«ΠΕΙΣΜΑ για να μην περάσουν στην κοινωνία τα ποταπά συναισθήματα που ξερνάνε φασίστες, παπάδες που βγάζουν τα χουντικά τους σώψυχα, ραμολιμέντα της δημοσιογραφίας που πάνω στους νεκρούς χύνουν ψέματα και δηλητήριο για να ξαναφέρουν τα αφεντικά τους πίσω».
Η ανάρτηση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Πολάκη -που περιγράφει το πώς τα κατάφερε, χωρίς να αισθανθεί την ανάγκη να ψελλίσει μια συγνώμη για όσα δεν έγιναν- ξερνάει χολή για τα «ραμολιμέντα της δημοσιογραφίας», που υποτίθεται «χύνουν ψέμα και δηλητήριο», επειδή ασκούν κριτική για τις ανεπάρκειες που πλέον αναδύονται μέσα από τα αποκαΐδια στο Μάτι.
Ο κ. Πολάκης –και οι συν αυτώ- δεν θέλουν ή δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι αποστολή του Τύπου ήταν και παραμένει η κριτική ανάδειξη των ολέθριων συνεπειών από την καταστροφή, που κόστισε τη ζωή 81 συνανθρώπων μας μέχρι τώρα. Η αποσιώπηση των ευθυνών, η απόκρυψη της αλήθειας για τα αίτια της συμφοράς, αποτελεί ύβρι για τη μνήμη των νεκρών. Αυτό δεν το γνωρίζουν οι «πρώτη φορά» κυβερνώντες; Δεν γνωρίζουν ότι ανάμεσα στις αρλούμπες για τον «στρατηγό άνεμο» και τις θεωρίες συνωμοσίας περί «ασύμμετρων απειλών» υπάρχει η αδήριτη ανάγκη να αναδείξουν τα «ραμολιμέντα δημοσιογράφοι», τι πράγματι έφταιξε για την τραγωδία, τι δεν έγινε για να αποτραπούν τα χειρότερα;
Ήταν και ο άλλος, που θεώρησε ότι ο ΣΚΑΙ, για να σπεύσει πρώτος στην κάλυψη της πυρκαγιάς στην Κινέττα, μπορεί και να ήταν ο εμπρηστής! Με αυτά και με άλλα, ελπίζουν κάποιοι από τους ανευθυνο-υπεύθυνους να επιβάλλουν τη σιωπή -«δεν είναι τώρα η ώρα για αντιπαραθέσεις»…- και αργότερα, όταν οι συλλογική μνήμη εξασθενίσει, να τα ξαναρίξουν στα «ραμολιμέντα της δημοσιογραφίας που πάνω στους νεκρούς χύνουν ψέματα και δηλητήριο για να ξαναφέρουν τα αφεντικά τους πίσω».
Στο μεταξύ μια πληροφορία που μετέδωσε ένας δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ, στάθηκε η αφορμή να ξεχάσει το Μαξίμου τα περί σιωπής και να κηρύξει «ανένδοτο» κατά του καναλιού. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, απαγόρευσε στους βουλευτές του να συμμετέχουν εφεξής στα τηλεοπτικά πάνελ του καναλιού... Άρα όσα έγραφε ο κ. Δημήτρης Ραπίδης ότι είναι ύποπτο που ένα κανάλι βρέθηκε πρώτο στην κάλυψη της πυρκαγιάς στην Κινέτα- με αιχμές του τύπου «λες και γνωρίζουν από πριν πού θα έχει φωτιά ή εμπρησμό»-δεν ήταν μεμονωμένη άποψη;
Όλως περιέργως, όσοι κυβερνητικοί παράγοντες εμφανίζονται σήμερα θιασώτες μιας ιεραποστολικής αντίληψης για την συγκάλυψη -στην ουσία- των γεγονότων, δεν αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο μερικά χρόνια πριν. Ή, καλύτερα, ξύνονταν πρώτοι και καλύτεροι, στη γκλίτσα του τσομπάνη.
Εφημερίδα «Η Αυγή», στις 25 Αυγούστου 2009. Η πύρινη λαίλαπα σαρώνει την Ηλεία αλλά και άλλες περιοχές της χώρας. Ο νόμος της σιωπής δεν ισχύει για την «πρωινή εφημερίδα της Αριστεράς». Με κεντρικό τίτλο «Έγκλημα διαρκείας…» σημειώνει: «στις στάχτες το δικομματικό μοντέλο ανάπτυξης με τις ψηφοθηρικές παροχές εις βάρος του περιβάλλοντος». Καραμπινάτη πολιτική παρέμβαση, δηλαδή, μέσα στα αποκαΐδια. Φαντάζομαι ότι ο κ. Πολάκης θα θεωρούσε, τότε, αδιανόητο το να σιωπήσει.
Δυο μέρες αργότερα, στις 27 Αυγούστου 2009 η «Ελευθεροτυπία» κυκλοφορούσε με πρωτοσέλιδο τίτλο «Ανίκανοι!» και υπέρτιτλο «Θρήνος για τους νεκρούς, Οργή για την απουσία του κράτους».
Τότε η κριτική ήταν νομιμοποιημένη. Κυβερνούσαν οι «άλλοι»… Σήμερα όσες εφημερίδες αναφέρονται στις ευθύνες της κυβέρνησης χαρακτηρίζονται ούτε λίγο ούτε πολύ ως «θεραπαινίδες ναρκεμπόρων, υπηρέτες νονών». Αλήθεια ποιοι τα έγραφαν τότε αυτά; Μήπως «ραμολιμέντα της δημοσιογραφίας»;
Αλλά τον τόνο τον έδινε τότε ο ίδιος ο κ.Τσίπρας. Την ίδια περίοδο, κι ενώ οι πυρκαγιές αφάνιζαν ακόμη ζωές και περιουσίες, δήλωνε πως «η κυβέρνηση (σ.σ. της ΝΔ με πρωθυπουργό, τότε, τον Κ. Καραμανλή) έχει γελοιοποιηθεί πλήρως με τα επικοινωνιακά της ευρήματα περί ασύμμετρης απειλής». Μόλις προχτές, ως πρωθυπουργός όχι μόνο άφηνε αιχμές για «ασύμμετρη απειλή», αλλά ανακάλυπτε ότι «οι πυρκαγιές δεν είναι πρόσφορο έδαφος για κομματική αντιπαράθεση και αντιπολίτευση χαρακωμάτων. Χρειάζεται στήριξη σε όσους δίνουν τη μάχη».
Ακόμα και σε αυτές τις τραγικές στιγμές, η τέχνη της «κωλοτούμπας» είναι δύσκολο να ξεχαστεί. Μόνο που για να πιάσει τόπο, χρειάζεται να ριχτούν στην πυρά ο αντιπολιτευόμενος Τύπος, τα μισητά ΜΜΕ, οι ενοχλητικοί δημοσιογράφοι που θέτουν ερωτήματα, να φιμωθούν όλοι οι ειδικοί που ζητούν εξηγήσεις. «Έγκλημα διαρκείας», που έγραφε και η «Αυγή».
12°
