Το λυκόφως της Χρυσαυγής

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξεκλήρισε συνειδητά και στρατηγικά τη Χούντα και τη δυναμική της με πολλή προσοχή. «Κατέβασε» σοφά όλο του το κύρος κατά της θανατικής ποινής των χουνταίων, με το «όταν λέμε, ισόβια εννοούμε ισόβια». Με ένα σμπάρο έβγαλε τότε δύο τρυγόνια. Και την αναγκαία ομαλότητα, το «ήπιο πολιτικό κλίμα», χωρίς κλυδωνισμούς από τους κρυμμένους ανταριασμένους χουνταίους. Και την κατάργηση της αναχρονιστικής μπανανέ θανατικής ποινής, αγνοώντας το «αριστερό» σύνθημα «δώστε τη χούντα στο λαό». Έβαλε έτσι την υπανάπτυκτη Ελλάδα να πατήσει με το κεφάλι ψηλά στο Ευρωπαϊκό περιβάλλον, λίγο πριν την σπρώξει εντελώς εντός ΕΟΚ.

Ο Αντώνης Σαμαράς ξεκινάει τώρα το ξεκλήρισμα των ναζί, όχι στρατηγικά, έχοντας ολιγωρήσει για την αχαλίνωτη και ατιμώρητη βία τους. Μάλλον από τυχοφαρδία, δηλαδή, έβαλε το χέρι μέσα στο σακούλι και έβγαλε …Λαγό, δια του Πατέλη, ο οποίος δια του Ρουπακιά… Κάτι που ήταν για τους ναζί σαν την κακιά την ώρα. Ένα ατυχές συμβάν και όλα πάνε στράφι: χλίδα, χρήμα, δόξα, πρωτοσέλιδα στο Πρώτο Θέμα… Σίγουρα, αργά ή γρήγορα αυτός ο μεθυσμένος αλαζονικός βάρβαρος εσμός θα αποκαλυπτόταν… Δεν δείχνουν όμως όραμα και άρωμα Σαμαρά από πίσω τους τα γεγονότα.

Εδώ να πούμε εν παρόδω γι αυτό, που σε ρωτάνε όλοι τι θα γίνει με το «φιάσκο» της δίωξης των ναζί. Τίποτα δεν θα γίνει, πέρα από τα αυτονόητα. Απαξιώ να σταθώ στην άθλια γενικευμένη συζήτηση, που διακονεί το σύνηθες καρακατσουλιό εντεκα εκατομμυρίων δικαστών της καθ’ ημάς δημοκρατίας. Γιατί το έκανε αυτό η κυβέρνηση, γιατί της την έφερε η Δικαιοσύνη, πώς έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ τον ανακριτή να κάνει ζημιά στην κυβέρνηση. Όλα είναι πιθανά και αδιάφορα και δεν γνωρίζω να σας πω. Το μεγάλο κάδρο μόνο μας ενδιαφέρει, το τζάμι ράγισε και το πουλλόβερ ξηλώνεται.

Λίγο έδρασε ο «φασίστας» Δένδιας, που προφανώς προετοιμαζόταν από καιρό και έχει και τους ναζί θύλακες να διαλύσει στην Αστυνομία. Λιγότερο η Δικαιοσύνη, που τώρα μπορεί να μας δείξει την αξία της. Άντε κάτι έχει κάνει και το Μαξίμου, τίποτε δεν γίνεται χωρίς να το θέλει η κεφαλή, δύσκολα θα μας πείσει πάντως ότι δεν μέτραγε τόσον καιρό το ακροδεξιό πολιτικό κόστος. Κυρίως, όμως, έδρασε αυτό το αδικοχαμένο παλικάρι, που άθελά του ετοίμαζε από καιρό την διάλυση αυτής της ανωμαλίας… Το κτηνώδες μίσος κάποιων στόκων εναντίον του («με μισούνε, ρε!...»), που άνοιξαν μαύρη τρύπα για να τον πετάξουν μέσα, τους τσάκισε τα χέρια. Μόλις τον άγγιξαν θανατερά, τους πήρε μαζί του.

