Σφοδρή ήταν η χτεσινή απεργιακή χιονοστιβάδα. Πρωτοφανής, μάλιστα, αφού κινητοποιήθηκε και ολάκερος ο πραγματικός ιδιωτικός τομέας, πέρα από τον συνήθη αναξιόπιστο σαματά των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ. Αλλά δεν είχε ομοιογενή στόχευση. Εκτός από το καθολικό πολιτικό μήνυμα κατά της ψευτιάς της χειρότερης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης, δεν είχε καθαρό μήνυμα επί του ασφαλιστικού, το οποίο ήταν και η αφορμή της απεργίας.
Και έλειπε το μήνυμα, γιατί κάθε ομάδα έχει άλλο συμφέρον. Άλλη θέλει να διασώσει τα κεκτημένα εις βάρος των άλλων προνόμια. Άλλη γιατί δεν αντέχει περαιτέρω επιβάρυνση υπέρ των προνομιούχων ομάδων. Άλλη γιατί απαιτεί να συνεχίσει ο Κουτόφραγκος να χορηγεί το χρεωκόπο ασφαλιστικό μας σύστημα ως έχει… Επιπλέον, η κομματική καθοδήγηση στην κοινωνία είναι τόσο σκόπιμα ασαφής, που εγγυάται χάος μόνο... Η λύση του εθνικού προβλήματος είναι ευθέως συναρτημένη από την άρση της ασάφειας αυτής. Πλέον κάνει μπαμ: το Ασφαλιστικό ήταν η βασική αιτία της χρεωκοπίας και παραμένει το κλειδί της εθνικής ανασυγκρότησης.
Μωραίνει Κύριος Έθνος που βούλεται απολέσαι
Έχουμε χρεωκοπήσει. Δεν υπάρχει ασφαλιστικό σύστημα. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να πληρώσουμε συντάξεις. Και καλύπτει το αύξον κενό τους ο προϋπολογισμός της χρεωκοπημένης χώρας, που αιμοδοτείται από τους εταίρους/δανειστές της. Πώς να στουμπώσει τις μαύρες τρύπες του διαλυμένου ασφαλιστικού; Αυτό το αδιέξοδο ζούμε.
Ποια ακριβώς είναι η «ταφόπλακα»;
«Ταφόπλακα στο ασφαλιστικό είναι τα νέα μέτρα» λέει η ΑΔΕΔΥ… Και όμως, όσο τεκμηριωμένα άθλιο κι αν είναι το προτεινόμενο σχέδιο, ταφόπλακα του ασφαλιστικού είναι η βεβαιότητα ότι θα συνεχίσουμε να δίνουμε συντάξεις σε 50ρηδες εις βάρος των επόμενων γενεών. Και τέρμα η πιπεριά περί (ανυπόστατου) «Κοινωνικού Αυτοματισμού», που απαγορεύει να στρέφεται ο αδύναμος κατά του (εις βάρος του) προνομιούχου…
Τα λεφτά είναι μετρημένα (και λιγότερα με την βαθιά ύφεση) και δεν φτάνουν για να συνεχίσουνε όλοι να παίρνουν όσα έπαιρναν ως τώρα. Συνεπώς, πρέπει να βρούμε περισσότερα λεφτά, κάτι που πλέον αποκλείεται, αφού ο Κουτόφραγκος έκοψε το «Επίδομα στους Έλληνες λόγω της Ιστορικής Μαγκιάς τους». Άρα, αναγκαστικά, θα περικόψουμε τις σχετικές δαπάνες και μάλιστα, όχι οριζόντια, αλλά κατακόρυφα πλέον…
Η διπλή αθλιότητα της οριζόντιας περικοπής, όπου ο αδύναμος ιδιωτικός τομέας (που συνταξιοδοτείται στα 65 συν) ως τώρα έχασε τα περισσότερα, ενώ ο Δημόσιος (που συνταξιοδοτείται στα 55 πλην) έχασε ελάχιστα, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η έννοια του cui bono δείχνει το δρόμο, λοιπόν. Τώρα υπάρχει βαρύς λογαριασμός που κάποιος πρέπει να πληρώσει. Και θα τον πληρώσει εκείνος που τον προκάλεσε. Δηλαδή, εκείνος για χατίρι του οποίου κυρίως δημιουργήθηκαν τα ελλείμματα και το συνεπαχθέν χρέος. Εάν υπάρχει Δίκιο σε αυτή την κουβέντα, λοιπόν, πρέπει να πληρώσει ο 50άρης υψηλοσυνταξιούχος, όχι η γριούλα χαμηλοσυνταξιούχα.
