Μελίνα Δασκαλάκη: «Η Αθήνα είναι μια μεγάλη κυρία που έχει εγκαταλείψει τον εαυτό της»

Από τη θητεία της στη Δράση, αλλά και ως πρόεδρος του ιστορικού ραδιοσταθμού Αθήνα 9.84, ως δημοτική σύμβουλος με την παράταξη Δικαίωμα στην πόλη και λόγω επαγγέλματος –είναι δικηγόρος– έχει φήμη ανθρώπου που είναι αποτελεσματικός, ξέρει να μάχεται και να διεκδικεί, δεν φοβάται να αναλαμβάνει ευθύνες και να αναζητεί λύσεις. Προτεραιότητά της είναι να αντιμετωπιστεί η σπατάλη ανθρώπων και χρημάτων, η κακοδιαχείριση και η γραφειοκρατική ανευθυνότητα, και θέλει να συνεχίσει να προσφέρει στην πόλη με τις γνώσεις και την εμπειρία της για να πάει η Αθήνα Ψηλά.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να επιλέξτε τον συνδυασμό του Κώστα Μπακογιάννη για να συνεχίσετε τη δράση σας στην Αθήνα;
Πρώτα πρώτα οι απόψεις του. Είναι σύγχρονες και τολμηρές, ενώ παραμένουν προσγειωμένες και ρεαλιστικές. Συμφωνώ μαζί του στα περισσότερα και κυρίως σε κεντρικές επιλογές και κατευθύνσεις. Η Αθήνα χρειάζεται ένα θετικό σοκ και πιστεύω ότι σκοπεύει να της το δώσει. Μετά, ή και ταυτόχρονα, το ότι είναι επιτυχημένος στην τοπική αυτοδιοίκηση, έχει παραδώσει έργο και στο Καρπενήσι και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος. Αυτό αποτελεί εχέγγυο για την αποτελεσματικότητά του.

Αν εκλεγείτε, ποια θέματα θα είναι η προτεραιότητά σας;
Δεν θα πάψω να μάχομαι τη γραφειοκρατία και την ανευθυνότητα, απ’ όποια θέση κι αν βρεθώ. Δεν θα πάψω να νοιάζομαι για τη σπατάλη στα χρήματα των πολιτών. Πιστεύω ότι αν πολεμήσουμε αυτούς τους δύο εχθρούς, τη σπατάλη ανθρώπων και χρημάτων και την κακοδιαχείριση και την γραφειοκρατική ανευθυνότητα, μπορούμε να κάνουμε θαύματα σε όλους τους τομείς. 

Ποια είναι τα κύρια προβλήματα του Δήμου που χρειάζονται άμεσα απάντηση;
Η καθαριότητα, το πράσινο, η εκτεταμένη στάθμευση, παράνομη, αλλά και νόμιμη. Αυτά είναι τα πρώτα κι από κοντά έρχεται το ειδικό θέμα της τριτοκοσμικής εικόνας στο κέντρο ιδίως της πόλης, που συντίθεται από τους βανδαλισμούς, τους αστέγους, τους τοξικοεξαρτημένους και τις πιάτσες τους, που εξαπλώνονται, και το παρεμπόριο. Η Αθήνα σε ορισμένες περιοχές κείται εντελώς εκτός νόμου, είναι ένα Φάρ Ουέστ, και οι κάτοικοι σε αυτές τις περιοχές δικαιολογημένα αισθάνονται ότι ζουν σε γκέτο.

Η απλή αναλογική που εφαρμόζεται από αυτές τις εκλογές θα δυσκολέψει ή θα διευκολύνει τη δράση του Δ.Σ.;
Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ήταν ένα παλιό αίτημα της αριστεράς. Δεν το συμμερίζομαι. Είμαι, όσο κι αν αυτό ίσως ξενίσει κάποιους, συνειδητά υπέρ ενός συστήματος κατά βάσιν πλειοψηφικού, που όμως διασφαλίζει τη συμμετοχή των μειοψηφιών. Όπως ήταν δηλαδή πριν την αλλαγή του από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. 

Ασφαλώς θα δυσκολέψει τη διαχείριση του Δήμου από το Δημοτικό Συμβούλιο η απλή αναλογική. Και αυτό δεν είναι απλώς μια αστοχία της απλής αναλογικής, αλλά πιστεύω ότι ήταν ο στόχος του πρωθυπουργού, για να εισάγει αυτήν την αλλαγή. 

Πιστεύω δηλαδή ότι ο κ. Τσίπρας καθιέρωσε την απλή αναλογική στην τοπική αυτοδιοίκηση γνωρίζοντας ότι σε ελάχιστες εκλογικές περιφέρειες και δήμους ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτη δύναμη. Επειδή είναι μέγας τακτικιστής, προτίμησε, με δεδομένο ότι θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν παντού δεύτερη ή και τρίτη δύναμη, να αποσταθεροποιήσει τους Δήμους και τις περιφέρειες, παρά να χαρίσει στους αντιπάλους του σαρωτικές νίκες. 

Αλλά και πέραν των κυβερνητικών προθέσεων, τρέμω και στην ιδέα της συναλλαγής δημάρχων με συμβούλους ατομικά, προκειμένου να εξασφαλίσουν την προβλεπόμενη πλειοψηφία για να λαμβάνονται αποφάσεις σύμφωνα με το πρόγραμμά τους. Μακάρι να διαψευσθώ. 