«Ναι! Ξεφουσκώνει η φούσκα των ναζί!», γράφαμε εν θερμώ την επαύριο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, πρωτακούγοντας το όνομα Ρουπακιάς και τη σχέση του με τους ναζί. Δικαίως τολμήσαμε να προβλέψουμε ότι μονά ζυγά οι ναζί χάνουν. Γιατί, λέγαμε, είτε η ηγεσία παραδέχεται ότι είναι δικός της ο Ρουπακιάς, οπότε αυτομάτως ενοχοποιείται, είτε τον αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας. Οπότε και «θα αποδειχθούν άνανδροι ηγέτες, που εγκαταλείπουν στα δύσκολα όσους κακομοίρηδες ενέπλεξαν στα άθλια ναζιστικά τους παίγνια… Και αυτό είναι κάτι που τελικά θα μετρήσει πολύ, για όλα τα κορόιδα που είχαν γοητευτεί από τον τάχα κιμπάρικο και μπεσαλίδικο «αντισυστημικό» λόγο, που επισκίαζε τη θρασυδειλία τους. Θα τους πούνε κότες και θα γίνει σκορποχώρι το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ, μαζί και το μαγαζί» των ναζί.

Ανεξάρτητα από την θυελλώδη αστυνομοδικαστική εξέλιξη του πενθημέρου ας σημειωθούν δύο στοιχεία. Έκανε δουλειά και η κυβέρνηση, αλλά μεγάλη ατυχία είχαν και οι ναζί που τους στράβωσαν μαζεμένες πολλές συγκυρίες. Να είναι ο δολοφόνος εντελώς στόκος, να μπει στη μέση και ο «γυναικείος» παράγων με ακατάσχετη αμήχανη φλυαρία. Πάρτον κάτω όλον τον μεγαλεπήβολο σχεδιασμό των ναζί…

Δεν είναι κάθε μέρα του Άη Γιαννιού, το ξέχασαν κάποιοι αλαζόνες πονηροί, που νομίζουν ότι είναι ευφυείς. Στηριζόταν όλη αυτή η μεθυσμένη δυναμική στο πάμε και βλέπουμε. Στουρνοβλαχέ υπολογισμός, κάποια στραβή μπορεί να σου σκάσει, όταν μάλιστα πλέον έχεις να διαχειριστείς ανθρώπινο κατιμά του ημικόσμου. Αργά ή γρήγορα η στραβή θα ερχόταν.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει οριστικά πάρει θέση. Η δημοκρατία στηρίζεται ηθικά και αισθητικά στο παράδειγμα του Δαυίδ και ο φασισμός στου Γολιάθ. Αυτό σημαίνει και τη μακροπρόθεσμη ροπή των πραγμάτων. Ο φασισμός καγχάζει, είμαι γομάρι, είμαι το κράτος του φόβου και του τρόμου, της απειλής, της ροχάλας και της ύβρης, του μίσους και της βίας, της επιβολής των λίγων στους πολλούς. Αυτός είναι ο φασισμός σε ΟΛΕΣ τις μορφές του. Εδώ εν προκειμένω έχουμε την απεχθέστερη: τους ναζί. Κάποια στιγμή αυτό φέρνει σκέψεις σε όσους ξεγελάστηκαν.

Η ουσία είναι ότι το οικοδόμημα καταρρέει. Ο φόβος και ο τρόμος που προκαλούν αυτοί οι βάρβαροι άνθρωποι, μετά τις καταλυτικές αποκαλύψεις των ημερών, τα γυρίζει όλα ανάποδα. Αν μάλιστα συμπεριλάβεις και την αποκάλυψη της θρασυδειλίας τους, τότε γίνεται κακιά σαλάτα… Τα ίδια στοιχεία που ως τώρα τους έκαναν γοητευτικούς, τώρα είναι που τους χαντακώνουν.

