Το παιδί μου είναι ένας ήρωας για τον τρόπο που αντιμετωπίζει όσα ζει, δήλωσε ο Νίκος Κούκλατζης,πατέρας του Έλληνα λοχία που κρατείται προφυλακισμένος στην Τουρκία.
Μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο Νίκος Κουκλατζής είπε «Με διακατέχει μεγάλη περηφάνια γιατί ο γιος μου είναι κρατούμενος στις φυλακές της Τουρκίας, τον θεωρώ ήρωα και επειδή το αίσθημα του πατριωτισμού σ' εμάς εδώ είναι πολύ αυξημένο, με οδηγεί να αισθάνομαι μεγάλη περηφάνια για το παιδί μου». Ειδικά μετά την επίσκεψη στις φυλακές της Αδριανούπολης όμως, τονίζει, «ένιωσα ότι το ηθικό του είναι υψηλό κι αυτό με γέμισε περηφάνια, στέκεται περήφανος».
Παράλληλα τόνισε ότι η εικόνα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών «ήταν καλή, τα παιδιά είναι καλά στην υγεία τους, νιώσαμε ότι έχουν το ηθικό που πρέπει και καλή ψυχολογία. Διακατέχονται από το αίσθημα της ελπίδας». Επισημαίνει ακόμα πως βάσει όσων του είπε το παιδί του και όσων είδε ο ίδιος, δεν τους ασκήθηκε από τους Τούρκους κανενός είδους βία, ούτε σωματική, ούτε ψυχολογική. Οι δύο Έλληνες μένουν μαζί στο ίδιο κελί, χωριστά από τους υπόλοιπους, έχουν ζεστό νερό και τουαλέτα, συνεννοούνται στα αγγλικά, σιτίζονται τρεις φορές την ημέρα και έχουν στην διάθεσή τους ανεξάρτητο προαύλιο χώρο κατά την διάρκεια της ημέρας.
Η επόμενη επίσκεψη θα γίνει πιθανόν την ερχόμενη Δευτέρα, «αναλόγως πότε θα κλείσει την άδεια η πρόξενος», όπως λέει, θα έχει διάρκεια μία ώρα και θα γίνει και πάλι πίσω από το διαχωριστικό τζάμι. Όπως λέει ο κύριος Νίκος Κούκλατζης, αφού είδε πως το παιδί του ήταν καλά, «όλος ο χρόνος καταναλώθηκε στο να λέμε τα οικογενειακά μας, του μετέφερα τα μηνύματα φίλων αλλά και αγνώστων».
«Αυτό εισπράττουμε, την απερίγραπτη συμπαράσταση του κόσμου, τα μηνύματα που δεχόμαστε είναι το κάτι άλλο, νιώθουμε ότι ενώσαμε την Ελλάδα» επισημαίνει ο ίδιος και προσθέτει ότι δεν έχει μιλήσει με πολιτικούς, αλλά ενημερώνεται σχεδόν καθημερινά από τα υψηλότερα κλιμάκια του στρατού.
«Γνωρίζουμε ότι πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι, να έχουμε υπομονή και να βάλουμε λίγο στην άκρη την αγωνία για να μεταδίδουμε την ηρεμία αυτή και στα παιδιά», είπε, χωρίς πάντως να αναφέρει πως εντός της οικογένειας με την περιπέτεια αυτή, «έχουμε τις καλές μας και τις κακές μας στιγμές». «Η πρώτη εντύπωση ήταν η στεναχώρια και η αγωνία για το παιδί», παραδέχεται και όσον αφορά όσα νιώθει τώρα, λέει: «Δεν έχω καμία εκτίμηση για το πότε θα τελειώσει όλο αυτό, οπλίζομαι με υπομονή και ψυχραιμία, ξέρω ότι έτσι πρέπει να πορευτούμε, εισπράττω από αυτά που ακούω, ότι θα χρειαστεί χρόνος».
Επίσης σημείωσε ότι δεν μίλησε καθόλου με τον γιο του για όσα έγιναν στο επίμαχο περιστατικό, «δεν ήθελα να ανοίξω τέτοιο θέμα. Σπάνια μιλούσε για τις υπηρεσίες του, για τη δουλειά τους δεν μιλούν παραέξω».
12°
