Φθίνει, άραγε, η ταλάντωση του εκκρεμούς;

Kάθε μέρα, εναλλασσόμενες αφορμές το επαναβεβαιώνουν. Η χώρα δηώνεται. Είναι η οικονομία, που σκοτώνει ο συριζοφρενής δολοφόρος με το πριόνι; Η παιδεία ως παρατημένος/κακοφορμισμένος μηχανισμός παραγωγής εθνικού λογισμότυπου; Μήπως η υγεία και τα νοσοκομεία που εξαερώνονται;… Όλα διαλύονται. Κι αυτά κι εκείνα.

Αστικό vs κομμουνιστικό; Μπα!

Λένε πολλοί «νυν υπέρ πάντων αγών», πρέπει να φύγει αυτή η Κυβέρνηση των Τελευταίων. Συμφωνούμε. Μόνο που για τέτοιες δουλειές στη δημοκρατία υπάρχει τρόπος, που δεν είναι ο δρόμος. Ή, μάλλον, ο δρόμος είναι λελογισμένο εργαλείο ποσοτικής συσσώρευσης, στο πλαίσιο του οποίου πάλι άγεται αναγκαστικά η κοινωνία.

Ώρα για Σύνταγμα, λοιπόν, Τετάρτη 15 Ιουνίου, με σημειωτέες επιφυλάξεις, όμως. Αυτές οι πιπεριές «να σώσουμε το αστικό στρατόπεδο!» είναι υποκριτικές. Πολλοί θα συμπαρευρεθούν εκεί. Ευρω-κρατιστές, Δραχμο-κρατιστές, Ευρω-μεταρρυθμιστές (θυμάστε: τριάντα κόμματα, τρεις πολιτικές). Όλοι θυμωμένοι με τον Αλέξη «Τζίφρα», όχι βέβαια στη βάση κοινών ιδεολογικών περιχαρακώσεων.

Θα είναι ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά. Ποιος δεν γελάει π.χ. με νεοδημοκράτες που εκθειάζουν τους Γάλλους απεργούς αντιμεταρρυθμιστές και κατηγορούν τον Τζίφρα ως νεοφιλελεύθερο;… Αυτοί υπερασπίζονται το «Αστικό Κράτος» (γέλια) της ανοιχτής δημοκρατίας; Κόμμα της βαθιά διεφθαρμένης αντίδρασης δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι και το ΠΑΣΟΚ που γέννησε τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι και η Γαλάζιο-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, όλα του ιδίου φυράματος. Νταξ, δεν είμαστε και ισοπεδωτιστές. Είναι ολοφάνερο ότι ο Σαμαράς φαντάζει Εθνάρχης σήμερα, μπροστά στον Τζίφρα, τον «χωρίς-να-παραβιάσουμε-τις-κόκκινες-γραμμές-μας» (χε,χε) και τους αριστείς Μπαλτάδες του.

Μαντάμ Βρύνα, πείτε «Τζήμερος»!

Η «κάντε-ένα-βήμα-πίσω-όλοι» και «στάζω-χαμογελαστή-ειλικρίνεια» Περιφερειάρχης Μαυρογιαδούρου, όπως κάθε πολιτικός ομόσταυλός της, κατσικώθηκε στην καρέκλα και «αξιοκρατικώς έστησε επιτελείο», κατόπιν, μην την είδατε... Και οι κοψοχέρηδες ακόμα περιμένουν να φύγουν οι ΧΥΤΥ, να δούνε ΑΕΚ στη Ν.Φιλαδέλφεια, να ικανοποιηθούν δεκάδες ΘΑ (γέλια)… Μπορεί, λοιπόν, από έργο να μην τρέχει τίποτε, από οργάνωση όμως…

Έτσι, πέφτουν οι συνεδριάσεις Περιφερειακού Συμβουλίου σαν το χαλάζι (γελάστε υπεύθυνα παρακάτω), ίνα δικαιωθούμε περί Θάνου Τζήμερου. Είχαμε προεκλογικά εκτιμήσει: ψηφίζοντάς τον, παρά κάποιες διαφωνίες, θα νιώθαμε μετεκλογικά πως η ψήφος μας είχε πιάσει τόπο. Ο Τζήμερος έχει ακριβώς εξελιχθεί στο κέρατο το τράγιο για ΤΟ (Διακομματικά Διεφθαρμένο) Σύστημα της Υψηλοτάτης, κλωτσιά στο μαλακό υπογάστριο και κακό σπυρί στα οπίσθιά ΤΟΥ. Πάντα τεκμηριωμένος, τους ζαλίζει τον έρωτα (που ’χουν για την καρέκλα τους).

