Μεθαύριο η μικρή σαρανταδυαρίζει. Πάλι ΤΟ Σύστημα θα την γιορτάσει στο Προεδρομεγαρικό Κωσταλέξι. Έγκλειστη από ΤΟ Καθεστώς, που της έκλεψε χαρά/ζωντάνια/χαμόγελο, δεν ξέρει πώς να δραπετεύσει. Ακολουθούν χύδην ενδεικτικές πτυχές του λαϊκισμένου αδιεξόδου.
Έσπασε η (ναζί-)νύφη, σχόλασε ο Γάμος
Πάλι τον καύκον έπιες, πάλι τον νουν απώλεσας, έλεγαν οι βυζαντινοί για όσους κρασοπότες έχαναν τα λογικά τους στο μεθύσι. Ταιριάζει γάντι το ρητό, για τους εξουσιολιγούρηδες Συριζομεθυστάνες. Η ξεντρόπιαστη δήλωση Βούτση «Δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ψήφοι!» έσβησε κάθε αμφιβολία περί τις κυβερνητικές προθέσεις στο θέμα «Ναζί και Εκλογικός Νόμος»…
Τώρα, όμως, λάκισαν οι ναζί, έπεσε ο πυρεττός. Και το κυβερνητικό πρόβλημα είναι «τζάμπα λερωθήκαμε/νταραβεριστήκαμε, χωρίς να πετύχουμε το στόχο/νόμο». Βέβαια, οι κορυφαίοι αδίστακτοι ψεύτες θα βρουν μπλα-μπλα-μπλα-δημοκρατία ανύπαρκτες δικαιολογίες, που ασμένως θα ρουφήξουν οι συνένοχοι ψηφοφόροι τους: «τώρα το μακρύ ναζί χέρι του Καπιταλισμού (μεγάλα γέλια…) παίρνει το μέρος της ΝΔ»…
Άμυαλα/ανεύθυνα παλιόπαιδα, όποιος ανακατεύεται με τους τοξικούς ναζί, τον τρών’ οι κότες. Τόσα χρόνια αμαρτωλά, πριν μας «συνετίσει» η εξουσία, υπονοούσαμε ότι η μείζων διαχωριστική γραμμή είναι αντιμνημονιακός-μνημονιακός και όχι δημοκράτης-ναζί. Έτσι καταστήσαμε τον Ναζί μεγάλο-παίχτη/πολύφερνη-νύφη, νομιμοποιώντας τον στη συνείδηση του λαού ως αξιοπρεπή αντιμνημονιακό εν Ανεξυριζαυγιτισμώ εταίρο. Αφού η αντιμνημονιακότητά του ήταν ισχυρότερη από κάποια αντιδημοκρατική/φασιστική «ιδιορρυθμία». Ο ευεργέτης να-’ν-καλά («Τσίπρας, ο καλύτερος πελάτης του Μιχαλολιάκου»), να-τα-υπενθυμίζουμε-κι-αυτά.
Τέτοια πρέπουν στους Κακούς Άλλους, που δεν είναι Καλοί σαν κι εμάς. Στο σωστό κλίμα Ανατολικής Επανεσωστρέφειας, η Εκκλησία της Γείτονος αρνείται την κηδεία σε νεκρούς, τιμωρώντας τους για αντισουλτανική/αντικαθεστωτική πολιτική συμπεριφορά. Ξαναψήνει και «ο κυρίαρχος Λαός» τη θανατική ποινή…
Δηλαδή, δεν ταυτίζονται μόνο Εκτελεστική-Νομοθετική-Δικαστική, αλλά τώρα και η Εκκλησιαστική Εξουσία ενοποιείται μαζί τους υπό τον Σουλτάνο… Στο κόμμα και στο κράτος, Ρετζέπης Κοτσονάτος. Σαράι και τζαμί, διατάζει ο Ταγίπ. Να ένα ωραίο πολιτικό πρότυπο, για το-καθ’-ημάς-εθνικό-ισλάμ, που έπεται, αλλά ελάχιστα μόνο υπολείπεται.
