Tο σύνθημα της προεκλογικής καμπάνιας του Κυριάκου Μητσοτάκη «Ψηφίζουμε πρωθυπουργό» ήταν, υπό μία έννοια, αυτό που του έδωσε χθες βράδυ τη νίκη. Η ανατροπή για το μέχρι την τελευταία στιγμή αουτσάιντερ, δείχνει ότι αυτό που μέτρησε τελικά στη συνείδηση όσων πήγαν στην κάλπη ήταν ένα βασικό ερώτημα: «ποιος μπορεί να νικήσει τον Τσίπρα». Ή, μάλλον καλύτερα, ποιος τοποθετείται αδιαπραγμάτευτα απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Η επένδυση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στη βοήθεια του τριγώνου Τσίπρας-Παυλόπουλος-Καραμανλής βασίστηκε στον, όχι και τόσο μεγάλης σημασίας όπως αποδείχθηκε ισχυρισμό πολλών, ότι «η ΝΔ ανήκει στον Καραμανλή». Τα αποτελέσματα όμως, ακόμα και στο προπύργιο των καραμανλικών, το νομό Σερρών, ήταν αποκαλυπτικά: Βαγγέλης Μεϊμαράκης 1.208 ψήφοι, Κυριάκος Μητσοτάκης: 1.147 ψήφοι.
Στην παρούσα χρονική συγκυρία, εν μέσω της σφοδρότερης οικονομικο-πολιτικής κρίσης, λίγη σημασία είχαν τελικά οι παραδοσιακοί συσχετισμοί. Με την οικονομία να σέρνεται, τον ιδιωτικό τομέα να παραπαίει, την αναξιοκρατία στο δημόσιο να οργιάζει και τη διαπίστωση ότι τελικά το μνημόνιο ήταν όντως μονόδρομος (αφού το εφαρμόζει ευλαβικά και ο ΣΥΡΙΖΑ), αυτό που τελικά ήθελαν όσοι προσήλθαν στην κάλπη ήταν να βγει μπροστά αυτός που μπορεί να αναδείξει καλύτερα όλες αυτές τις παθογένειες. Αυτός που θα πει: «Διορίζετε συμβούλους και στο μισθολόγιο συμπεριλάβατε πρόβλεψη που τους δίνει εξωφρενικές αυξήσεις». «Μας λέγατε για ξεπούλημα αεροδρομίων και ήσασταν εσείς που υπογράψατε την εκχώρηση». «Υποσχόσασταν κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, επαναφορά κατώτατου μισθού και συλλογικών διαπραγματεύσεων και δεν κάνατε τίποτα». «Υποσχόσασταν 13η σύνταξη και κόψατε τη 12η». Ακόμα και το βίντεο της καμπάνιας με τίτλο «Ψηφίζουμε πρωθυπουργό», με τον Αλέξη Τσίπρα να μην καταλαβαίνει τι του λέει ο Μπιλ Κλίντον ή να είναι στην άκρη απομονωμένος από όλους τους αρχηγούς στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, έβαλε στη συνείδηση του ψηφοφόρου το δίλημμα «ποιος τελικά έχει τα τυπικά προσόντα για να γίνει πρωθυπουργός;».
Απέναντί του όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είχε μόνο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Είχε το φάντασμα της συγυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ. Μία συγκυβέρνηση που προετοιμαζόταν με τη στήριξη που παρείχαν στον Β.Μ τα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ –είναι ενδεικτικό το άρθρο της «Αυγής» την Παρασκευή–, τις επιθέσεις στον Μητσοτάκη με ρητορική και επιχειρηματολογία ΣΥΡΙΖΑ («θατσερικός», «νεοφιλελεύθερος») από βουλευτές και στελέχη του καραμανλικού μπλοκ, ακόμα και με την ευθεία στήριξη του Λάκη Λαζόπουλου στον Μεϊμαράκη μέσα από την εκπομπή του και τις περιχαρείς πόζες με Στυλιανίδη-Ιωαννίδη κ.ο.κ. Μπορεί όλα αυτά να εξυπηρετούσαν πολιτικούς σχεδιασμούς και να προετοίμαζαν για μία συγκυβέρνηση, ωστόσο προκάλεσαν ανατριχίλα στο μεγαλύτερο τμήμα, όπως φάνηκε, του κομματικού ακροατηρίου.
Το σίγουρο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κέρδισε ψήφους μόνο από το αμιγώς κομματικό ακροατήριο της ΝΔ. Αυτό, άλλωστε, φάνηκε και από τις αντιδράσεις στα social media, όπου ξαφνικά μία σημαντική μερίδα ατόμων από την πολύπαθη κεντροαριστερά και άλλους πολιτικούς χώρους στήριξε φανατικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ως μεταρρυθμιστή, βλέποντας στο πρόσωπό του το αντίπαλον δέος του ΣΥΡΙΖΑ. Η «σιωπηλή πλειοψηφία» που για πρώτη φορά έσκασε μύτη στις συγκεντρώσεις του «ΝΑΙ», τώρα κατάφερε να κυριαρχήσει στην εκλογική αναμέτρηση της ΝΔ.
Όσο για το τι εκφράζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΝΔ, φαίνεται από το ποιος έσπευσε να τον καθυβρίσει. Ο Πάνος Καμμένος.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