Χαζά ψέματα του Ασφαλιστικού Σκοταδισμού
Δεν «δημιούργησε μια χούφτα ολιγαρχών το ασφαλιστικό πρόβλημα, άρα και να το πληρώσει αυτή!». Ούτε «καταστράφηκε το Ασφαλιστικό από το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα Δομημένα και το PSI». Ούτε νωρίτερα «από την κλοπή των αποθεματικών των ταμείων δια της άτοκης διάθεσής τους στην ΤτΕ».
Πράγματι αυτά προκάλεσαν πρόσκαιρες απώλειες. Όμως, το μεγάλο κάδρο δείχνει ότι μόνο μετά το 2000 ως τώρα, το Δημόσιο έχει πληρώσει τα υπερδεκαπλάσια (230 δις;) στο Ασφαλιστικό Σύστημα, που ισοδυναμούν με τα δύο τρίτα του Χρέους… «Απεργούμε για να μην υποκύψει η κυβέρνηση στη βούληση των δανειστών να μας υποτάξουν». Κανείς δεν θέλει να μας καθυποτάξει. Απλώς αρνούνται να μας πληρώνουν έτι περαιτέρω τις συντάξεις!
«Τόσα χρόνια εγώ έχω πληρώσει με το παραπάνω την υψηλή σύνταξη που παίρνω» λένε κάποιοι… Η τάχα μου άγνοια ότι το σύστημα ήταν ως τώρα δόλια αναδιανεμητικό πλέον δεν φτουράει. Και η «διαγενεακή αλληλεγγύη», που μέχρι τούδε το υποστήριζε, εκ των πραγμάτων δεν υφίσταται πια. Αυτά απαντούν κατηγορηματικά: «Όχι φίλε, κανείς δεν σου χρωστάει, ψάξε να μάθεις το γιατί»…
Η ελληνική οικονομία, λέει, κρατιέται όρθια από τις συντάξεις των παππούδων (εμ δεν είναι όλοι παππούδες, έχει και τεκνά συνταξιούχους…). Σίγουρα συμβαίνει αυτό, αλλά ταυτόχρονα τορπιλίζει τη δυνατότητα δημιουργίας ανασυγκροτησιακού κλίματος. Ψάξε να δεις γιατί. Οπότε;
Η θεμελιώδης εξίσωση της ανασυγκρότησης
Ας δούμε την θεμελιώδη εξίσωση της εθνικής ανασυγκρότησης. Πρέπει να δημιουργηθούν επιχειρήσεις, άρα και θέσεις εργασίας, για να απορροφηθεί η ανεργία, που είναι σφιχτά συναρθρωμένη με την ύφεση, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Για να αναπτυχθεί όλος αυτός ο κύκλος, χρειάζεται να υπάρξει ιδρυτικό κίνητρο για την θέρμανση της επιχειρηματικότητας. Και αυτό έχει ονοματεπώνυμο. Όνομα, Θεσμικό Περιβάλλον φιλικό στην επένδυση. Και επώνυμο, Άρση της Υπερφορολόγησης.
Φόροι, φόροι! Κι άλλοι Φόροι!
Και πώς θα γίνει η άρσητης υπερφορολόγησης, καθόσον ο Κουτόφραγκος έπαψε να είναι χορηγός του Έλληνα 50άρη υψηλοσυνταξιούχου; Τώρα, ακόμα περισσότεροι φόροι είναι η απομένουσα πηγή εσόδων για να ενισχυθούν οι πικραμένοι απόμαχοι της ΔΕΗ/ΟΤΕ/ΗΣΑΠ/καιΣΙΑ! Εδώ κολλάει πάντα ΤΟ Σύστημα, όταν το πιέζει η Τρόικα να λύσει το μεγάλο του αδιέξοδο… Οι φόροι είναι ήδη αποπνικτικοί και η μαύρη τρύπα ζητάει ολοένα και περισσότερα… Και επειδή δεν υπάρχει απατεώνας χωρίς τον απατώμενο, κάποιοι πίστεψαν την πολιτική αλητεία «θα σας αυξήσουμε τις παροχές μειώνοντας τους φόρους». Και τώρα τρώνε αύξηση φόρων με μείωση παροχών. Η ζωή τιμωρεί τη βλακεία, ή έστω τη βλακώδη εθελοτυφλία.