Προχτές, όμως, έβγαλε λαβράκι αναπάντεχα μεγάλο. Διαπληκτίσθηκε με Νεοδημοκράτισσα Περιφερειακή Σύμβουλο, εξαναγκάζοντάς την να καταδείξει πόσο πρόβλημα θα έχει ο Κυριάκος να εκσυγχρονίσει το κουμουνιζμένο, χωμένο στη διαφθορά κόμμα του. Παρακολουθήστε επιμελώς αυτό και αυτό. Και αναρωτηθείτε, γιατί η κυρία Βρύνα είπε αρχιφασίστα τον Τζήμερο… Άραγε, θα πάει και Σύνταγμα, εμφορούμενη από τις μεταρρυθμιστικές αξίες που περιγράφει το πολιτικό μανιφέστο της εκδήλωσης;

Ιδού το δράμα της αφελούς «παρθένου» κοινωνίας

Η διεφθαρμένη κοινωνία μας, που αρνείται να μεταρρυθμιστεί, δεκαετίες τώρα παίζει ένα απίστευτο παιγνίδι στην πασσαρέλλα των διεκδικητών της εξουσίας. Ακκίζεται κάθε φορά σαν την παρθένα, που θέλει μεν να ενδώσει στες ηδονές, πλην πολυτελώς και άκοπα.

Και θέτει το επίδικο μπροστά στους (πλειοδοτικά υποσχόμενους τον άμπακο) λιγουρίνους/μανδαρίνους, ξέροντας πως ψεύδονται. Και πάει με τον πρώτο Ψεύτη/Πλειοδότη, που με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια, παρέχοντας εμπροσθοβαρώς ελάχιστη πολυτέλεια και ηδονή (μπαλκάν κομμουνίστ ολκής) και μετά βασανιστική μαυρίλα.

Τους παίρνει όλους ρολόι και φτου-ξανά-μανά. Αφού δεν ξέρει να πετύχει τις μόνιμες ηδονές, που χαίρονται οι άλλες οι συνετές/καματερές κοινωνίες, όπου εκχωρήσαμε τον Αριστοτέλη (τώρα πήγε Ρουμανοβουλγαρίες, που πατάνε γκάζι και τρώμε τη σκόνη τους), θυμάστε…

Στη δικιά μας κοινωνία, λοιπόν, δεν υπάρχει καμιά «αστικότητα» και καμιά «κομμουνιστικότητα» που αντιπαλεύουν, όπως τάχα θρυλείται. Υπάρχουν μόνο μπουλούκια από σμπίρους, που τζογάρουν εκλογικά από-δω-κι-από-κει, για να επωφεληθούν ως «νικητές» εις βάρος του διπλανού τους. Υπάρχουν μπλε, πράσινοι και κόκκινοι Άνθρωποι ΤΟΥ Συστήματος, έτοιμοι να ανταποκριθούν στην κανονικότητα των πραγμάτων. Συναποτελούν τον κουμμουνιζμένο παρασιτικό ψευδοκαπιταλισμό (crony capitalism) και συστηματικά (2004, 2009, 2012, 2015) φωνάζουν «Όξω βρωμιάρηδες, φύγετε κοπρίτες, σειρά μας τώρα να φάμε κι εμείς!».

Η φυσιολογία της φθίνουσας ταλάντωσης

Διακεκριμένοι κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν να μη ζορίζουμε τους Συριζόφρονες, γιατί δεν ξεπλένονται, μάλλον αντισυσπειρώνονται στο κάλεσμά μας. Πράγματι, κάτι τέτοιο επιδιώκει και ο Τσιπρο-Επικοινωνισμός, που με αγωνία θα παρακολουθήσει την εξέλιξη του Συλλαλητηρίου. Αναμενόμενο, ας λογίζεται, και το απόλυτο υποτιμητικό/συκοφαντικό κυβερνοξεσάλωμα των συριζοτρόλλ. Εν τούτοις, τώρα που τα θηριώδη ψεύδη καταρρέουν υπό το βάρος της αδυσώπητης Αλήθειας, οι συμπεριδινούμενοι πλέον σμπίροι/ψηφοφόροι αναγκαστικά θα την κάνουν από το βυθιζόμενο καράβι σαν τα ποντίκια.

Και επειδή «η κρίση είναι ευκαιρία», εγείρεται αντίλογος τύπου «κριτικάρετε αλύπητα, για να καταλάβουν τι συνεπάγεται η διαρκής υποδούλωση στην εκατέρωθεν ενσυνείδητη αυταπατηλή εξαπάτη». Αλλιώς θα είναι όλοι (Λαϊκιστές και Λαϊκιζμένοι) πανέτοιμοι για Νέο Γύρο τύπου «Απάτης Ξεκίνημα, Νέοι Αγώνες», όπου, ω λυσιμελές πόθε της καρέκλας, για σένα πέφτουν και στον γκρεμό...

