Τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν μέλη της Χρυσής Αυγής από τα γραφεία της Νίκαιας με μαύρες μπλούζες και παντελόνια παραλλαγής κατευθύνθηκαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα προς την οδό Παναγή Τσαλδάρη και ο Γιώργος Ρουπακιάς βγήκε από το αυτοκίνητό του και τον μαχαίρωσε θανάσιμα. Και ενώ μία από τις πιο σημαντικές δίκες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας συνεχίζεται στο χώρο του Κορυδαλλού, τη δική της μάχη δίνει καθημερινά η μητέρα του Παύλου, Μάγδα Φύσσα, όπου στην αίθουσα του δικαστηρίου ζει ξανά και ξανά τη νύχτα της δολοφονίας του γιου της.
Σε συνέντευξή της στο «Κ» της Καθημερινής και στον Γιάννη Παπαδόπουλο, η κ. Φύσσα λέει: «Κάποιες φορές είναι λυπηρό να μην είναι άλλοι στο κοινό, αλλά δεν με πειράζει, δεν με ενοχλεί να είμαι μόνη μου». «Δεν είμαι εκεί γιατί έχω αντοχές, αλλά γιατί πρέπει. Το χρωστάω στον Παύλο. Νιώθω ότι είναι και εκείνος εκεί και τους αντιμετωπίζει. Αυτή η δίκη όμως δεν αφορά μόνο εμένα, μας αφορά όλους, όλη την Ελλάδα».
Άλλα σημεία της συνέντευξης:
«Απαιτώ δικαιοσύνη. Δικάζεται μια εγκληματική οργάνωση που είναι κόμμα στη Βουλή. Να διαλυθεί. Να μπει μέσα ο πιο μικρός μέχρι τον πιο μεγάλο ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης. Να φτάσει στο τέλος και να δω την καταδίκη τους».
«Για εμάς δεν θα αλλάξει κάτι. Δεν θα έχουμε τον Παύλο πίσω. Το θέμα είναι να βγει κάτι για τη γενιά σας, να μην υπάρξουν και άλλα θύματα. Εστω κι έναν να γλιτώσουμε πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό».
«Ξέρουμε ποιοι ήταν οι ταγματασφαλίτες και δεν γίνεται να μη γνωρίζουν την Ιστορία (οι ψηφοφόροι). Είναι τόσο πρόσφατη, για να τη ξεχνούν ακόμη και οικογένειες που είχαν έστω κι ένα θύμα στην Κατοχή. Δεν πίστευα ότι θα ζήσω τέτοιες καταστάσεις. Οι δύο παππούδες του Παύλου έδιωξαν τους Γερμανούς και ξαφνικά χάνουν εγγόνι από τα χέρια των δωσίλογων. Δεν μπορούσα να το φανταστώ».
Ακόμα, η κ. Φύσσα εξηγεί ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη διεξαγωγή της δίκης, μετά από δυόμισι χρόνια, παραμένει η επιλογή της αίθουσας. Ο χώρος στον Κορυδαλλό δεν είναι κατάλληλος. Τα μικρόφωνα δεν λειτουργούν, η ακουστική είναι κακή και η μετάβαση δεν είναι το ίδιο εύκολη με το Εφετείο στο κέντρο της Αθήνας.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
10°
