Το περασμένο Σαββατοκύριακο φίλοι και γνωστοί έπαιρναν τηλέφωνο ο ένας τον άλλον και έδιναν το σύνθημα αναλήψεων από τις τράπεζες ενόψει επικείμενης καταστροφής. Δεν μιλούσαν για μαζικές αναλήψεις αλλά έστω για μικροποσά από τα ATM, έτσι, για τις μικροανάγκες των πρώτων ημερών-από τι; Κανείς δεν ήξερε, αλλά δεν πειράζει. Πολίτες υπεράνω υποψίας, έδιναν την πληροφορία στον πλησίον τους για λόγους αλληλεγγύης, Κάποιοι μάλιστα τόνιζαν ότι η πληροφορία έρχεται από «έγκυρη πηγή»...
Όλα αυτά τις κρίσιμες ώρες που η χώρα μας χρειαζόταν επειγόντως την (έκτη) δόση της. Αλλά για να την πάρει θα έπρεπε να αποδείξει ότι ακολουθούσε στα βασικά έστω τη «θεραπεία». Και τέτοιες αποδείξεις δυστυχώς δεν υπάρχουν. Οπότε η στέρηση γίνεται κακός σύμβουλος για όλους. Για το γιατρό που προέτρεπε φίλους του να πεταχτούν για τις μικροαναλήψεις που λέγαμε μέχρι τα πολιτικά «κώματα»...
Αλήθεια τι έκαναν τα κόμματα την ώρα που η στέρηση σε συνδυασμό με τη φημολογία οργίαζαν; Ο Γιώργος Παπανδρέου ακύρωσε το ταξίδι του στις ΗΠΑ και...εξαφανίστηκε. Ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος ακόμα διαβουλεύεται μέσω Skype αν θα μειωθεί το κράτος, ενώ έπρεπε να το είχε ξεκινήσει το έργο τουλάχιστον από τον Ιούλιο μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Και ορισμένοι υπουργοί στην κυβερνητική επιτροπή της περασμένης Κυριακής έθεσαν ξανά το ζήτημα μήπως- αντί να κόβει το ΠΑΣΟΚ από τις «σάρκες» του, περιορίζοντας το κράτος-, επιχειρήσει ηρωική έξοδο με πρόωρες εκλογές (μοντέλο Κώστα Καραμανλή, εκλογές 2009).
Από την άλλη, ο Α. Σαμαράς τασσόταν υπέρ της διαδικασίας των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων μέχρι η ΝΔ να αποκτήσει αυτοδυναμία- αυτό το υπέρτατο έπαθλο για κάθε αρχηγό κόμματος εξουσίας! Έταζε μείωση φορολογικών συντελεστών, εργασιακή εφεδρεία στο διηνεκές, μείωση ΦΠΑ σε οικοδομές, επιστροφή ληξιπρόθεσμων οφειλών στο «άψε σβήσε»- όλα δηλαδή όσα δεν συζητά η τρόικα- και δήλωνε σίγουρος ότι θα έπαιρνε αυτός την (έκτη) δόση. (Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκαιο, το κλίμα επιβαρύνθηκε και από το μπάχαλο στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, όπου αποδείχτηκε και εκεί πως οι «σοβαροί» ηγέτες της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής δύναμης νοιάζονται και παρανοιάζονται για το τι βγάζει η κάλπη και τι γράφει η σκανδαλοθηρική εφημερίδα Bild).
Με αυτά και τα άλλα, η ευρωπαϊκή ιδέα πάει κατά διαόλου. Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να κάνει πράξη νόμους που η ίδια φτύνει αίμα για να ψηφίσει. Και το «κατ' εξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα», η ΝΔ αντί να πιέζει για να εφαρμοστούν οι νόμοι για λιγότερο κράτος, τάζει απαλλαγές και ονειρεύεται αυτοδυναμία. Το κενό που δημιουργείται έρχεται να καλύψει η «ανυπακοή» των κομμάτων της Αριστεράς- υποθέτω πως οι μικροαναλήψεις και οι ψίθυροι για καταστροφή ευνοούν το να πάνε κατά διαόλου οι τράπεζες μια ώρα αρχύτερα.
Τα κόμματα σε κώμα και η δόση άφαντη. Ο συνδυασμός που (μας) σκοτώνει.
11°
