Συγκίνηση στην κηδεία της Αιμιλίας Γερουλάνου - Εικόνες από το «τελευταίο αντίο»

«Τελευταίο αντίο» στην Αιμιλία Γερουλάνου. Το μεσημέρι του Σαββάτου (27.1) τελέστηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία της, παρουσία πλήθος κόσμου. Η Αιμιλία Γερουλάνου έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τετάρτη (24.1) σε ηλικία 90 ετών. 

Η μητέρα του γνωστού πολιτικού, Παύλου Γερουλάνου, ήταν αρχαιολόγος και είχε υπηρετήσει το αξίωμα της Προέδρου του Μουσείου Μπενάκη. Ο Παύλος Γερουλάνος από την Παρασκευή είχε γνωστοποιήσει μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook το γεγονός μέσω μίας λιτής ανάρτησης. Μάλιστα, στη δημοσίευση που έκανε εξέφρασε και την επιθυμία της οικογένειας, αντί στεφάνων, όσοι το επιθυμούν να ενισχύσουν το έργο του Μουσείου Μπενάκη, που τόσο η μητέρα του είχε αγαπήσει.

Συγκίνηση στην κηδεία της Αιμιλίας Γερουλάνου 

Συγκινημένος πίσω από το φέρετρο της μητέρας του ο Παύλος Γερουλάνος, καθώς και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, φίλοι και συνεργάτες της Αιμιλίας Γερουλάνου. 

Ανάμεσα σε άλλους, στην κηδεία βρέθηκαν ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Χάρης Δούκας, η Άννα και ο Γιώργος Νταλάρας, η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, o Παύλος Γλύξμπουργκ και η μητέρα του, Άννα Μαρία. 

Αιμιλία Γερουλάνου (1934-2024) – Μια σπουδαία Ελληνίδα 

Η Αιμιλία Γερουλάνου (το γένος Καλλιγά) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Ήταν κόρη του Παύλου Καλλιγά, συνεργάτη του Ελευθερίου Βενιζέλου, και της Ειρήνης Μπενάκη, κόρης του Αντώνη Μπενάκη και εγγονή του Εμμανουήλ Μπενάκη. 

Φοίτησε στο Κολλέγιο Θηλέων, το Pierce College (σημέρα Pierce - Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδας) και σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, από όπου αποφοίτησε από το Τμήμα Αρχαιολογίας το 1959. Ένα χρόνο μετά ο βυζαντινολόγος Μανόλης Χατζηδάκης της ζήτησε να συμμετέχει στην ομάδα του, η οποία ετοίμαζε για το Βυζαντινό Μουσείο τη μεγάλη Βυζαντινή Έκθεση στο Ζάππειο, που έγινε το 1964. Μετά το τέλος της έκθεσης παρέμεινε στο Βυζαντινό Μουσείο, από όπου απελύθη το 1967 από τη δικτατορία.

Ξεκίνησε να εργάζεται εθελοντικά στο Μουσείο Μπενάκη, το οποίο είχε ιδρύσει ο παππούς της Αντώνης Μπενάκης, το 1967, όπου έστησε το τμήμα του φωτογραφικού αρχείου, το πρώτο στην Ελλάδα, στη βάση μίας ιδέας του Χατζηδάκη. Το 1979 ξεκινάει εκπαιδευτικά προγράμματα που γίνονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σήμερα, λειτουργούν εκπαιδευτικά προγράμματα σε όλα τα μουσεία της Ελλάδας, ειδικά για παιδιά, που βασίζονται στο δικό της πρόγραμμα.

To 1985 έγινε υποδιευθύντρια στο Μουσείο Μπενάκη, το 2000 μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και το 2005 πρόεδρος, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 2018.

Η μητέρα της, Ειρήνη Καλλιγά, κόρη του Αντώνη Μπενάκη, ίδρυσε το 1932 σε ηλικία μόλις 21 χρόνων –μαζί με μια ομάδα νέων γυναικών– την πρώτη ομάδα Ελληνικού Οδηγισμού. Η κόρη της, Αιμιλία, έδωσε τη ζωή της και εργάσθηκε πολλά χρόνια για το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών. Έχει εργασθεί στο Δ.Σ. του Κέντρου Βρεφών «Μητέρα».

Με προτροπή του Αντώνη Τρίτση, η Αιμιλία Γερουλάνου συμμετείχε στις δημοτικές εκλογές και εξελέγη δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, όπου ανέλαβε τον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης και έπειτα το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, ενώ αργότερα διετέλεσε αντιδήμαρχος και μέλος του Δ.Σ. του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού «Αθήνα 9,84», της διαπαραταξιακής επιτροπής για τους πρόσφυγες και της αναπτυξιακής εταιρείας του Δήμου Αθηναίων.

Ήταν παντρεμένη με τον Μαρίνο Γερουλάνο, με τον οποίο είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά, την Δέσποινα, την Ειρήνη, τον Παύλο και την Μαρίνα. 

Συλλυπητήριο μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια της Αιμιλίας Γερουλάνου

Πληροφορούμενη τον θάνατο της Αιμιλίας Γερουλάνου η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα  Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η ζωή της Αιμιλίας Γερουλάνου, που έφυγε χθες από κοντά μας, ήταν πλούσια σε  εμπειρίες και προσφορά. Ως αρχαιολόγος είχε την τύχη να εργαστεί πλάι στον  μεγάλο Μανόλη Χατζηδάκη, στο Βυζαντινό Μουσείο, μαθαίνοντας πώς στήνεις μια έκθεση και πώς διοικείς ένα μουσείο. Όταν το 1969 απολύθηκε από τη χούντα, πήγε  στο Μουσείο Μπενάκη, που είχε ιδρύσει ο παππούς της, δημιουργώντας το πρώτο  στη Ελλάδα φωτογραφικό αρχείο. Αργότερα, πιστεύοντας ότι τα μουσεία πρέπει να προσφέρουν χαρούμενη γνώση, ξεκινώντας από τα παιδιά, δημιούργησε τα πρώτα  εκπαιδευτικά προγράμματα για μουσεία, στην Ελλάδα.

Η ζωή της Αιμιλίας Γερουλάνου ήταν συνώνυμη της δημιουργικής περιπέτειας και  της χειραφέτησης. Υπήρξε γυναίκα με έντονο δημιουργικό αποτύπωμα, πολιτικό ον με δυναμική παρουσία, μητέρα που μεγάλωσε δημιουργικούς ανθρώπους. Υπήρξε άνθρωπος για δύσκολες αποστολές. Από τις πιο δύσκολες, όταν βρέθηκε στο τιμόνι  του Μουσείου Μπενάκη, μέσα στην κρίση, για να συμβάλει στη σωτηρία του και στην επέκτασή του.

Αποχαιρετώ την Αιμιλία Γερουλάνου, μια πρωτοπόρο γυναίκα του πολιτισμού και  της ζωής. Συλλυπητήρια στον Παύλο, στην Ειρήνη, στη Μαρίνα και στην οικογένεια  του Μουσείου Μπενάκη που, χάρη και στη δική της συμβολή, δίνει το δικό του  στίγμα στον ελληνικό πολιτισμό του 21ου αιώνα».