίσει να διαλέγεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και να συμφιλιώνεται με την προοπτική μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης. Είναι απολύτως θεμιτό να επιδιώκει την βελτίωση των συσχετισμών υπέρ του ΚΙΝΑΛ στο εσωτερικό αυτής της προοδευτικής παράταξης. Όπως επίσης ειναι απολύτως φυσιολογικό, ο ΣΥΡΙΖΑ να θεωρεί ότι αποτελεί την πιο ισχυρή δύναμη στο εσωτερικό της και να θέλει να βελτιώσει την θέση του. Είναι όμως παράλογο να αγνοεί η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ την πραγματικότητα, να αγνοεί τον κίνδυνο από την δεξιά , αδιαφορώντας για την δεξιά παλινόρθωση. Γιατί η αποτροπή της δεξιάς παλινόρθωσης δεν θα προκύψει από εξορκισμό του όρου. Περνάει υποχρεωτικά από την συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων.
8°
