Το θέμα της προγραμματισμένης νέας μείωσης των συντάξεων από τις αρχές του 2019, κυριαρχεί στην πολιτική επικαιρότητα.
Με το εκλογικό σώμα να μεγαλώνει σε ηλικία, το brain drain να κινείται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα και πολλούς νέους να κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από το πολιτικό σύστημα, η ψήφος των συνταξιούχων μετράει ολοένα περισσότερο. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του σε συνταξιούχους πλησιάζοντας εκείνα της ΝΔ, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει δύο καθαρές εκλογικές νίκες.
Σήμερα οι συνταξιούχοι στρέφονται με τιμωρητική διάθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί κάποιες διορθωτικές κινήσεις.
Πρόσθετο μέτρο
Η μείωση των συντάξεων δεν προβλέπεται, με τη μορφή που πήρε, στο τρίτο πρόγραμμα - μνημόνιο. Επειδή όμως κρίθηκε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τη δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας, το ΔΝΤ επέμεινε στην εφαρμογή του μέτρου και οι ευρωπαίοι εταίροι συμφώνησαν, σε επίπεδο Eurogroup.
Η λογική του ΔΝΤ είναι απλή. Η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί δυναμικά, η Ελλάδα έχει δημογραφικό πρόβλημα, το Δημόσιο δεν θα εξασφαλίσει χαμηλά επιτόκια στις διεθνείς αγορές. Κατά συνέπεια, χρειάζεται δραστική μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης που εγγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό για να γίνει το χρέος βιώσιμο.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν προσπάθησε να αλλάξει την οικονομική πολιτική της για να πείσει εταίρους και πιστωτές για την καλή προοπτική της ελληνικής οικονομίας.
Παρά τις διαμαρτυρίες της, προσυπέγραψε το μέτρο που πρότεινε το ΔΝΤ για να εξασφαλίσει την επίσημη έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα - μνημόνιο.
Έδωσε τη μάχη των εντυπώσεων με το σκεπτικό ότι δήθεν τα δύσκολα τελείωσαν, ενώ προσυπέγραψε νέα μέτρα και πρόσθετες δυσκολίες για το 2019 - 2020.
Τσίπρας και Τσακαλώτος δέχθηκαν το ιδιαίτερα αυστηρό μέτρο, έπαιξαν όμως με τον πολιτικό χρόνο.
Το πήγαν προς το τέλος της τετραετίας και τώρα δίνουν μάχη παρασκηνίου για να πάει στην αρχή της επόμενης τετραετίας. Δεν τους ενδιαφέρει τόσο η οικονομική και κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται με δική τους ευθύνη όσο να ενταχθεί το μέτρο που έχει συμφωνηθεί και ψηφιστεί στον πολιτικό τους σχεδιασμό. Μια καθυστέρηση στην εφαρμογή του θα τους διευκόλυνε προεκλογικά, ενώ θα δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στην επόμενη κυβέρνηση, στο ξεκίνημα της δικής της τετραετίας.
Επιστροφή... Πινοσέτ
Στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι μια μέση μείωση στις συντάξεις της τάξης του 14% θα στεκόταν εμπόδιο στην προσπάθεια εκλογικής - πολιτικής ανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ.
Καταφεύγουν σε νέα επιθετική προπαγάνδα, σύμφωνα με την οποία η πρόταση Μητσοτάκη - ΝΔ για κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου προκειμένου να αποτραπούν πολύ μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις συνεπών ασφαλισμένων και υπερβολικές αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές θα οδηγούσε σε... κοινωνική ζούγκλα.
Στην προσπάθειά τους να κρύψουν τις διαστάσεις του προβλήματος που δημιούργησαν εμφανίζουν τον Μητσοτάκη σαν νοσταλγό του Πινοσέτ για το συνταξιοδοτικό και γενικότερα.
Η ταύτισή τους με τον δικτάτορα Μαδούρο της Βενεζουέλας τους οδηγεί σε λογικά και πολιτικά άλματα προκειμένου να ταυτίσουν τον Μητσοτάκη με την παράδοση του δικτάτορα της Χιλής Πινοσέτ. Η εντατικοποίηση της κυβερνητικής προπαγάνδας δεν πρόκειται να λύσει το πολιτικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τους συνταξιούχους.
Το μόνο βέβαιο
Σε αυτή τη φάση η κυβέρνηση παίζει με όλα τα σενάρια ανοικτά, ενώ εξαντλείται ο πολιτικός χρόνος που έχει στη διάθεσή της.
Θα εφαρμόσει το μέτρο αλλά με σημαντικά αντισταθμιστικά μέτρα. Θα βρει τον τρόπο να κάνει πιο ήπια την εφαρμογή του μέτρου. Θα αξιοποιήσει την πολιτική συνεργασία με Μοσκοβισί για να το αναβάλλει 6 έως 12 μήνες. Θα κάνει νέα στροφή στην πολιτική της και θα εφαρμόσει μονομερώς το μέτρο.
Πίσω από τα πολιτικά σενάρια που προβάλλει το Μαξίμου δεν είναι δύσκολο να διακρίνουμε τη βέβαιη νέα μεγάλη μείωση των συντάξεων που έρχεται με υπογραφή Τσίπρα.
9°