Νταξ, ξέρουμε, «πιο εύκολα εξαπατάς τον χαζό, παρά τον πείθεις ότι εξαπατήθηκε». Βαράμε στο ψαχνό, όμως, με δέλεαρ τον Συναγερμό για Εθνική Ανασυγκρότηση. Αυτό σημαίνει Συλλαλητήριο ήσυχο, μαζικό, που θα ανοίγει αγκαλιά αγαπητική στους μετανοημένους κοψοχέρηδες. Με δεδομένη την επίγνωση της μόνιμης ως τώρα λαθρολογικής «πάω με αυτόν που μου υπόσχεται περισσότερα, έστω και αδιανόητα».

Μόνο τέτοια ειλικρινής συνομολόγηση της αλήθειας «δεν-υπάρχουν-εδώ-αστοί-και-εργάτες-μόνο-χύδην-παράσιτα-και-δημιουργοί» μπορεί να οδηγήσει στο ξέφωτο. Αλλιώς θα περιμένουμε πολύ. Αλλά άλλο αποτελεσματικό δρόμο δεν έχει. Ελάχιστες ενδείξεις έχουμε ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσουνε τσομπάνηδες και γίδια, ιδίως αν συλλογιστούμε την «Κεντροαριστερή»/«Τριτο-Πολική» φιλολογία...

Η Ελλάδα θα ανασυγκροτηθεί, όταν το εύρος της ταλάντωσης του εκκρεμούς μικρύνει. Όταν, δηλαδή, οι επιτήδεια μετακινούμενοι μπαλλαντέρ (από κόμμα σε κόμμα, διεκδικούντες τον-ουρανό-με-τ’-άστρα) λάβουν το σωστό μήνυμα από μια κατάλληλη ηγεσία. Και εκεί θα σταθεροποιηθούν, χωρίς πανικόβλητα μπαταρίσματα τύπου όλοι-από-δω-όλοι-από-κει.

Παραλειπόμενα

Μπράβο «Αναρχικά» Τάγματα Εφόδου

Περισσότερο ρεπορτάζ από την αστυνομοκρατούμενη γειτονιά του Φραπεδιάρη Υπουργού ξανατονίζει: η εξοργιστική υπερσυσσώρευση αστυνομικών προκαλεί αναβρασμό. Φωνές, ασύρματοι φιρουλί-φιρουλά, αμάξια/μηχανές αναβοσβήνουν, γαβ-γαβ ανήσυχων σκυλιών, γενικός σαματάς που διαλύει μια ήσυχη συνοικία.

Τα Τάγματα Εφόδου, πάντως, ίσως εξασφαλίζουν στον καθόλα αντιπαθή υπουργό ένα μοναδικό ελαφρυντικό συμπαθείας. Τι να κάνει; Να υποκύψει εγκαταλείποντας το σπίτι του, επειδή έτσι τρομοκρατικά απαιτούν κάποιες άφαντες μαύρες κουκούλες, που τις πνίγει το δίκιο (τους);

Έτσι συμβαίνει το μονότονο, δεκαετίες τώρα. Η κοινωνία τρώει στη μάπα την καταστολή, που προκαλεί ο πανηλίθιος ανταγωνισμός ανάμεσα σε κρατικούς και αντικρατικούς μπάτσους, που ασφαλώς/ασύμμετρα/αντικοινωνικά προκαλούν οι τελευταίοι. Και σιγά μην κάνουν σχετική αυτοκριτική…

Παρά Φίλην μάθησις Αρχαίων Ελληνικών

Μεγάλη πλάκα: εδώ όλοι τσακώνονται με όλους. Νταξ, προσωπικά έχουμε παλαιόθεν καρφωθεί: ουδόλως θεωρούμε παρά φύσιν την τρισεβδομαδιαία αρχαιοελληνική διδασκαλία. Εμείς, σχολείο μας, κάναμε έξι ώρες αρχαία και δεν πάθαμε καμιά ψυχολογία, βοηθηθήκαμε μόνο για καλύτερη κατανόηση της ελληνικής, αλλά ΚΑΙ άλλων γλωσσών… Να τα λέμε κι αυτά, πέρα από τον εξωγήινο «Παιδαγωγικό Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού» (ξαναπέστο!!!), γιατί ο σχετικός διάλογος δεν τα ψυλλιάζεται.

Θυμίζοντας πόσο εδώ οι απόψεις έκπαλαι διΐστανται, εμείς, στη βάση ενιαίου σκεπτικού θέλουμε πολλά αρχαία, αλλά όχι προσευχή, ούτε παρελάσεις. Άλλοι ούτε αρχαία θέλουν ούτε προσευχοπαρελάσεις, άλλοι λένε ΝΑΙ σε όλα… Κάποτε ας ευαρεστηθούμε να κάνουμε τεκμηριωμένα την κουβέντα αυτή.

Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε

Καλά, παιδιά, με τέτοιο συριζοφρενή τραμπουκά τύπου «ΠΣΟΦΦΦΑ!!!111!!!» δεν αλώνεται το Συριζόκαστρο. Πάρτε το αλλιώς.