Κοσμος

Νίκησε τον μαραθώνιο 100 χλμ, θηλάζοντας την έξι μηνών κόρη της - Η απίστευτη ιστορία της Στέφανι Κέις

Σταμάτησε να ταΐσει την Πέπερ τρεις φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα, κάτι που περιλαμβανόταν στο συνολικό χρόνο της

Newsroom
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Νίκησε τον μαραθώνιο 100 χλμ, θηλάζοντας την έξι μηνών κόρη της - Η απίστευτη ιστορία της Στέφανι Κέις

Όταν η Στέφανι Κέις συμμετείχε σε έναν αγώνα υπεραπόστασης 100 χιλιομέτρων (περίπου 62 μίλια) στα βουνά της Ουαλίας, το να κερδίσει ήταν το τελευταίο που είχε στο μυαλό της. Έξι μήνες μετά τη γέννα και ενώ ακόμη θήλαζε την κόρη της Πέπερ, ο μοναδικός πραγματικός της στόχος ήταν να τερματίσει τον Ultra-Trail Snowdonia by UTMB στο Εθνικό Πάρκο Eryri στη Βόρεια Ουαλία και να βεβαιωθεί ότι η κόρη της είχε τραφεί, έχοντας λάβει ειδική άδεια από τους διοργανωτές του αγώνα να σταματήσει σε επιπλέον σημείο για αυτό.

Στην πραγματικότητα, δεν ήταν παρά στο τέλος του δύσκολου αγώνα που η Κέις – η οποία, λόγω τριετούς απουσίας από το τρέξιμο, ξεκίνησε στο τρίτο κύμα, πολύ πίσω από τους ελίτ δρομείς – ενημερώθηκε ότι ο χρόνος τερματισμού της την έκανε νικήτρια του γυναικείου διαγωνισμού.

Αυτό, παρά το γεγονός ότι σταμάτησε να ταΐσει την Πέπερ τρεις φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα, κάτι που περιλαμβανόταν στο συνολικό χρόνο της.

«Ήταν ένα τεράστιο σοκ. Δεν το περίμενα. Δεν ήταν καν στο μυαλό μου ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί», είπε η Κέις στο CNN Sports.

Φωτογραφίες της από τη συμμετοχή της στον αγώνα τον Μάιο έγιναν viral, και η ανταπόκριση ήταν συντριπτική, σύμφωνα με τη δρομέα υπεραποστάσεων.

«Δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει ή προβλέψει, αλλά αυτό που μου δείχνει είναι ότι δεν αφηγούμαστε αρκετές ιστορίες για νέες μητέρες που κάνουν όλα τα είδη πραγμάτων, ζώντας πλήρεις και πολυδιάστατες ζωές.»

Μικτές αντιδράσεις για την επιτυχία

Η Κέις είπε ότι πιστεύει πως οι φωτογραφίες δείχνουν ότι «η ζωή δεν σταματά όταν γίνεσαι μητέρα, και είναι απλώς ένα ακόμη επίπεδο του ποια είσαι ως άτομο.»

«Όλοι έχουμε τύψεις της μητέρας, αλλά είναι σημαντικό για τις νέες μητέρες να ξέρουν ότι είναι εντάξει να προτεραιοποιούν τα πράγματα που τις κάνουν ολοκληρωμένες ανθρώπινες υπάρξεις γιατί αυτό θα τις κάνει καλύτερες γονείς μακροπρόθεσμα – γιατί είμαστε πολυδιάστατες.»

Πρόσθεσε στο CNN: «Το να γίνεις μητέρα είναι μία από τις πιο σωματικές και συναισθηματικές μεταμορφώσεις που μπορείς να περάσεις στη ζωή σου. Και αν υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κρατήσεις – για μένα, το τρέξιμο – που να σου θυμίζουν ότι παρότι όλα έχουν αλλάξει, υπάρχουν πράγματα που παραμένουν σταθερά, υπάρχουν μέρη της ταυτότητάς σου που δεν έχεις χάσει.»

Η Κέις, που γίνεται 43 αυτόν τον μήνα, ξεκίνησε το υπερμαραθώνιο πριν από σχεδόν 18 χρόνια όταν, αφού τελείωσε τον πρώτο της μαραθώνιο, αναζητούσε μια νέα πρόκληση.

Τα πήγε πολύ καλά, αγωνιζόμενη σε Βόρεια Αμερική, Ευρώπη, Ασία, Μέση Ανατολή, Αυστραλία και Αφρική.

Αλλά η Κέις, διεθνής δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας, έκανε τριετή παύση από το άθλημα αφού υπέστη αρκετές αποβολές καθώς εκείνη και ο σύντροφός της προσπαθούσαν να κάνουν παιδί.

«Έλαβα ερωτήσεις από ανθρώπους για το αν το τρέξιμο προκάλεσε την αποβολή. Και φυσικά, δεν υπάρχει ιατρική απόδειξη, δεν υπάρχει επιστήμη που να το υποστηρίζει, αλλά φύτεψε σπόρο αμφιβολίας στο μυαλό μου και άλλαξε πραγματικά τη σχέση μου με το τρέξιμο,» είπε στο CNN Sports.