Επίσης, εδώ ο Βεζύρης Αλεξάκης έκλεινε ματάκι στους εκτσογλανισμένους («ΠΣΣΟΦΦΑ!1!1!») φασιστοτραμπούκους: «Δεν θα λογοκρίνουμε την οργή του λαού!». Παρομοίως πράττει απέναντι και ο Σουλτάνος για τους μενουμευρωπαίους αντιφρονούντες: «κακό είναι να σπάμε/καίμε/τραμπουκίζουμε κατά απίστων, πιο κακό, όμως, να προκαλούμε το θρησκευτικό αίσθημα». Οπότε, βαράτε/κοπανάτε/συνεφέρετε τους άπιστους (που αρχίζουν να φεύγουν απελπισμένοι στο εξωτερικό). Νταξ, εσείς δεν παρατηρείτε εκλεκτικές συγγένειες/αναλογίες...
Ας πάρουμε τις τηλεοπτικές άδειες του υπουργού/ καναλάρχη που κατήργησε το ΕΣΡ, ενώ το Μέγκα Τσάννελ πλέον θα αναφωνεί «Ανθ’ ημών, Βρυώνης-Μαρινάκης-Καλογρίτσας!...». Όπως είπε ο βετεράνος της επικοινωνίας Θαλής Κουτούπης: «…πέρα από την απώλεια της δουλειάς 500 εργαζομένων, ο αποκλεισμός του αρτιότατου MEGA αποτελεί μέγα σκάνδαλο».
Επειδή το Κανάλι συγκρούστηκε με τους Κομισσάριους (αυτονόητη δημοσιογραφική υποχρέωση…), πρέπει να το κλείσει ο γνήσιος εκφραστής της λαϊκής βούλησης. Μόνο φιλικά προς το λαό κανάλια θα μένουν ανοιχτά, τα άλλα κλείνουν, πάνε κι αυτά στα νεκροταφεία προδοτών. Πιο βαθύ ισλάμ, πεθαίνεις, ιμάμη μου.
Ασυλοκατάσταση
Γράφαμε προ εβδομάδας«Μεγάλη αναστάτωση, θαυμάσια τρομοκράτηση!», αναφερόμενοι (και) στην κατάληψη/κατασκήνωση εντός ΑΠΘ. Γελάμε υπεύθυνα για το εξευτελιστικό ξεγύμνωμα του υπουργού Τόσκα. Τώρα ο υπουργός Μουζάλας απολογείται, γιατί αντιλαμβάνεται πλέον τις «αλληλέγγυες» αθλιότητες, όμως, την ιερή αγελάδα φοβάται να την αγγίξει: «αλλά το Άσυλο είναι πολύ σοβαρό ζήτημα!»…
Ποιο Άσυλο, θλιβεροί/παρακμιακοί τύποι της εθνικής διάλυσης; Άσυλο παρανοϊκής εγκληματικότητας «των παιδιών», για να σπάνε/μπουκάρουν/καταστρέφουν Πανεπιστήμια, να καταλύουν προκλητικά το Κράτος Δικαίου, να τραμπουκίζουν/βανδαλίζουν το Δημαρχείο; Άσυλο ανιάτων χρειάζονται οι ανεχόμενες θλιβερές μου ορδές. Πιο γελοίος/ιδεοληπτικός (κουτοπονηροβολεμένος) λαός, πεθαίνεις.
Μεγάλη αναστάτωση, θαυμάσιες επενδύσεις!
«Σταθεροποιήσαμε την οικονομία, τώρα πρέπει να μας βοηθήσουν οι εταίροι για το χρέος», είπε χτες Αλεξάκης (περίμενε-έρχεται-εσείς-ξέρετε…). Εμ, βέβαια, της τραβήξαμε μια σταθεροποίηση ίσαμε τον Μάο-Τζε-Ντονγκ, χωρίς να αγγίξουμε την χρεωκόπο Δημόσια Διοίκηση. Από τη μια λέμε «…θαυμάσια κατάσταση», αναστατώνοντας τον τόπο (έτσι εξηγείται η πρωτοφανής ύφεση διαρκείας που τρώμε). Από την άλλη σταθεροποιήσαμε την αναστάτωση περιμένοντας ορδές κουτόφραγκων επενδυτών, για να έρθει «Δίκαιη» ανάπτυξη (γελάει ο επενδυτικός κόζμος)… Εξακολουθητικά, πιο γελοίοι, πεθαίνουμε.