Ποια είναι η σχέση σας με την Αθήνα;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Κουκάκι, όπως οι γονείς μου πριν από μένα. Οι παππούδες και προπαππούδες ήρθαν στην γειτονιά άλλοι από την Μικρασία, άλλοι από την Κρήτη. Λατρεύω το Κουκάκι, και οι φίλοι μου ανέκαθεν με κορόιδευαν γι’ αυτό, κι όχι μόνο τώρα που έγινε πολύ της μόδας. Αλλά, σκεφτείτε, τι είναι να κάνεις κοπάνα από το σχολείο και να αράζεις στα βραχάκια στην Πνύκα; Πόσοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν αυτή την τύχη; 

Για την Αθήνα πάλι συνολικά έχω ανάμικτα αισθήματα. Είναι μια μεγάλη κυρία, αναμφίβολα. Αλλά, κακά τα ψέματα, είναι άσχημη. Κακογερασμένη. Έχει εγκαταλείψει τον εαυτό της. Αλλά εγώ την αγαπώ. Η ζωή μου όλη είναι υφασμένη στους δρόμους της. Θα ήθελα πολύ να την ξαναδώ να λάμπει, και ξέρω ότι μπορεί. Θυμάμαι την εικόνα της στους Ολυμπιακούς του 2004 και ξέρω πως μπορούμε να επιτύχουμε ένα παρόμοιο θαύμα, με λιγότερη επιπολαιότητα, για πιο διαρκή αποτελέσματα.

Τι είναι αυτό που αποκαρδιώνει πιο πολύ τους Αθηναίους στην πόλη τους;
Αυτό που προτάσσουν όλοι οι κάτοικοι της πόλης, όπου περπατώ, είναι η καθαριότητα. Εγώ πιστεύω ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι ο οπτικός «θόρυβος» που δημιουργεί στον κάτοικο ή τον επισκέπτη μια αίσθηση ασφυξίας. Είναι δηλαδή όλα μαζί αυτά που πιάνει το μάτι: ξέχειλοι κάδοι, σπασμένα τα έτσι κι αλλιώς στενά πεζοδρόμια, αμάξια και μηχανές παντού. Βγαίνεις από την πόρτα του σπιτιού σου και χαλάει το κέφι σου αυτομάτως. Πρέπει να αποκαταστήσουμε μια στοιχειώδη τάξη και ευπρέπεια στον Δημόσιο Χώρο. Είναι ζωτική ανάγκη για την πόλη και για την ψυχική υγεία των κατοίκων της. 

Είμαι δυο βήματα από τον λόφο του Φιλοπάππου, αλλά δυστυχώς είναι αφύλακτος, εσχάτως επικίνδυνος και διαχρονικά παραμελημένος. Μου φαίνεται αδιανόητο που έχουμε όλους κι όλους δυο τρεις χώρους πρασίνου σαν κι αυτόν και δεν μπορούμε να τους αποδώσουμε στην πόλη όπως πρέπει.

Πού πηγαίνετε, όταν θέλετε να κάνετε μια βόλτα;
Έχω την τύχη να ζω δυο βήματα από τον μεγάλο περίπατο της Αθήνας, Διονυσίου Αρεοπαγίτου ως το Θησείο. Εκεί περπατάμε. Είμαι δυο βήματα κι από τον λόφο του Φιλοπάππου επίσης, αλλά δυστυχώς είναι αφύλακτος, εσχάτως επικίνδυνος και διαχρονικά παραμελημένος. Μου φαίνεται αδιανόητο που έχουμε όλους κι όλους δυο τρεις χώρους πρασίνου σαν κι αυτόν και δεν μπορούμε να τους αποδώσουμε στην πόλη όπως πρέπει. Αλλά για να πω και όλη την αλήθεια, πάω και στο Νιάρχος, αυτό το τεράστιο ανεκτίμητο δώρο που έκανε το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στη μητροπολιτική Αθήνα και τους κατοίκους της. 

Αν σας λέγαμε να γράψτε ένα σύντομο (20 λέξεις) δελτίο Τύπου που να διαφημίζει την Αθήνα σε ξένα έντυπα, τι θα γράφατε;
Α, μεγάλη πρόκληση! Θα έγραφα: Απ’ όπου κι αν έρχεσαι, έχεις μέσα σου κάτι από την Αθήνα. Έλα να συναντηθείς με την ιστορία σου.

Κι αν σας ζητούσαμε να μας πείτε δυο λόγια για τον εαυτό σας κι έναν καλό λόγο να σας ψηφίσουμε;
Είμαι κανονικός άνθρωπος, με οικογένεια, δουλειά, ενδιαφέροντα και γεμάτη ζωή. Θέλω να εκλεγώ για να προσφέρω. Θα μου πείτε, όλοι το ίδιο λένε. Ε, ναι, αλλά ρωτήστε τους τι άλλο έχουν κάνει στη ζωή τους, δείτε τον βίο και την πολιτεία τους, και μετά κρίνετε. Είμαι πεισματάρα, μαχητική και, λόγω της δουλειάς μου –είμαι δικηγόρος–, με συγκριτικά υψηλό επίπεδο θεσμικών γνώσεων και εμπειρίας. Αναλαμβάνω ευθύνες, δεν φοβάμαι. Λέω την άποψή μου τις πιο πολλές φορές έξω από τα δόντια και μου αρέσει να λύνω προβλήματα, να ξεκολλάω κολλημένες υποθέσεις. 

Οι εκλογές δεν είναι βέβαια διαγωνισμός ταλέντων. Όλα αυτά σας τα λέω για να καταλάβετε ότι είμαι έντιμη και αποτελεσματική. Γιατί και το καλύτερο πρόγραμμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς έντιμους και αποτελεσματικούς ανθρώπους.