«Το τρέξιμο, αντί να είναι πηγή ανακούφισης και χαράς για μένα, μετατράπηκε σε κάτι πολύ διαφορετικό,» εξήγησε.

Μετά τη γέννηση της Πέπερ και αφού πήρε το πράσινο φως από τον γιατρό της, η Κέις ξεκίνησε ξανά να τρέχει έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό.

«Ένιωθα σωματικά παράξενα, περίεργα. Νόμιζα ότι τα όργανά μου θα έπεφταν, αλλά ταυτόχρονα ένιωθα και πάλι δρομέας. Ένιωθα ξανά ο εαυτός μου,» εξήγησε.

Ξεκινώντας τόσο πίσω στον Ultra Trail Snowdonia, είπε πως ήταν «ίσως μια ευλογία μεταμφιεσμένη, γιατί με απάλλαξε από την πίεση. Το να ξεκινάς στο τρίτο κύμα με έκανε να καταλάβω ότι δεν μπορούσα να έχω κανέναν στόχο απόδοσης γιατί ξεκινούσα πολύ πίσω.»

Αν και ο αγώνας είχε ήδη σημεία στάσης στα 20 χλμ και 80 χλμ, η Κέις ήξερε πως θα χρειαστεί να ταΐσει την Πέπερ ενδιάμεσα, οπότε ζήτησε και πήρε άδεια να σταματήσει στο σημείο των 50 χλμ.

«Σημαίνει ότι ο σύντροφός μου, ο Τζον, μπορούσε μόνο να μου δώσει την Πέπερ. Δεν μπορούσε να με βοηθήσει με τα μπιμπερό, με τον εξοπλισμό μου, με οτιδήποτε άλλο χρειαζόμουν για το φαγητό μου.

«Έπρεπε να τα διαχειριστώ όλα μόνη μου και ταυτόχρονα να φροντίζω την Πέπερ. Ήταν ένα εντελώς νέο επίπεδο οργάνωσης που δεν είχα ξαναζήσει. Η Πέπερ είναι συνηθισμένη να τρώει κατά τη διάρκεια της προπόνησης, αλλά δεν το είχαμε κάνει ποτέ σε αγώνα,» εξήγησε.

«Πρέπει να είναι θέμα επιλογής»

Παρά τις πολλές θετικές αντιδράσεις για τη νίκη της, η Κέις δέχτηκε και αρκετά «μισογυνιστικά, πατερναλιστικά» σχόλια.

«(Έλεγαν) ‘Περνάει καθόλου χρόνο με το μωρό της; Πρέπει να είναι στο σπίτι. Γιατί δεν περίμενε;’ Σχόλια για την εμφάνισή μου ή την ηλικία μου, που απλώς προσπαθούσαν να κριτικάρουν οτιδήποτε έβλεπαν ότι έκανα,» είπε η Κέις.

Άλλα μηνύματα, εξήγησε, ήρθαν από μητέρες «που ανησυχούσαν ότι αυτή η εικόνα και αυτή η ιστορία συνέβαλαν στην ιδέα ότι θέτουμε ένα ακατόρθωτα υψηλό πρότυπο που οι γυναίκες δεν μπορούν να φτάσουν.»

«Κάποιες μητέρες είναι εξαντλημένες και απλώς προσπαθούν να βγουν από την ημέρα,» είπε η Κέις. «Και η ιδέα ότι όχι μόνο πρέπει να είναι μητέρα, αλλά και να έχουν καριέρα, να ανακτήσουν τη φυσική τους κατάσταση και τώρα να τρέχουν υπερμαραθώνιους και να θηλάζουν, τις έκανε να αισθάνονται πολύ άσχημα με τον εαυτό τους, και πιστεύω πως αυτό είναι μέρος της πατριαρχικής κοινωνίας στην οποία ζούμε, που μας μαθαίνει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας.

«Ό,τι κι αν κάνουμε ως νέες μητέρες, κρίνεται και αμφισβητείται, και χρειαζόμαστε χώρο για να μπορέσουμε να διανύσουμε αυτό το ταξίδι μόνες μας, να ανακαλύψουμε τι σημαίνει μητρότητα για την καθεμία ξεχωριστά,» πρόσθεσε.

«Για μένα, σημαίνει να τρέξω 100 χλμ και να κάνω όλα όσα με κάνουν ευτυχισμένη, και για άλλες μπορεί να είναι να τρέξουν 5 χλμ, να μπουν σε ένα βιβλιο club ή κάτι εντελώς διαφορετικό.»

Η επόμενη πρόκληση για την Κέις είναι ο Hardrock 100, ένας αγώνας 100 μιλίων με 33.197 πόδια ανάβαση και 33.197 πόδια κατάβαση στο Κολοράντο τον Ιούλιο.

«Πρέπει να είναι θέμα επιλογής. Αυτό είναι όλο το νόημα. Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν όλα αυτά αν θέλουν, αν έχουν υποστήριξη, αν τα πράγματα ταιριάξουν, αν οι συνθήκες ευνοήσουν, αν επιλέξουν να το κάνουν, τότε πρέπει να τους παρέχεται η υποστήριξη, η ενθάρρυνση και οι πόροι για να μπορούν να επιδιώξουν όσα θέλουν – αλλά δεν είναι υποχρεωμένες.»