Μετά από ένα μεγάλο ταξίδι σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, μικρή Αμάλ θα φτάσει το Σάββατο 4 και την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου στο λιμάνι του Πειραιά. «Μη μας ξεχνάτε» είναι το μήνυμα που μεταφέρει σ΄ αυτό το ταξίδι της η Μικρή Αμάλ, που ξεκίνησε από τη Συρία για να διασχίσει την Ευρώπη, αναζητώντας τη μητέρα της στη γη που απλώνεται μπροστά της. Περπατάει από χώρα σε χώρα, γνωρίζει άλλα παιδιά και ανθρώπους, πάντα με την ελπίδα πως κάπου θα υπάρχει γι’ αυτήν το σπίτι που θα μείνει, θα μεγαλώσει, θα μορφωθεί και θα φτιάξει τον δικό της κόσμο.
Το «Ταξίδι» / «Τhe Walk», είναι ένα διεθνές και χωρίς προηγούμενο Φεστιβάλ πολιτισμού «σε κίνηση» με καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, σινεμά, θέατρο, χορό, μουσική, συναυλίες, πρωτότυπες εικαστικές εγκαταστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα και δρώμενα και είναι αφιερωμένο στα παιδιά που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους από την αρχή.
Η Αμάλ αντιπροσωπεύει εκατομμύρια παιδιά - πρόσφυγες
Η μικρή Αμάλ, στη γλώσσα της οποίας η λέξη «Αμάλ» σημαίνει «ελπίδα», είναι στην πραγματικότητα μια μεγάλη μαριονέτα ύψους 3,5 μέτρων, η οποία αντιπροσωπεύει εκατομμύρια παιδιά-πρόσφυγες, πολλά από αυτά χωρισμένα από τις οικογένειές τους. Το μεγάλο ύψος της προκαλεί την προσοχή μας ακριβώς για να μας αφυπνίσει για το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουν οι πρόσφυγες. Το ταξίδι της είναι ένας μακρύς δρόμος 8.000 χιλιομέτρων που ξεκινάει από τη Γκαζιαντέπ, μια πόλη πλάι στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, με στάσεις σε πάνω από 70 μεγάλες και μικρές πόλεις στην Τουρκία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ελβετία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, με τελικό προορισμό το Μάντσεστερ στην Αγγλία.
«Άγρυπνη»: Ξεκινάμε τον περίπατο στις 19:30 από το Πέτρινο Ρολόι στο Πασαλιμάνι με περπάτημα προς το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μέσω της Γρηγορίου Λαμπράκη και στάση στο Άγαλμα της Μητέρας.
Η Αμάλ αναζητώντας ένα ασφαλές μέρος να κοιμηθεί, φτάνει στην πλατεία μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η πλατεία είναι γεμάτη με κρεβάτια, με παιδιά και τους γονείς τους. Τα παιδιά δεν θέλουν να κοιμηθούν. Παίζουν και χορεύουν με τη μουσική του Γιώργη Χριστοδούλου. Οι γονείς τους δοκιμάζουν τα πάντα, μέχρι που σιγά-σιγά τα παιδιά ετοιμάζονται να κοιμηθούν. Εκτός από την Αμάλ που αν και κουρασμένη δεν μπορει να κοιμηθεί γιατί αισθάνεται μόνη. Τα παιδιά μαζεύονται γύρω της, κάνοντας τη να αισθανθεί ασφάλεια για να την πάρει ο ύπνος συντροφιά με τα νανουρίσματα της χορωδίας chórεs της Μαρίνας Σάττι.
Όλα αυτά συμβαίνουν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ένα από τα πιο φημισμένα θέατρα της Ελλάδας, εκεί όπου μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, εκτοπισμένοι άνθρωποι στην Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν ως ασφαλές καταφύγιο για να κοιμηθούν.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιάννης Παναγόπουλος, Xορογραφία παιδιών: Μαρία Σταματάκη & οι δασκάλες του Χορολογίου: Μυρτώ Κατσού, Αγγελική Μουζάκη και Χριστίνα Μπίτου Σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια: Δήμος Κλιμενώφ, Φωτισμοί: Εβίνα Βασιλακοπούλου Ηχοληψία: Γιάννης Δαμιανός Στίχοι στα τραγούδια του Γιώργη Χριστοδούλου: Αριστείδης Μάραντος
Συμμετέχουν σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Πειραΐκού Συνδέσμου.
Μια συμπαραγωγή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με την POLYPLANITY Productions
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου
«Αποχαιρετώντας την Ελλάδα» – Πειραιάς / Περπατάμε από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά προς το Λιμάνι (ώρα εκκίνησης 11.00 )
Η παρέα με τους φίλους που έκανε η Αμάλ στην Ελλάδα, τη συνοδεύει από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μέχρι το λιμάνι, με ήχους που της θυμίζουν τη διαδρομή της ως εδώ. Για άλλη μια φορά είναι περικυκλωμένη από αποδημητικά πουλιά, πουλιά που θα την αποχαιρετήσουν με ευχές για το μακρύ της ταξίδι που συνεχίζει προς την Ιταλία.
Σε συνεργασία : Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Melissa, Home Project, Δίκτυο Δικαιωμάτων του Παιδιού, Κοινωνικό ΕΚΑΒ, Artifactory, Art vs Xenophobia, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Υπό την Αιγίδα του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.
Το Ταξίδι / The Walk είναι παραγωγή της Good Chance, Stephen Daldry, David Lan και Tracey Seaward σε συνεργασία με την Handspring Puppet Company.
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
8°