Εθνικό Συμβόλαιο Ανασυγκρότησης
Πριν ζητήσεις από την πατρίδα να σου δώσει κάτι, σκέψου τι έχεις προσφέρει εσύ στην πατρίδα, για να θυμηθούμε την περίφημη φράση του JFK… Χωρίς θυσίες δεν θα λυθεί το Ελληνικό Πρόβλημα. Και είπαμε. Οι θυσίες πρέπει να κατανεμηθούν ανάλογα με το ποιος και πόσο προκάλεσε το αδιέξοδο. Νταξ; Άλλωστε, μόνο υπό το κράτος ενός Εθνικού Συναγερμού θα σωθεί αυτή η σεσηπυία χώρα από τη γενική διάλυση και τη συνεπαγόμενη διακινδύνευση της ακεραιότητάς της (μην ξεχνάμε…)! Υπάρχει φιλόδοξος ηγέτης με όραμα, σθένος και εντόσθια, ώστε να πει την αλήθεια και -μοιραία έτσι- να καταστεί και εθνικός ηγέτης;
Η σκληρή λύση
Τα περίφημα «ισοδύναμα», που ψάχνει η κυβέρνηση (η διαρκώς καταπίνουσα κάθε κόκκινη γραμμή που «βάζει»), ας προκύψουν από την κατάργηση των προώρων συντάξεων όλων των πονηρών προνομιούχων. Στοιχεία που κλέψαμε από τη «Δημιουργία Ξανά», δείχνουν πως πάνω από 9 δις ετησίως πάνε σε πρόωρες συντάξεις. Αρχίζοντας από τους 25ρηδες συνταξιούχους (υπάρχουν κι αυτοί!...): 110 εκατομμύρια, 25-50: 466 εκατ., 51-55: 1 δις, 56-60: 3.354 δις, 60-65: 4.176 δις…
Σε πρώτη φάση, λοιπόν, χθες καταργούνται όλες αυτές οι υπάρχουσες συντάξεις, σε όσους είναι κάτω από 25, μετά 50, κτλ, ώσπου να εξευρεθούν τα «ισοδύναμα» που ψάχναμε. Απαλείφοντας το συνταξιοδοτικό δικαίωμα σε όποιον (πλην ΑΜΕΑ) αδίκως το απολαμβάνει εις βάρος της κοινωνίας… Μόνο έτσι θα δρομολογηθεί διέξοδος! Διαφορετικά θα πνιγούμε όλοι μαζί… Και μετά από αυτή τη σκληρή βαρκάδα πάμε υποχρεωτικά στην πρόταση του Ποταμιού για ασφαλιστικό σε τρεις πυλώνες…
Άμα επίμονα δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό… τότε θα πάει βιαίως το βουνό στον Μωάμεθ. Και τώρα θα συρθούμε σε σκληρή πρόταση, αλλά μοναδική (Τ.Ι.Ν.Α.) λύση. Δεν πρόκειται περί «νεοφιλελεύθερης» απερινοησίας, αλλά περί ενός εκ των κορυφαίων όρων της εθνικής ανασυγκρότησης.
Υστερόγραφα
Η Κοινοτοπία του Κακού (Μπλόκου)
Δρόμοι κλειστοί από φασιστικά μπλόκα, σημαίνουν ακόμα πιο κλειστή κοινωνία, ακόμα πιο βαθειά χωμένη στον πάτο της πολυδιάστατης χρεωκοπίας.
Η Φασιστική Αυτοδικία καθιστά συμπαθείς, ξεπλένοντας και τους αντιπαθέστερους, εναντίον των οποίων εξαπολύει τα Τάγματα Εφόδου της. Κι ας μπλέκει τα μπαλαούρα της, η διωκόμενη από αυτά εξουσία, θεωρώντας ότι η τρομοκρατία έχει ιδανικό τον άνθρωπο, αλλά τάχα, κάπου σε μια στροφή, έχασε τον μπούσουλα, λάθεψε και ξεστράτισε…
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
17°
