Ο Τσίπρας έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Antivirus

Όπως είχε προαναγγελθεί από τους υπευθύνους του περιοδικού Antivirus, ο πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη στο έντυπο (και σάιτ) της LGBTQi+ κοινότητας. 

Μεταξύ άλλων είπε: 

Σχετικά με τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου (σε δημόσια διαβούλευση): «Πιστεύω ότι είναι ένα σημαντικό όσο και στοιχειώδες βήμα εκσυγχρονισμού αλλά και εμβάθυνσης της ισότητας όλων των πολιτών. Ευθυγραμμιζόμαστε έτσι, με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη Διεθνή Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το ερώτημα, βέβαια, είναι γιατί ευθυγραμμιζόμαστε με τόσο μεγάλη καθυστέρηση».

Πόσο δύσκολο ήταν να περάσει το σύμφωνο συμβίωσης: «Για εμάς δεν ήταν καθόλου δύσκολο να υπερψηφίσουμε ενιαία κάτι, που μαζί με την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα διεκδικούσαμε για πάρα πολύ καιρό. Απ’ τη συζήτηση που διεξήχθη αποδείχθηκε ότι η κοινωνία είναι πάρα πολύ πιο μπροστά, απ’ όσο εμείς πιστεύουμε. Οι κυρίαρχες προκαταλήψεις είναι κυρίαρχες στον πολιτικό λόγο, αλλά όχι απαραίτητα και στην καθημερινή ζωή. Κι αποδείχθηκε αυτό. Κι εμείς σκεφτόμασταν ότι μπορεί να υπάρχουν ακραίες αντιδράσεις. Εντούτοις μόνο κάποιοι γραφικοί βγήκαν, χωρίς να έχουν καμία ανταπόκριση». 

Γιατί σύμφωνο κι όχι πολιτικός γάμος: «Εκτός από την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, εναρμονίσαμε τα δικαιώματα που απορρέουν απ’ το σύμφωνο συμβίωσης με αυτά του γάμου. Επιλέγουμε να κάνουμε ένα βήμα κάθε φορά, με προσοχή κι όχι κινήσεις εντυπωσιασμού, ώστε να μην καταλήξουμε κάνοντας βεβιασμένες και απροετοίμαστες κινήσεις, να επιτρέψουμε αντιδράσεις και εξελίξεις που τελικά θα αποβούν σε βάρος της διεκδίκησης».

Για το αν η στάση του απέναντι στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα μπορεί να εκφράζει στην πραγματικότητα ψηφοθηρικούς σκοπούς: «Νομίζω έχω ήδη απαντήσει. Αλλά να το θέσω και πιο θεωρητικά. Ο δικός μας χώρος, η δική μας Αριστερά δε δίσταζε να θέτει πάντα τα ζητήματα αυτά ακόμα κι όταν δεν υπήρχε θέμα πολιτικού κέρδους, αλλά μόνο πολιτικού κόστους. Όταν δεχόταν επιθέσεις και λοιδορία. Αλλά εμείς επιμέναμε. Γιατί; Γιατί γνωρίζαμε πως μπορεί η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας να είναι η βασική, αλλά δεν είναι η μόνη. Και πως δεν μπορεί να υπάρξει ένας κόσμος ελευθερίας – η «κοινωνική χειραφέτηση» που λέμε εμείς – όταν δεν μπορούν οι άνθρωποι να εκφράσουν μεταξύ άλλων και τις ερωτικές τους επιθυμίες. Το ζήτημα είναι ουσιαστικά συνδεδεμένο με τις ιδέες μας, με τη σύγχρονη αριστερή οπτική μας για την απελευθέρωση του ανθρώπου».