Επί πλέον, είναι θλιβερά τσοχατζοπουλικό να επιδιώκεις απλή αναλογική, ιδεολογικοποιώντας την ανάγκη εξουδετέρωσης του αντιπάλου σου, ξεχνώντας όχι μόνο ότι έχουμε ακυβερνησιακή ροπή στο ίσωμα, πόσο μάλλον τώρα που είμαστε στη δίνη της χρεωκοπίας… Βρήκαμε και πονηρούλη αβανταδόρο Λεβέντη κολαουζιέρη και βαράμε…
Το χέρι κόβει το κεφάλι, η χώρα μας είναι ένα μεγάλο κλαδί πάνω στο οποίο καιγόμαστε και το πριονίζουμε, ώσπου να πέσουμε όλοι μαζί… Οι άλλες «μνημονιακές» χώρες –πρώτη η Ιρλανδία με 26%(!) ανάπτυξη– φωνάζουν/δείχνουν το δρόμο: «σταθερότητα-συναίνεση», αλλά εμείς κοιτάμε το «Άσυλο». Το πολύ το κάπα-τάκα... Έτσι, 400.000 ελληνόπουλα/διαμάντια φεύγουν εξωτερικό. Και όσα παραμένουν αποχαυνωμένα, περιμένουν διορισμό λεφτοδέντρω χορηγούμενο…
Όταν αποξαρχής ξεμπουρλιάζαμε τον τρασ-τρολλ ηγέτη του Ψεκαζμένου Κέντρου, κάποιοι φίλοι μάς θεωρούσαν υπερβολικούς. Τώρα πλέον μας εννοούν. Νταξ, υπάρχει στο καθ’ ημάς εθνικό ισλάμ ευρύ ψεκαζμένο κοινό, που γοητεύεται από πολιτικές λίγδες τύπου «μπορώ, εγώ ο Λεβέντης, να βγάλω εντός διμήνου τη χώρα από το Μνημόνιο!» και «Έχω πείσει τους ξένους!».
Ποιους ξένους… Ουδέποτε μιλάει με ξένους, ο ανυπόληπτος. Τι να τους πει; «Θα κόψω τις συντάξεις των πλουσίων!»;… Δεν τσιμπάνε «οι ξένοι» σε τέτοιες «μεταρρυθμίσεις» της πλάκας, χωρίς σχέδιο και αριθμούς. Όπως και ουδέποτε δίνουν βάση σε λαϊκιστές/μικροαπατεώνες, που παπαγαλίζουν πλειοψηφικά δημοσκοπικά ευρήματα ως «θέσεις» τους (θυμηθείτε, τι εστί Τηλεδημοσκοποκρατία), γλείφοντες και σερνόμενοι πίσω από την αδαή κοινή γνώμη…
Προκειμένου να επιχειρηματολογήσει υπέρ του κυβερνητικού Εκλογονομοσχεδίου, η καθεστωτική ΥΕΝΕΡΤ προχτές διέκοψε (στημένα) το Μεσημβρινό Δελτίο Ειδήσεων και έβγαλε λαγό, Λεβέντη από τη Βουλή, επί μια ώρα να θάβει κάθε αντιτασσόμενο, με αναπάντεχο/αιφνιδιαστικό αντικυβερνητικό εξάψαλμο στο φινάλε… Δεν έχει σημασία που τα αντιδεξιά επιχειρήματά του είναι φαιδρά, σάμπως τα συριζοφρενή είναι καλύτερα; Μετήλθε και κλασικά λαϊκιστικά/παραληρηματικά σκέδια τύπου Τράγκας, λίγη οργή/βροντή/λαχτάρα και πολύ trash, συγκινούμαστε και-κλάμα-η-κυρία-κτλ. Η Ένωση Κεντρώων γράφει Ιστορίαν και θα τους κλείσει τον δρόμον! Εμείς δεν υπογράψαμε μνημόνια (παρότι ζητούσαμε: «να κάνουμε ακριβώς όσα ζητούν οι Ευρωπαίοι»…)! Αλλάζουμε την Ελλάδα! Μια Μεγάλη Ένωση Κεντρώων έρχεται!
Μέρα-τη-μέρα, όμως, ο Φόρρεστ-Γκαμπ/Τσάνσυ-Γκάρντινερ της δημόσιας σφαίρας ξεσαλώνει μεθυσμένος, πίνοντας κι αυτός από τον καύκον της δημοσκοπικής του ευφορίας. Μετά το ποπ, δεν έχει στοπ. Έτσι δεν αργεί το πάθημα της βιαστικά ανερχόμενης τη σκάλα μαϊμούς. Μπορεί ως βλαχοδήμαρχος της εποχής των συνοικιακών καφενείων να είναι μπον-πουρ-λ-οριάν και να πιάνει τον παλμό του ψεκαζμένου γιδοπολτού, αλλά υπάρχει και Δίκης Οφθαλμός.
7°
