Σήμερα λέω να την δω Κουρής. Ξέρετε, πώς ο βετεράνος εκδότης, παλιότερα της Αυριανής και εσχάτως του Kontra News, απευθύνεται στους πολιτικούς ηγέτες σε δεύτερο πρόσωπο; «Ανδρέα, κάνε αυτό», «Κωστάκη, μη κωλώνεις», «Γιώργο, κάνε εκείνο», «Αντώνη, πρόσεξε», «Αλέξη, κράτα γερά»; Κάτι τέτοιο. Εγώ όμως δεν θα μιλήσω σε νυν ή «αυριανό» πρωθυπουργό αλλά στον αρχηγό του Ποταμιού, τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Τον Θεοδωράκη τον γνώρισα από κοντά σε μια εκπομπή των «Πρωταγωνιστών», το 2012, μαζί με τον Πέτρο Τατσόπουλο και τον Ρένο Χαραλαμπίδη, όταν και οι τρεις μας κάναμε τα πρώτα μας βήματα στην πολιτική. Από τότε τον πετύχαινα εδώ και κει αλλά οι (πολιτικές) συζητήσεις μας σπάνια ξεπέρασαν το λεπτό. Ο Σταύρος ήταν ένας εξαιρετικός δημοσιογράφος και ειδικά οι «Πρωταγωνιστές» άφησαν εποχή στην ελληνική τηλεόραση. Για την πολιτική σταδιοδρομία του βέβαια έχω αρκετές ενστάσεις τις οποίες συχνά έχω εκφράσει και μέσα από άρθρα μου στην Athens Voice.
Ως γνωστόν, εδώ και κάποιες εβδομάδες η Φώφη Γεννηματά έχει καταθέσει μία συγκεκριμένη πρόταση για την συσπείρωση τους λεγόμενου «Μεσαίου Χώρου». Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στο ΠΑΣΟΚ αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα το έχει παλέψει όσο δεν παίρνει, με την στήριξη των «58», την Ελιά, τη Δημοκρατική Παράταξη και –πιο πρόσφατα– τη Δημοκρατική Συμπαράταξη όπου συνεργάστηκε με την –έστω και κουτσουρεμένη πλέον- ΔΗΜΑΡ.
Παραδοσιακά, όλες αυτές οι προσπάθειες προσέκρουαν στον –τότε κεντροαριστερό «εταίρο»– Φώτη Κουβέλη. Στην πορεία ο –παντελώς (αυτο)καταστροφικός– Κουβέλης έμεινε χωρίς κόμμα και πια αγωνίζεται να χωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και τη σκυτάλη πήρε ο Σταύρος Θεοδωράκης ο οποίος (αρχικά) ξέκοψε κάθε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ το οποίο και απαξίωσε ως «παλιό κόμμα». Έλα όμως που τα κόζα έχουν τώρα αλλάξει…
Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου το Ποτάμι είδε τα ποσοστά του να συρρικνώνονται ενώ οι δημοσκοπήσεις το βγάζουν πλέον καθαρά εκτός Βουλής. Σαν να μην έφτανε αυτό, η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη έκανε τη Νέα Δημοκρατία σαφώς πιο ελκυστική, όχι μόνο για τους ψηφοφόρους του Ποταμιού αλλά και για πολλά στελέχη του τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Έτσι, ξεκίνησαν δειλά δειλά κάποιες πρώτες προσεγγίσεις ανάμεσα στο Ποτάμι και τη ΔηΣυμ-ΠΑΣΟΚ με ένα φως να φαίνεται στο βάθος του τούνελ (που έλεγε κι ο Μεγάλος). Ωστόσο, ο Σταύρος εξακολουθεί να κρατά μια μάλλον επιφυλακτική στάση με χαρακτηριστικό παράδειγμα την απόρριψη της πρότασης για ένωση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων. Μια τέτοια συνεργασία θα αναδείκνυε την Κεντροαριστερά ως τρίτη πιο ισχυρή δύναμη στη Βουλή, γκρεμίζοντας τη Χρυσή Αυγή στην τέταρτη θέση. Η κλεψύδρα όμως αδειάζει.
Για αυτό, φίλε Σταύρο: Πρέπει να πεις το «Ναι». Είναι η μοναδική, η τελευταία ίσως ελπίδα.
Στις επόμενες εκλογές η πόλωση θα είναι τρομαχτική, πρωτοφανής. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει τα ρέστα του με όπλο του τους χιλιάδες διορισμούς (οι οποίοι φυσικά θα ενταθούν όσο θα πλησιάζουμε στη νύχτα των εκλογών) αλλά και τους «τζιχαντιστές» ψευδοαριστερούς ελληνάρες που έχει φανατίσει εδώ και χρόνια. Από την άλλη, η ΝΔ θα προσπαθήσει να πλασαριστεί ως η «φιλοευρωπαϊκή φωνή της λογικής». Αν αυτό το κατόρθωσε σε τεράστιο βαθμό το 2012 ο υπερεθνικιστής πρώην πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνης Σαμαράς, καταλαβαίνουμε πως θα είναι παιχνιδάκι για τον, σαφώς πιο μετριοπαθή, Κυριάκο.
Μην ακούς αυτούς που σε βάζουν μπροστά στο ψευτοδίλημμα ενδεχόμενης συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία. Μόνο με το πρώτο θα υπάρξει πραγματική επί ίσοις όροις συνεργασία. Η δεύτερη θα σας καταπιεί. Το κόμμα σου πολύ δύσκολα θα επιβιώσει αλλά και σύσσωμος ο μεσαίος χώρος, η Κεντροαριστερά, η οποία παραδοσιακά εκπροσωπούσε την πρόοδο στη χώρα και πάντα έδινε τις λύσεις όπου χρειαζόταν, θα καταρρεύσει και θα χρειαστεί χρόνια για να ανακάμψει. Όταν αυτό συμβεί, οι Πρωταγωνιστές σίγουρα δεν θα είμαστε εσύ κι εγώ.
Για αυτό πρέπει να αποδεχτείς την πρόταση της Φώφης. Κατανοώ την ανησυχία σου. Το φόβο πως οι παντοδύναμοι μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ θα κάνουν μια χαψιά το Ποτάμι και τους ανθρώπους του. Δεν σου δίνω άδικο. Σε διαβεβαιώ μάλιστα πως και εμείς, οι πιο νέοι στο ΠΑΣΟΚ, έχουμε πολλές φορές πέσει θύματα των μηχανισμών αυτών. Αν όμως καθίσουμε, όλοι εμείς, σε ένα τραπέζι, λύση θα βρεθεί. Μια ενωμένη Κεντροαριστερά δεν θα αθροίσει απλώς το 5% του ΠΑΣΟΚ και το 2,5% του Ποταμιού που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Θα προσελκύσει και εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας οι οποίοι συνειδητά έχουν γυρίσει την πλάτη στο δίλημμα ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ και περιμένουν μια σοβαρή προσπάθεια στο δικό τους ιδεολογικό χώρο.
Φίλε Σταύρο, η μπάλα βρίσκεται στη δική σου πλευρά του γηπέδου. Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία. Πρέπει να απαντήσεις τώρα. Και να απαντήσεις καταφατικά.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
