Το τέλος του κόσμου, τελικά, δεν είναι ότι έρχεται. Το τέλος του κόσμου είναι να μη σε πειράζει και πολύ ότι έρχεται το τέλος του κόσμου.
Ο Νομάρχης που ήθελε να ανταγωνιστεί την Άντζελα Δημητρίου
Η νοσταλγική εικόνα της ελληνικής μεταπολίτευσης, τότε που όλα είχαν την ελαφρότητα που δίνει στα πράγματα η άγνοια του λογαριασμού που έρχεται. Η οριστική παύση του Παναγιώτη Ψωμιάδη έδωσε ευκαιρία σε αυτή την εικόνα να κάνει μια δεύτερη καριέρα.
Κωμική λεπτομέρεια Νο 1: Το καθρεφτάκι (πιθανότατα από ποδήλατο) στη σέλα του Νομάρχη, ώστε να βλέπει ποιος θέλει να προσπεράσει και να τηρεί τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας.
Κωμική λεπτομέρεια Νο 2: Το άλογο δεν χρησιμοποιεί βενζίνη. Άρα δεν έχει σχέση με τα νοθευμένα καύσιμα, για πρόστιμα των οποίων εκτέθηκε νομικά ο νομάρχης.
Κάθε φορά που ο πρωθυπουργός αναφέρει την «αξιοκρατία», την «επιχειρηματικότητα» και την «κοινωνική δικαιοσύνη» σαν επιχειρήματα που εμψυχώνουν, ένα μικρό γατάκι πεθαίνει, ένας Μανώλης Κοττάκης παίρνει εκπομπή και ένας διαχειριστής ακροδεξιού blog προσλαμβάνεται στη δημόσια τηλεόραση.
Η «βρήκα-τρόπο-να-σας-πω-ότι-πέρασα-τις-γιορτές-στο-Gstaad-χωρίς-να-ακούγεται-πολύ-ξιπασμένο» δήλωση της εβδομάδας
«Με τη Μαντόνα, που τη συνάντησα στο πάρτι του Βαλεντίνο στο Gstaad, δεν σταματήσαμε να μιλάμε για την κατάσταση στην Ελλάδα. Και την κάλεσα να επισκεφθεί την Αθήνα επίσημα, αφού δουλειά μου στο δήμο είναι η ανάδειξη της πρωτεύουσας, μέσω διεθνούς ακτινοβολίας καλεσμένων (aka: «φίλων μου...»). Υπογραφή: Ηλίας Ψινάκης
Η «έχω-απαρνηθεί-την-ανθρώπινη-φύση-μου-και-έχω-μεταμορφωθεί-σε-θεσμό» ατάκα της εβδομάδας
«Ο Κύριος Τσίπρας συγκρούεται με την πλειοψηφία, συγκρούεται με το ΠΑΣΟΚ, συγκρούεται μαζί μου. Είναι μια λάθος επιλογή». Αυτό που εννοεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τα παραπάνω είναι ότι αν του καταλογιστούν ευθύνες για τη λίστα Λαγκάρντ, κινδυνεύει η κυβέρνηση, άρα και η παραμονή της χώρας στο Euro. Άρα, όποιος του καταλογίζει ευθύνες, στην πραγματικότητα υπονομεύει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας! Άρα, επειδή κανείς δεν θέλει να υπονομεύσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας δεν έχει ευθύνες ο ίδιος, αλλά μόνο ο Παπακωνσταντίνου. Απλό δεν είναι;
Το πιο εξωφρενικά, ανεξήγητα και παράλογα μεγάλο τραπέζι της εβδομάδας
Το τραπέζι μήκους οκτώ περίπου μέτρων που χρησιμοποιεί η Έλλη Στάη στην εκπομπή Netweek, όπου υποδέχθηκε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Ο πιο ανακουφισμένος άγνωστος της εβδομάδας
Εκείνος ο συμπολίτης μας που, αφού παρακολούθησε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις γύρω από το θέμα της λίστας Λαγκάρντ, έκλεισε τη μοναδική 100 ιντσών τηλεόρασή του, αποτελείωσε το Malt ουίσκι του, άναψε φουλ το καλοριφέρ, καληνύχτισε τον μπάτλερ του και αποσύρθηκε στα διαμερίσματά του έτοιμος για έναν ήσυχο ύπνο, μονολογώντας: «Ευτυχώς, είναι όλοι απασχολημένοι με τις λίστες και κανείς δεν θυμάται την τρύπα των 12 εκατομμυρίων ΜΟΥ στον ΕΟΤ. Ούφ...»
Η απόδειξη ότι πριν-πάρεις-αποφάσεις-που-αφορούν-τη φορολογία-καλό-είναι-να-γνωρίζεις-το-νόμο-της-«ελαστικότητας»-ανάμεσα-σε-προσφορά-και-ζήτηση της εβδομάδας
Το νέφος από τα τζάκια. Που αποδεικνύει ότι η ηλιθιότητα να εξισωθεί ο φόρος του πετρελαίου θέρμανσης με αυτόν του πετρελαίου κίνησης για να παταχθεί δήθεν το λαθρεμπόριο, συναγωνίζεται μόνο με την άγνοια του παγκόσμιου νόμου της οικονομίας που λέει ότι η αύξηση της τιμής ενός προϊόντος, για να αποφέρει μεγαλύτερα έσοδα, πρέπει να υπερκαλύπτει τη μείωση της ζήτησης που θα επιφέρει η αύξηση αυτή. Ναι, είναι οικονομικά πρωτοετούς.
