Μια διάχυτη αισιοδοξία αντλεί κανείς ακούγοντας φέτος τις ομιλίες των δεκάδων οικονομικών παραγόντων στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών που έχει εξελιχθεί στην κορυφαία συγκέντρωση της οικονομικής ελίτ της χώρα μας και όχι μόνο, καθώς συγκεντρώνει δεκάδες σημαντικές ξένες προσωπικότητες. Και αυτό αποτελεί ένα θετικό γεγονός για τις προοπτικές της χώρας μας, μετά τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις οι περισσότερες ομιλίες συγκλίνουν στο ότι η Ελλάδα ξεπέρασε πλέον οριστικά την πολυετή κρίση, γύρισε σελίδα και προχωράει με αναπτυξιακούς ρυθμούς που σε κάθε περίπτωση δεν θα είναι χαμηλότεροι από 2%.
Τα τραπεζικά στελέχη επισημαίνουν ότι το πρόβλημα των κόκκινων δανείων είναι απολύτως ελεγχόμενο και αντιμετωπίσιμο, εάν και παραμένει ακόμη το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η ρευστότητα έχει επανέλθει και η πιστωτική επέκταση είναι πλέον θετική. Τονίζουν ότι οι στρατηγικοί κακοπληρωτές «υποχωρούν» μπροστά στην επιτάχυνση των πλειστηριασμών και κάνουν λόγο για μια νέα σελίδα στο τραπεζικό σύστημα. Στοιχεία που αποτελούν επίσης ένα αισιόδοξο μήνυμα για την επιστροφή της οικονομίας στην κανονικότητα με ό,τι θετικό συνεπάγεται για το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Κάποιες όμως αναφορές δείχνουν να μην προβάλλονται ιδιαίτερα στο δημόσιο αυτό διάλογο που βρίσκεται σε εξέλιξη στους Δελφούς, αναφορές που δεν αφορούν την οικονομία και το μέγεθος επενδύσεων ή το αριθμό των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά γενικότερα το επίπεδο της παιδείας μας, τις νοοτροπίες και γενικότερα τη γενικότερη καθημερινότητα και το πώς την βιώνουμε.
Θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει: Γιατί να γίνει εκτενής και σε βάθος αναφορά στα θέματα αυτά σε ένα οικονομικό Φόρουμ, όπως είναι αυτό των Δελφών και ειδικά από οικονομικούς παράγοντες;
Μια αυθόρμητη απάντηση θα ήταν γιατί το επίπεδο της Παιδείας, οι νοοτροπίες και η καθημερινότητα αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα που καθορίζει την ποιότητα ζωής σε κάθε χώρα και τελικά αποτελεί παράγοντα προσέλκυσης επενδύσεων και οικονομικής ανάπτυξης.
Πώς, λοιπόν, δείχνουν να εξελίσσονται οι νοοτροπίες στη χώρα μας;
Ένα ερώτημα που μπορεί να δώσει ο καθένας μας απάντηση από την εμπειρία του, «κυκλοφορώντας» στην καθημερινότητα, όπως μεταξύ άλλων:
• στους δρόμους και στα πεζοδρόμια
• στις αίθουσες και στους διαδρόμους σχολείων και πανεπιστημίων ως καθηγητές, γονείς, επισκέπτες
• σε χώρους μαζικών εκδηλώσεων
• σε δημόσιους χώρους, κτήρια και πλατείες
• στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Εάν οι απαντήσεις που θα συγκεντρωθούν δείχνουν μια βελτίωση της ποιοτικής εικόνας διαχρονικά, τότε πραγματικά η χώρα μας θα έχει ξεπεράσει οριστικά όχι μόνο την οικονομική κρίση αλλά ταυτόχρονα και την κρίση αξιών και μπορεί να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον της, το μέλλον της νεότερης γενιάς. Ας αισιοδοξούμε ότι το ισοζύγιο και στις απαντήσεις αυτές θα έχει θετικό πρόσημο.
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
13°