Αν κάποιος λεβεντοβούβαλος οικογενειακώς ως τώρα τους θαύμαζε, πλέον η πάντα πρακτική γυναίκα του θα αλλάξει γνώμη και θα αρχίσει να του βάζει λόγια. «Μην είσαι κορόιδο, μην τους ακολουθείς, είναι κότες, με την πρώτη αναποδιά θα σε αδειάσουν και σένα σαν τον Ρουπακιά», στο κλίμα που περιγράφαμε προηγουμένως… Το «σου είπανε να τραυματίσεις στην κοιλιά και εσύ βάρεσες καρδιά και τον σκότωσες» είναι αποκαλυπτικό για τον κάθε παρασυρμένο επιπόλαιο ψηφοφόρο. Θα τον προβληματίσει δραματικά. Θα τον επηρεάσει και η γυναίκα του. Θα επηρεάσει και τα παιδιά του, που ως τώρα βλέπανε τους λεβεντογόμαρους και τους θαυμάζανε. Και μαθαίνανε ότι η ζωή του Άλλου δεν έχει αξία, ώσπου να τους περάσει από το μυαλό, ότι ξάφνου μπορεί αυτοί να γίνουνε ο Άλλος…

Και βέβαια, οι ιαχές «νίκης» των απελπισμένων βουλευτών που αποφυλακίσθηκαν, για να τσιμπήσουν οι αδαείς και να τρομοκρατήσουν την πιάτσα, είναι κούφιες. Ακόμα και όλοι τους να είχαν αποφυλακιστεί και ο «Εθνικός Ηγέτης» μαζί, πάλι η «νίκη» θα ήταν πύρρεια. Είπαμε. Η ουσία είναι ότι έχει πλέον σημειωθεί η αρχή του τέλους.

Αμ, η Εκκλησία, που τώρα σύσσωμη τους αδειάζει, αυτό πού το βάζετε; Τώρα πλέον δεν είναι μοναχός του ο αξιοπρεπής Μητροπολίτης Σισανίου Παύλος, που κρατάει την τιμή στα χέρια του. Τώρα σύρθηκαν πίσω του και οι αθλιότεροι. Ακόμα και ο διαβόητος Αμβρόσιος, ο υμνητής της Χούντας και της Χρυσής Αυγής, τώρα τους εγκαταλείπει: «Γλυκιά ελπίδα η Χρυσή Αυγή αλλά δεν μας άκουσε». Μην ξεχνάμε ότι η Εκκλησία δεχόταν πιέσεις να αποκηρύξει τους ναζί, αλλά της ήταν δύσκολο («Το χρυσαυγές, ή το χρυσόφως της Χρυσοπηγής»). Τους στήριζε η χουντοπαρέα του Μακαριστού, η Χρυσοπηγή, αλλά και πολλοί παπάδες. Τώρα, λοιπόν, αφού τους εγκαταλείπει και ο Αμβρόσιος, αρχίζει να ισχύει το μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι…

Η δικαιοσύνη κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα, που αποθαρρύνει την ασυδοσία και αποκαλύπτει την εξαπάτηση. Την αρρώστεια όμως δεν θα την ιάσει ο δικαστής, αλλά η ίδια η κοινωνία μας. Αυτή δίνει το ηθικό έρεισμα σε τέτοια φαινόμενα, καθοδηγούμενη από τον ποικιλώνυμο σκοταδιστικό λαϊκισμό. Οι κραυγές τύπου raging bull, οι βιαιοπραγίες και οι ροχάλες των πανικόβλητων πλέον ναζί χάνουν τη γοητεία τους. Αλλά μέχρι προ τινος άρεσαν στον ευρύ γονότυπο του τσιφτετέλληνα, είχαν «κοινό». Υπάρχει πολύς νεάντερταλ στον τόπο μας, απότοκος του διαρκούς σκοταδισμού, που δεν αφήνει τον πολίτη να πει «ένα κι ένα κάνουν δύο». Παρά μόνο «έτσι είναι, γιατί έτσι γουστάρω, γιατί εγώ είμαι ο γαμάω!».

Και αυτό μόνο με εισροή φωτός μπορεί να διαλυθεί και θα πάρει χρόνια. Γιατί ακόμα κυριαρχεί ο λαϊκισμός, ο λεβεντογεννήτορας του Σκότους και του Χάους, που παιδιά τους είναι το Μίσος και η Βία, ζευγάρι που με τη σειρά του γεννάει μπανανέ καταστάσεις. Μικρό μέρος τους είναι οι ναζί… Για να μη δει χαΐρι και προκοπή αυτός ο τόπος ο πονεμένος.

Ζούνε ανάμεσά μας; Όχι, εμείς ζούμε ανάμεσά τους! Όθεν, για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πάρα πολλή…

---

Μακρύ Υ.Γ.