Η μετα-εορταστική απορία της εβδομάδας
Δηλαδή κάποιοι βρίσκονταν κουλουριασμένοι δίπλα στο τζάκι, ενώ έξω έβρεχε, με το αγαπημένο τους βιβλίο, με το ζεστό καφέ να αχνίζει στο φλιτζάνι, με τα κουλουράκια στο πιάτο, με τις μυρωδιές του ψητού να πλημμυρίζουν το σπίτι και θεώρησαν σκόπιμο να διακόψουν αυτή τη στιγμή για να γράψουν στο Facebook πόσο τέλεια στιγμή είναι;
Η «Εκτόξευση» του λευκού περιστεριού, από τον Αντώνη Σαμαρά, κατά τη διάρκεια του εορτασμού των Θεοφανίων στον Πειραιά. Όχι δεν είναι ότι η συγκεκριμένη «πιο-Πατριδογνωσία-και-Ζαχαρίας-Παπαντωνίου» κίνηση του πρωθυπουργού προσπαθεί να μας πείσει με χοντροκομμένο τρόπο ότι πρόκειται για ένα νέο Νώε που μόλις μας έβγαλε με την κυβερνητική κιβωτό του από τον (οικονομικό) κατακλυσμό. Η κατάχρηση έγκειται στο γεγονός ότι το περιστέρι έχει κατοχυρωθεί εδώ και χρόνια στη συνείδησή μας ως το πτηνό που, στα Θεοφάνια, κάθεται πάνω στο φρεσκοβαμμένο μαλλί του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Η είδηση που σε κάνει να νοσταλγείς τον Κουφοντίνα της εβδομάδας
Ότι την ίδια στιγμή που τα μπλοκάκια φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, που μειώνονται κύριες και επικουρικές συντάξεις, που κουρεύονται εφάπαξ και που δεσμεύονται τραπεζικοί λογαριασμοί για χρέη ακόμα και 1.000 ευρώ, ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ η επιβάρυνση των ιδιοκτητών σκαφών, Cayenne κτλ με την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του Φόρου για τα Τεκμήρια Πολυτελούς Διαβίωσης που απέφερε περί τα 100 εκατομύρια ευρώ. Δηλαδή, όσο χρέη 10 Κουρήδων. Ή όσο 200 ευρώ για 500.000 συνταξιούχους.
Η πιο «ας-κάνουμε-τον-Κουρή-και-όλους-τους-επιχειρηματίες-σαν-τον-Κουρή-ευτυχισμένους» ιδέα της εβδομάδας
Η πρόταση του Πέτρου Δούκα για εθελοντική εργασία των ανέργων, που θα δώσει τη νόμιμη ευκαιρία σε κάθε επιχειρηματία που βαρέθηκε να πληρώνει, να μετατρέψει τους υπαλλήλους του σε ανέργους απολύοντάς τους και στη συνέχεια να τους χρησιμοποιήσει για την ίδια δουλειά ως εθελοντές!
Η πιο «έτοιμο γκολ» δήλωση της εβδομάδας
«Πληρώνω το γεγονός ότι είμαι κόρη του μπαμπά μου», από την Ανθή Σαλαγκούδη. Και η προφανής απάντηση: «Όχι, εμείς πληρώνουμε το γεγονός ότι είσαι κόρη του μπαμπά σου».
Η πιο απροκάλυπτα προνομιακή μεταχείριση ονόματος της εβδομάδας
Η μετατροπή του Αϊ-Γιαννιού σε σχολική αργία, σε αντίθεση με τις αντίστοιχες γιορτές του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Γεωργίου, που παραμένουν εργάσιμες επειδή δεν έχουν ως τσατσιλίκι στην κυβέρνηση τον υπουργό Οικονομικών.
Η πιο «άσε-μας-κουκλίτσα-μου» διαφήμιση της εβδομάδας
Το spot του Υπουργείου Συγκοινωνιών, που ισχυρίζεται ότι «Με το να μην κόβουμε εισιτήριο βλάπτουμε το διπλανό μας στο λεωφορείο». Οπότε, με τη λογική αυτή, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, που έχει διορίσει στις συγκοινωνίες τη μισή Κοζάνη, η οποία κοστίζει σε μισθούς όσο χιλιάδες εισιτήρια, πόσους διπλανούς έχει βλάψει;
Το πολιτικο-θρησκευτικό δίλημμα της εβδομάδας
Τελικά είναι πιο ευσεβής και πιο χρήσιμος ένας δήμαρχος που μειώνει τα έξοδα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και αυξάνει τους παιδικούς σταθμούς ενώ δεν τον σκιάζουν οικονομικά σκάνδαλα κι ας μην κόβει κομμάτι του Χριστού στη Βασιλόπιτα, ή ένας δήμαρχος που προσλαμβάνει εκτός ΑΣΕΠ ό,τι κινείται (και μπορεί να ψηφίσει), βαρύνεται με κατηγορίες για κατάχρηση 50 εκατομμυρίων από τα ταμεία, αλλά ποτέ (μα ποτέ!) δεν αμέλησε να κόψει κομμάτι για τον Χριστό στη Βασιλόπιτα; Επαναδιατύπωση του διλήμματος: Ποιος είναι πιο ύποπτος για κρυμμένο συμφέρον; Αυτός που κατηγορεί με λύσσα τον πρώτο τύπο δημάρχου ή αυτός που κατηγορεί τον δεύτερο τύπο δημάρχου;
Το πιο αναμενόμενο Φωτο-λογοπαίγνιο της εβδομάδας...
15°