Κάποιοι «αριστεροί» μας εγκαλούν ότι καταναλωνόμαστε στο να «χτυπάμε την Αριστερά, δίνοντας συγχωροχάρτι στο μακρύ χέρι του καπιταλισμού, τους φασίστες». Ήμαρτον. Ντροπή. Εκτός του ότι είναι τόσο γελοία αυτή η θεωρία του μακριού χεριού, υπάρχουν και γραφτά που μένουν. Νισάφι πια. Εδώ και ενάμιση χρόνο, ήδη προεκλογικά, μιλάμε αποκλειστικά για τους «ανθέλληνες και αντίχριστους ναζί» και την «αυγή μιας χρυσής παρεξήγησης», λέγοντας ότι αυτό αργά ή γρήγορα θα μαθευτεί και θα τους ξαναφέρει στο ράφι που τους πρέπει. Αφού είναι θνησιγενής η δυναμική τους, μια που εδράζεται στο ψέμα. Και θα αντέξει, όσο κρύβεται αυτό το ψέμα πίσω από τον Σκοταδισμό.

Βέβαια, ήδη από τότε, είναι αλήθεια πως έχουμε μιλήσει για Όλο το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο, το οποίο φυσικά δεν έχει σχέση με τα μικροκομματικά ανόητα παίγνια της ΝΔ. ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑ, ΛΕΜΕ!... «Το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο» και «Το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο (ΙΙ)»  είναι τα ιδρυτικά προεκλογικά κείμενα της ακολουθίας αυτής περί «θεωρίας των άκρων», η οποία πουθενά δεν λέει ότι ταυτίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με την ΧΑ. Λέει ότι η βία των ναζί δεν είναι χειρότερη από την βία των αντικρατικών μπάτσων, αλλά περί αυτών θα επανέλθουμε.

Το θέμα είναι ότι αμέσως μετά την δολοφονία του Πακιστανού Σαχτζάτ Λουκμάν εισαγάγαμε την έννοια της ηθικής αυτουργίας των ναζί: «Οι αρμόδιοι εισαγγελείς, όπως και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος, μπορούν ενδεχομένως, με απλή νομική ανάγνωση αυτών των εγκλημάτων, να ‘διαβάσουν’ την ηθική αυτουργία, που κρύβεται πίσω από αυτούς τους φόνους» («Ξεφουσκώνει η φούσκα των ναζί;»). Την άνοιξη γράφαμε πως «δεν αγοράζεις μεταχειρισμένο αυτοκίνητο από κάποιον, που στον ένα λέει κάτω ο Χίτλερ και στον άλλο λέει ζήτω ο Χίτλερ» («Ο απεχθής αποκρουστικός μαύρος κίνδυνος»). Κάτι που μετά την σημερινή απολογία του κ. Μιχαλολιάκου και την άρνησή του (χε, χε) ότι είναι ναζιστής, αποκτάει νέο ενδιαφέρον για όσους πιστά τον ακολουθούν τόσον καιρό... Μετά λέγαμε, κόντρα στους πολλούς, ότι δεν χρειάζεται νέος νόμος για να αντιμετωπίσει τα εγκλήματα των ναζί («Μαύρες κουρούνες, άσφαιρο αντιρατσιστικό» ). Πριν και μετά από αυτό έχουμε γράψει καμιά δεκαριά κείμενα, προχωρώντας τη συζήτηση και ολοκληρώνοντάς την στο αυγουστιάτικο «Δημοκρατική νομιμότητα, ώρα μηδέν». Εδώ καλούσαμε τον Δένδια και τους εισαγγελείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους για καραμπινάτες υποθέσεις, κλείνοντας: «Είναι η ώρα μηδέν για τη δημοκρατική νομιμότητα, είναι ώρα για έργα, ώρα αυτοάμυνας για τη δημοκρατία». Τι άλλο θέλατε από τις δημοσιογραφικές φωνές, να κάνουν και συλλήψεις; Μάλλον άλλο είναι το ζόρι σας. Σας χαλάει αυτή η κουβέντα μας για την «αριστερή» πτυχή του Ακροδεξιού Φαινομένου…